Τυχερό 13άρι…

Από εμπειρία άλλο τίποτα! Από 12(!) πάγκους έχει περάσει ο Ζεσουάλδο Φερέιρα-χωρίς να υπολογίζουμε αυτόν του Παναθηναϊκού- τον οποίο φαίνεται ότι… ξεσκονίζουν οι άνθρωποι του «τριφυλλιού» για χάρη του.

Γεννημένος στις 24 Μάιου του 1946, στη Μιραντέλα της Πορτογαλίας, ο 64χρονος Ζεσουάλδο Φερέιρα άργησε να γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας.

Άλλα όταν… δοκίμασε στην Πόρτο, γλυκάθηκε. Πολύ. Και θέλει κι άλλο.

Το www.sport-fm.gr σας παρουσιάζει τον επικρατέστερο αντικαταστάτη του Νίκου Νιόπλια στον πάγκο του Παναθηναϊκού!

Χρόνια στο… κουρμπέτι ο Φερέιρα. Ο Πορτογάλος ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα το μακρινό 1981. Πριν από 29 χρόνια, δηλαδή! Η περιπέτειά του στους πορτογαλικούς πάγκους άρχισε από τις άσημες Ρίο Μαϊόρ (1981-1982) και Τορένσε (1982-1984), μέχρι που τότε του δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψει για πρώτη φορά σε πιο υψηλό επίπεδο και συγκεκριμένα στην Ακαντέμικα. Η ομάδα της Κοΐμπρα τερμάτισε στην έβδομη θέση της βαθμολογίας.

Την επόμενη χρονιά κάθισε στον πάγκο της (πορτογαλικής) Ατλέτικο, αλλά στο τέλος της σεζόν 1985-1986 επέστρεψε στην Τορένσε, στην οποία και έμεινε για την επόμενη τετραετία. Το 1990 και για δύο χρόνια δούλεψε στην Αμαδόρα, ωστόσο, εκεί δεν τα πήγε και τόσο καλά, αφού η ομάδα υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία του πορτογαλικού πρωταθλήματος.

Για ένα «φεγγάρι», ο Ζεσουάλδο πέρασε και από τον πάγκο της μαροκινής ΦΑΡ Ραμπάτ, μέχρι που έγινε… διάσημος το 1996, όταν και ανέλαβε τη «μικρή» εθνική ομάδα της Πορτογαλίας (U21), η οποία είχε στο ρόστερ της ιδιαίτερα ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. O Φερέιρα έμεινε στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του για τέσσερα χρόνια, ως το 2000. Τότε, έκατσε στο «τιμόνι» της Αλβέρκα, που ήταν στη 12η θέση της βαθμολογίας και με μία σειρά θετικών αποτελεσμάτων «τράβηξε» πάνω του το ενδιαφέρον της Μπενφίκα, η οποία και του έκανε πρόταση, που δεν μπορούσε, φυσικά, να αρνηθεί, καθώς αυτή ήταν η πρώτη, πραγματικά μεγάλη πρόκληση της καριέρας του. Ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελε ο ίδιος, αλλά και οι «αετοί»…

Μετά από ένα πολύ κακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, απολύθηκε από τον πρόεδρο της ομάδας, Λουίς Φελίπε Βιέρα, με αφορμή τον εντός έδρας αποκλεισμό της Μπενφίκα από ομάδα τρίτης κατηγορίας στο Κύπελλο Πορτογαλίας!

Από το 2003 και έπειτα, όμως, ο Ζεσουάλδο αρχίζει -έστω και στα 57 του, τότε- να «φτιάχνει» το όνομά του. Τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς αναλαμβάνει την Μπράγκα, που βρίσκεται «στο χείλος του γκρεμού», καθώς είναι το πρώτο φαβορί για υποβιβασμό. «Οδηγεί» την ομάδα στη 14η θέση της βαθμολογίας, μόλις δύο βαθμούς από τη ζώνη του υποβιβασμού και τη «σώζει»! Τις επόμενες χρονιές, όμως, κάνει… θαύματα. Αυτό που ακολούθησε δεν το περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός της Μπράγκα.

Υπό τις οδηγίες του Φερέιρα, η ομάδα πραγματοποίησε τρεις εξαιρετικές σεζόν (2003-04, 2004-05, 2005-06), δίνοντας, μάλιστα, «μάχη» για τον τίτλο του πρωταθλητή το 2004-05. Ο απολογισμός ήταν μία πέμπτη θέση (2003-04) και δύο φορές τέταρτη (2004-05, 2005-06)!

Αλλά έχει και συνέχεια… Το 2006 έρχεται σε προφορική συμφωνία με την Μποαβίστα, αλλά η ξαφνική αποχώρηση του Κο Αντριάνσε από την Πόρτο, αλλάζει τα δεδομένα, με τον Φερέιρα να… αφήνει, τελικά, «στα κρύα του λουτρού» την Μποαβίστα και να επιλέγει τελικά το Οπόρτο, στις 16 Αυγούστου του 2006. Και καλά έκανε, όπως αποδείχτηκε…

Στην πρώτη του χρονιά στο «Ντραγκάο» στέφεται πρωταθλητής, με έναν πόντο διαφορά από τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Την ίδια χρονιά, οι «δράκοι» φτάνουν μέχρι τους «16» του Champions League.

To 2007-2008 κατέκτησε το δεύτερο, συνεχόμενο πρωτάθλημα, αυτή τη φορά, όμως, πολύ πιο εύκολα, τερματίζοντας 20 πόντους πάνω από τη δεύτερη Σπόρτινγκ! Στην Ευρώπη, ωστόσο, η Πόρτο έφτασε και πάλι μέχρι τη φάση των «16» της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, καθώς αποκλείστηκε από τη Σάλκε στη διαδικασία των πέναλτι.

Επιτυχημένη ήταν και η σεζόν 2008-09 για τον Ζεσουάλδο, ο οποίος έφτασε στην τρίτη συνεχόμενη κατάκτηση του πρωταθλήματος και τέταρτη συνεχόμενη για τους «δράκους». Η χαρά του Φερέιρα ήταν διπλή, καθώς η κατάκτηση του πρωταθλήματος συνοδεύτηκε και από την κατάκτηση του Κυπέλλου. Καλύτερη ήταν η πορεία της Πόρτο και στο Champions League, αφού έφτασε στα προημιτελικά του θεσμού, όπου αποκλείστηκε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Έτσι, μετά από μία εκπληκτική χρονιά (όπου η Πόρτο έπαιζε και φοβερό ποδόσφαιρο), ήρθε η επιβράβευση για τον Φερέιρα, με την επέκταση του συμβολαίου του για τα επόμενα δύο χρόνια. Ωστόσο, η σεζόν 2009-10 δεν κύλησε ανάλογα, με την Πόρτο να τερματίζει τρίτη, να χάνει τη συμμετοχή της στο επόμενο Champions League και τον Ζεσουάλδο στις 26 Μαΐου του 2010.

Στις 17 Ιουνίου του 2010 η Μάλαγα του προσφέρει τριετές συμβόλαιο, το οποίο και δέχεται. Μετά από πέντε συνεχόμενες ήττες εντός έδρας(!) και μόλις επτά βαθμούς σε εννέα αγωνιστικές στην Primera Division, ο Φερέιρα λέει «αντίο»! Αν τελικά, επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες και ο Φερέιρα αναλάβει τον Παναθηναϊκό, αυτή θα είναι η 13η ομάδα στην καριέρα του. Σημαδιακό…

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ζεσουάλδο Φερέιρα ήταν στα μέσα της δεκαετίας του '80 δάσκαλος στο Superior Institute for Physical Education της Λισαβόνας και ένας από τους μαθητές του ήταν… ο Ζοσέ Μουρίνιο! Μάλιστα, ο «Special One» ήταν βοηθός του Ζεσουάλδο τη σεζόν 1990-91, στην Αμαδόρα!

Ωστόσο, το 2002 ο μαθητής αρνήθηκε την πρόταση του δασκάλου να κάτσει δίπλα του στον πάγκο της Μπενφίκα, ενώ τον Φεβρουάριο του 2005 ο νυν τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης, στη στήλη που διατηρούσε στο πορτογαλικό περιοδικό «Record», μίλησε με όχι και τα καλύτερα λόγια για τον Ζεσουάλδο: «Ο ένας είναι προπονητής με 30 χρόνια καριέρας, ενώ ο άλλος με τρία. Ο ένας με τα 30 χρόνια καριέρας δεν έχει κερδίσει ποτέ τίποτα, ενώ ο άλλος με τα τρία χρόνια καριέρας έχει κερδίσει πολλά. Ο ένας που προπονεί για 30 χρόνια έχει τεράστια καριέρα, ενώ ο άλλος που προπονεί για τρία έχει μικρή καριέρα. Ο ένας με τα 30 χρόνια καριέρας θα ξεχαστεί όταν την σταματήσει, ενώ ο άλλος με τα τρία χρόνια καριέρας μπορεί να την σταματήσει αυτή τη στιγμή και να μην διαγραφεί ποτέ από την ιστορία. Αυτή μπορεί να είναι η ιστορία ενός γαϊδάρου που δούλευε για 30 χρόνια, αλλά ποτέ του δεν κατάφερε να γίνει άλογο», είχε γράψει χαρακτηριστικά.

Επιμέλεια: Νίκος Ράλλης