Tελευταία ευκαιρία στη Βρέμη (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Αυτή η ομάδα που παρατάχθηκε χθες στο Περιστέρι ήταν άχρωμη, άοσμη και άγευστη.

Αυτοί που φωνάζουν για το κεφάλι του Μαλεζάνι μπορούν να του καταλογίσουν πολλά, αλλά, στα αλήθεια, ποιος προπονητής μπορεί να μπει στο γήπεδο στο τελευταίο τέταρτο και να αρχίσει να κυνηγάει την μπάλα, να μαρκάρει, να πρεσάρει και γενικότερα να δείχνει ότι θέλει να κερδίσει το παιχνίδι;

Γι' αυτή τη δουλειά πληρώνονται εκείνοι που βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο!
Η νωθρότητα που έδειχναν, μηδενός εξαιρουμένου, οι «πράσινοι» σε όλες τις προσωπικές μονομαχίες ήταν και το «κλειδί» στην επικράτηση για την ομάδα του Παράσχου.

Ακόμα και στη φάση των καθυστερήσεων, όπου ο Ατρόμητος πετυχαίνει το νικητήριο γκολ, η χαλαρότητα με την οποία οι παίκτες του ΠΑΟ πηγαίνουν στις δύο πρώτες «50-50» μπαλιές στα χαφ δεν θα πρέπει να συναντιέται ούτε στα διπλά της Παιανίας.

Με αυτή τη χαρακτηριστική αδράνεια έδωσαν την ευκαιρία στους γηπεδούχους, που μασούσαν σίδερα, να πάρουν την μπάλα και να βγουν στην αντεπίθεση που τους χάρισε το γκολ της νίκης.

Ενα γκολ που ήρθε αργά σε σχέση με τα όσα προσπαθούσε και άξιζε σε όλο το ματς ο Ατρόμητος.

Σε γενικές γραμμές, η ομάδα του Παράσχου ήταν πολύ καλύτερη από τον Παναθηναϊκό και κέρδισε απολύτως δίκαια.

Πλέον για το «τριφύλλι» υπάρχει η τελευταία ευκαιρία στη Βρέμη.
Μια τελευταία ευκαιρία τόσο για τον Αλμπέρτο Μαλεζάνι όσο και για τους παίκτες που εξακολουθούν και πιστεύουν πως το δέντρο (οι αρκετές ευθύνες του προπονητή) θα κρύψει το δάσος της δικιάς τους πιθανής ανεπάρκειας.