Αυτό δεν λέγεται αγωνιστικό πλάνο

Αν η κεφαλιά του Γκαρσία στο 94' κατέληγε στα δίχτυα και δεν έβρισκε το δοκάρι, οι σημερινές εφημερίδες θα έγραφαν για τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού. Για την ψυχή των παικτών του «τριφυλλιού», για τις νίκες που φέρνουν τίτλους. Ακόμα και να τα κατάφερνε, όμως, η ομάδα του Νιόπλια, η συνολική της εικόνα ήταν τέτοια που δεν θα επέτρεπε θριαμβολογίες.

Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Ο Παναθηναϊκός ήταν άνευρος, χωρίς την παραμικρή έμπνευση στο παιχνίδι του, ήταν απόλυτα προβλέψιμος και η Λάρισα κάλλιστα θα μπορούσε να τον τιμωρήσει αν ο Μακίνουα ήταν πιο ψύχραιμος στο τελείωμα της ευκαιρίας που είχε δεκαπέντε λεπτά περίπου πριν από το φινάλε του παιχνιδιού.

Έχει γίνει συνήθεια από πέρυσι να τον γλιτώνει τον Παναθηναϊκό ο Σισέ. Χθες πέτυχε φοβερό γκολ με σουτ στην κίνηση και με την μπάλα να χτυπάει πρώτα στο έδαφος προτού καταλήξει στα δίχτυα. Στο δεύτερο ημίχρονο είχε την ευκαιρία να πετύχει ένα ακόμα γκολ, πιο ωραίο. Ας με συγχωρέσει, όμως, ο Νίκος Νιόπλιας, αλλά αυτό δεν λέγεται αγωνιστικό πλάνο. Και για να μπορέσεις να πάρεις πρωτάθλημα πρέπει να βγάλεις λαγό από το καπέλο στα ματς στα οποία δεν παίζεις καλά. Το χθεσινό παιχνίδι θα ανήκε σε αυτή την κατηγορία, αλλά ο Γκαρσία δεν βρήκε τον στόχο στο τέλος.

Στο Περιστέρι και πάλι ο Παναθηναϊκός δεν είχε αγωνιστεί καλά, αλλά δραπέτευσε με το γκολ του Χριστοδουλόπουλου. Καλό όμως είναι στην Παιανία να αντιληφθούν πως αυτό είναι η εξαίρεση και δεν μπορεί να γίνει κανόνας. Να παίρνεις, δηλαδή, τις νίκες χωρίς να παίζεις μπάλα.

Αν δεν κάνεις μπόλικες φάσεις πριν μπεις στις καθυστερήσεις και κόντρα σε μία αποδεκατισμένη στην άμυνα Λάρισα, τότε δεν μπορείς να ζητείς παραπάνω από ένα βαθμό.

Προς το τέλος οι πρωταθλητές το γύρισαν σε 4-4-2 και έπαιξαν με δύο βαριά κορμιά, αλλά το παράδοξο είναι ότι η μπάλα δεν μπήκε μέσα στην περιοχή.

Η Λάρισα από την πλευρά της πάλεψε, δεν τα παράτησε σε καμία στιγμή και θα μπορούσε να είχε πάρει τη νίκη. Με βάση τη συνολική εικόνα, σίγουρα θα ήταν άδικο να χάσει στο τέλος.

Σε σχέση με τον Παναθηναϊκό το δεδομένο για τη Λάρισα αντιστρέφεται: δεν είναι κανόνας, αλλά εξαίρεση το να πάρεις αποτέλεσμα παίζοντας καλά με μία μεγάλη ομάδα. Και γενικώς δεν αρκεί μόνο με τις μεγάλες ομάδες να παίζεις καλά, αλλά οφείλεις να δείχνεις το ίδιο πάθος και να εμφανίζεις θετικό πρόσωπο με τις ομάδες που είναι στα κυβικά σου. Στα ματς που πρέπει οπωσδήποτε να πάρεις για να πετύχεις τους στόχους σου.

ΥΓ: Πόσο ακόμα θα αντέξουν τα νεύρα του κόσμου του Παναθηναϊκού με τον Γκοβού; Βλέποντάς τον να σέρνεται για ένα ακόμα παιχνίδι και να μην μπορεί να θυμίσει έστω και λίγο τον παίκτη της Λιόν; Μήπως είναι καλό μία ώρα αρχύτερα να τον στείλουν οι «πράσινοι» από κει που ήρθε και να αναζητήσουν τον Ιανουάριο έναν παίκτη που πραγματικά να μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω;