Ικανοποιημένος από την αγωνιστική βελτίωση του Πανελληνίου παρουσιάστηκε μιλώντας στον SuperΣΠΟΡ FM 94,6 και την εκπομπή «Μέσα στη Ρακέτα» ο Αργύρης Πεδουλάκης. Ο τεχνικός των Ολυμπιονικών είχε την ομάδα του να επικρατεί με 73-69 του Πανιωνίου στο κλειστό του Ελληνικού και να συνεχίζει την ανοδική της πορεία στην Α1.
«Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να προβλέψουμε το που μπορεί να φτάσει η ομάδα. Σίγουρα, όμως, έχουμε κάνει κάποια βήματα προόδου, σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα μας και την ομαδική συμπεριφορά στην επίθεση, αλλά έχουμε ακόμη κάποια κενά διαστήματα και στο αμυντικό και στο επιθετικό κομμάτι, όπως έγινε χθες στο 1ο και 3ο δεκάλεπτο του αγώνα με τον Πανιώνιο. Ωστόσο, τα παιδιά έχουν κάνει μια μεγάλη προσπάθεια για να βελτιωθούν. Φέτος θέλουμε να γινόμαστε καλύτεροι και να μην θεωρούμαστε μια μικρή ομάδα. Να είμαστε ανταγωνιστικοί απέναντι σε κάθε αντίπαλο. Με τις πρόσφατες νίκες, τα παιδιά αρχίζουν να το κερδίζουν αυτό. Από εκεί και πέρα θέλουμε να ανέβουμε στα ψηλότερα σκαλοπάτια. Σημαντικό ρόλο για να προχωρήσει μια ομάδα παίζει και η διοίκηση. Για μένα, είναι το κυρίαρχο στοιχείο και το σοβαρότερο κομμάτι. Όλες οι ομάδες ξεκινούν από την διοίκηση, που έχει το δικαίωμα της επιλογής του προπονητή και του προγράμματος. Η ομάδα έχει καλές μονάδες, αλλά ήταν δύσκολο να γίνουν σύνολο, γιατί οι περισσότεροι παίκτες είναι επιθετικογενείς. Είναι δηλαδή σαν να έχεις πολλούς στρατηγούς. Αλλά όταν πας στην μάχη, οι στρατηγοί είναι συνήθως στα γραφεία και κάνουν εγκεφαλική δουλειά. Όταν πρέπει να βάλεις το σώμα, αυτό είναι δουλειά των στρατιωτών. Νομίζω ότι υπάρχουν ενεργοποιημένα παιδιά από πίσω και βοηθούν. Προσωπικά, ζω κάποιες πρωτόγνωρες καταστάσεις, με την έννοια ότι ήρθα σε μια ομάδα που έχει συνηθίσει διαφορετικά. Η νοοτροπία και το DNA της ήταν διαφορετικά. Πάντα προσπαθούσε να εξασφαλίσει την παραμονή και το βλέπω από τον έντονο τρόπο που πανηγυρίζουν οι παίκτες. Αλλά είναι λογικό αυτό», δήλωσε ο έμπειρος τεχνικός.
Μιλώντας για τη μετά-Ευρωμπάσκετ εποχή και ερωτηθείς για το αν και κατά πόσο άλλαξε κάτι στο ελληνικό μπάσκετ, τόνισε: «Τουλάχιστον, σταμάτησε η κατιούσα, αλλά δεν είναι αρκετό. Υπάρχουν καλύτερα γήπεδα από το περασμένο καλοκαίρι των Ολυμπιακών Αγώνων, οι διαιτησίες είναι καλύτερες, η προσέλευση του κόσμου είναι λίγο μεγαλύτερη, αλλά από μόνα τους δεν φτάνουν. Λείπουν οι μεγάλοι παίκτες, οι παίκτες «πρώτης γραμμής» που θα είναι πρότυπα για τα νέα παιδιά και το τελευταίο «χτύπημα» θα είναι με την αποχώρηση των Ελλήνων προπονητών. Έφυγε ήδη ο Φώτης Κατσικάρης και θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Μπορεί να μην διαθέτουμε το καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης όπως τα παλαιότερα χρόνια, όμως η τακτική και το θέαμα είναι σε μεγάλο επίπεδο. Αυτό βοήθησε και την Εθνική. Από εκεί και έπειτα η προσέλευση του κόσμου δεν ικανοποιητική γιατί έχουμε γίνει όλοι του καναπέ. Υπάρχουν τα κανάλια που δείχνουν τους αγώνες η Nova που έχει μετατραπεί σε διασκέδαση σπιτιού. Κακά τα ψέματα ο κόσμος δεν έρχεται εύκολα στο γήπεδο. Δεν ζούμε στην δεκαετία του 70 ή του 80».
Όσο για το αν οι προσωπικές του φιλοδοξίες αφορούν στην ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας κάποιας μεγάλης ομάδας ή ακόμη και του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, είπε: «Γράφονται και λέγονται πολλά. Έχω πει πάρα πολλές φορές πως ο δικός μου στόχος είναι να δουλεύω. Να ακούω τη μπάλα του μπάσκετ. Ο χαρακτηρισμός μεγάλος σύλλογος είναι υποκειμενικός. Για τον κάθε φίλαθλο η ομάδα του είναι μεγάλη. Είμαι σε έναν σύλλογο που μου έκανε την τιμή να με προσλάβει προπονητή, έναν άνθρωπο που μπορώ να συνεννοηθώ μαζί του, όλα τα άλλα δεν είναι το παρόντος και δεν είναι και έντιμο να τα συζητάμε από την στιγμή που είμαι προπονητής του Πανελληνίου».
Τέλος, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στο Περιστέρι και το Μακεδονικό, δύο ομάδες από τις οποίες πέρασε με ιδιαίτερη επιτυχία, οι οποίες, ωστόσο, αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα: «Το Περιστέρι έχει παράδοση στο ελληνικό μπάσκετ, κυρίως στο να «παράγει» παιδιά. Ουσιαστικά ξεκίνησε την «επανάσταση των φτωχών», των λεγόμενων μικρών ομάδων που είχαν επιτυχίες. Στη συνέχεια την σκυτάλη πήραν το Μαρούσι και ο Ηρακλής. Θεωρώ, όμως, ότι αυτές οι επιτυχίες έφεραν ένα είδος νεοπλουτισμού και αυτό το πλήρωσε. Εκτιμώ ότι επειδή είναι μια ομάδα που έχει πολύ κόσμο, τρανό παράδειγμα αποτελεί η ποδοσφαιρική ομάδα του Ατρόμητου, έχει μέλλον. Απλά, χρειάζεται υπομονή και όραμα. Από την άλλη, ο Μακεδονικός είναι μια ομάδα της Δυτικής Μακεδονίας πια, αφού έχει «γίνει ένα» με την Κοζάνη. Υπάρχει ο Κώστας Μεσάικος, που αγαπάει και την ομάδα και το άθλημα. Φέτος, η εμπειρία τον έχει γλιτώσει από δυσάρεστες καταστάσεις».