Να κάνει τέτοια ημίχρονα από εξαιρέσεις... κανόνα!

Την επόμενη μέρα του αγωνιστικού κάζου των πλέι οφ για τον Ολυμπιακό επέμενα για γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή και όχι τσιμεντοενέσεις που απλά επιβραδύνουν την κατάρρευση. Ο Σωκράτης Κόκκαλης και οι γύρω από αυτόν που χρόνια συνήθιζαν να λένε απλά «ναι» στις εντολές προχώρησαν στην πρόσληψη του Εβαλντ Λίνεν και σε μπαλώματα που η ομάδα τα πλήρωσε με το καλοκαιρινό στραπάτσο στο Τελ Αβίβ.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, προς τιμήν του, δεν περίμενε μέρα και «έστειλε» τον Γερμανό γρήγορα κερδίζοντας χρόνο, αλλά πληρώνοντας χρήμα. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε, που θα έπρεπε να είχε έρθει από τον Μάιο, βρέθηκε να παλεύει με τα κύματα, αλλά σαν σύγχρονος Οδυσσέας τα πάει μια χαρά αν υπολογίσει κανείς πόσες μεταγραφές έγιναν και πόσο άλλαξαν το ρόστερ και η φυσιογνωμία της ομάδας. Την επόμενη μέρα του αποκλεισμού στο Ισραήλ υπογράμμιζα ότι έμοιαζε με δώρο εξ ουρανού για τη νέα διοίκηση ώστε να χτίσει την καινούργια ομάδα.

Xωρίς πίεση ευρωπαϊκών αγώνων και με ένα μόνο ματς ανά εβδομάδα, ήταν ιδανικό αλλά εκείνη την ώρα με την πίκρα από το χαστούκι ελάχιστοι κοιτούσαν με καθαρό μυαλό την ευκαιρία, κάνοντας τη χρηματική αποτίμηση μόνο ή ακόμα και το σημαντικό μεν αλλά όχι και καθοριστικό πρεστίζ που δεχόταν ένα πλήγμα. Αλλωστε μέσα από τις μεγαλύτερες πίκρες σε ανάλογες περιστάσεις ανοίγουν οι ορίζοντες και θυμίζω ότι δύο φορές στο παρελθόν ο Παναθηναϊκός έκανε νταμπλ σε χρονιές που το πρεστίζ του είχε στραπατσαριστεί χωρίς καν συμμετοχή στην Ευρώπη, το 1976-'77 και το 1983-'84. Ο ΠΑΟΚ, για παράδειγμα, τη σεζόν 1984-'85 όταν πήρε το τελευταίο του πρωτάθλημα δεν είχε αγωνιστεί καν σε ευρωπαϊκό Κύπελλο!

Ο Βαλβέρδε φυσικά δεν σημαίνει ότι απαλλάχθηκε από το άγχος μια και πρώτος στόχος του παραμένει το πρωτάθλημα, αλλά δεν είναι και λίγο να μπορείς να σχεδιάζεις κάθε ματς χωρίς ταξίδια και πλάνα για ευρωπαϊκά παιχνίδια. Η επόμενη διακοπή των εθνικών ομάδων θα του δώσει την ευκαιρία να προχωρήσει και σε καινούργιους αυτοματισμούς και όσο οι παίκτες του θα βγάζουν μέσα στο γήπεδο τέτοιες ενέργειες με passing game η ψυχολογία θα βελτιώνεται.

Φυσικά και ακόμα θέλει πάρα πολλή δουλειά ο Ολυμπιακός, αλλά είναι βέβαιο ότι όσο προχωρά η χρονιά θα γίνεται πιο κατανοητός σε όλους ο τρόπος λειτουργίας του Βάσκου τεχνικού. Και μπορεί άμεσα να μη φτάσει ο Ολυμπιακός στο επιθυμητό από τον ίδιο επίπεδο, ωστόσο οι βάσεις έχουν ήδη μπει και τέτοια ημίχρονα όπως το πρώτο του Σαββάτου με τον Αστέρα Τρίπολης θα γίνονται όχι οι εξαιρέσεις, αλλά ο κανόνας.

Και κάτι ακόμη που αφορά τον πρόεδρο του Ολυμπιακού με την ιδιότητα όμως του θεσμικού παράγοντα της Σούπερ Λίγκας: σε μία αγωνιστική που δεν είχαμε πάρα πολλά λάθη από τους διαιτητές ήταν παρήγορο ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης τήρησε αυτό που είχε υποσχεθεί όταν άρχισε η όλη κουβέντα, δηλαδή το να παραδεχτεί ξεκάθαρα ότι το γκολ του Αστέρα Τρίπολης ήταν καθαρό και έπρεπε να μετρήσει.

Πριν αρχίσουν κάποιοι να λένε ότι μίλησε εκ του ασφαλούς με την ομάδα του να έχει κερδίσει, σπεύδω να τονίσω ότι δεν γίνεται να γκρινιάζουμε προκαταβολικά όταν κάτι σωστό συμβαίνει για να είμαστε έτοιμοι να φωνάξουμε μετά! Η ενέργειά του αυτή καταγράφεται στο ενεργητικό του και προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα το κάνει και πάλι, ακόμα και αν αυτό θα έχει συμβεί σε πολύ πιο οριακή φάση. Μόνο που θα ξαναπώ ότι όλοι οι παράγοντες οφείλουν να χαμηλώσουν τους τόνους και τουλάχιστον η αγωνιστική βοήθησε να μην έχουμε πάλι παρατράγουδα και κορόνες!

Tο άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου δημοσιεύτηκε στο φυλλο της Sportday στις 29/09/2010