Έκαναν το μέτριο να μοιάζει εξαιρετικό

Σε αυτόν τον Παναθηναϊκό κάτι πήγε εντελώς λάθος το καλοκαίρι που πέρασε. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η εικόνα στα όρια της εξαθλίωσης που παρουσίασε στο ματς με την Κοπεγχάγη. Σε ένα ματς όπου ο Άντονσον, τον οποίο όλοι είχαμε αποκαλέσει πρωταθλητή βάδην δύο χρονιά πριν όταν είχε έρθει στην Παιανία, έμοιαζε με Μπαρέζι και ο Εντόι έμοιαζε με Ζιντάν.

Κανένας από τους δύο δεν έγινε ξαφνικά ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, οι αδυναμίες του Παναθηναϊκού τους έκαναν να μοιάζουν έτσι. Οι «πράσινοι» κατάφεραν να κάνουν μία μέτρια ομάδα να μοιάζει εξαιρετική. Μία ήττα δεν ενοχλεί ποτέ στο ποδόσφαιρο. Αυτή η εικόνα όμως ενοχλεί.

Κάτι πρέπει να έχει σχεδιαστεί πολύ λάθος για να μην μπορείς όχι να αλλάξεις τρίτη πάσα, αλλά ούτε καν δεύτερη. Αυτή τη στιγμή οι παίκτες του Παναθηναϊκού συμπεριφέρονται σαν να είναι Μάιος. Μοιάζουν σκασμένοι και κουρασμένοι. Και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει από τη μία στιγμή στην άλλη. Αυτό που μπορεί να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι φτάσει χωρίς άλλες απώλειες στη διακοπή του πρωταθλήματος. Στο ενδεχόμενο όμως που χαθούν κι άλλοι βαθμοί κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί.

Για τη συνέχεια στην Ευρώπη, τίποτα δεν έχει χαθεί. Επιμένω από την αρχή ότι ο ρεαλιστικός στόχος, πάντα πρέπει να είναι το Europa League. Και με δύο νίκες επί της Ρούμπιν, ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί.

Κλείνοντας, αν θέλουμε να μιλήσουμε για επιλογές που έγιναν και αποδείχθηκαν λανθασμένες, ναι, χρειαζόταν ένας «μεγάλος» κεντρικός αμυντικός. Και ναι χρειαζόταν και ένας ακόμα φορ περιοχής. Ας μη γελιόμαστε όμως. Για να κερδίσεις αυτή τη μέτρια Κοπεγχάγη δεν χρειάζεσαι ούτε τον Γκαλάς, ούτε τον Κρις, ούτε ένα δεύτερο επιθετικό. Χρειάζεται απλά να εμφανιστείς στο γήπεδο. Και ο Παναθηναϊκός δεν εμφανίστηκε ποτέ.