Ομάδες με λαό που γουστάρει την καλή μπάλα

Το πιο σπουδαίο παιχνίδι του Σαββατοκύριακου κατά τη γνώμη μου θα γίνει τη... Δευτέρα. Δεν είναι λογοπαίγνιο, αλλά τερτίπι του προγράμματος. Και δεν αφορά τη Σούπερ Λίγκα, αλλά τη (λεγόμενη πια) Football League. Ο Παναιτωλικός υποδέχεται τον ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά δεν είναι μόνο το παρόν που καθιστά ξεχωριστό το ματς, αλλά ο συνδετικός κρίκος που ενώνει μέσα από τα δύσβατα μονοπάτια της ιστορίας τις δύο ομάδες.

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, βρίσκουμε στις 23 Νοεμβρίου του 1975 τη νίκη του ΠΑΣ μέσα στο Αγρίνιο. Ηταν η παρθενική χρονιά για τον Παναιτωλικό στη μεγάλη κατηγορία. Η ομάδα του Παναιτωλικού είχε πολύ καλή ομάδα με επικεφαλής τους Μπεκατώρο, Γλυκοκάλαμο, Παππά, Γιακουμή, Δενδρινό, Γαβαλά και τον πρώην σέντερ φορ του Αρη Αλέκο Αλεξιάδη, αλλά οι Γιαννιώτες, που ήδη βρίσκονταν για δεύτερο χρόνο στα «σαλόνια», με μια εξαιρετική ομάδα πήραν τη νίκη με γκολ του Οσκαρ Αλβαρέζ. Εκείνη η νίκη έδωσε την ευκαιρία στον ΠΑΣ να βρεθεί για πρώτη φορά στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας και -το ακόμα σημαντικότερο- την ώθηση να φτάσει στην κορυφή!

Γιατί την επόμενη εβδομάδα, στις 30 Νοεμβρίου, ο ΠΑΟΚ του Λόραντ με αρχηγό τον Κούδα επισκέφτηκε τα Γιάννενα και έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι, διότι τα γκολ του Αλβαρέζ και του Γκλασμάνη σφράγισαν το τελικό 2-0. Εκείνη τη μέρα έκαναν συγκλονιστική εμφάνιση -εκτός από τους σκόρερ- ο Κοντογεωργάκης και ο Μοντέζ και η εμφάνιση του «Αγιαξ της Ηπείρου» χαιρετίστηκε την επόμενη μέρα απ' όλο τον Τύπο. Ο ΠΑΣ βρέθηκε στην κορυφή μαζί με τον ΠΑΟΚ και μέχρι σήμερα είναι η μόνη αγωνιστική που «ξημέρωσε» Δευτέρα και τον βρήκε στην πρώτη θέση του πίνακα!

Το ματς της Δευτέρας, πάντως, δεν έχει μόνο παρελθόν, αλλά ένα ολοζώντανο παρόν, μια και μιλάμε για δύο πολύ «γεμάτες» σε ρόστερ ομάδες, οι οποίες παίζουν καλό ποδόσφαιρο και έχουν κόσμο που ξέρει να το εκτιμά. Αν το τέλος της σεζόν τους βρει και στη Σούπερ Λίγκα, δεν θα μου προκαλέσει την παραμικρή έκπληξη!

Tο άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου δημοσιεύτηκε στο φυλλο της Sportday στις 16/10/2010