Στο «μικροσκόπιο» ΑΙΓΑΛΕΩ – ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ

Ο επιθετικός του Ακράτητου, Έντου Σάλες, ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα, αφού ήταν μόνιμη «πηγή» κινδύνου για την άμυνα του Αιγάλεω. Σε μια αναμέτρηση που κρίθηκε στα πέναλτι, ο φορ των «πρασίνων» ήταν ψύχραιμος στην «ρώσικη ρουλέτα». Πολύ καλός ήταν και ο Δήμος Μανουσάκης, ο οποίος έβαλε στη θέση του «οδηγού» την ομάδα του με το γκολ που πέτυχε, αλλά ο Γιώργος Χατζάρας τον έκανε αδικαιολόγητα αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο.

ΑΙΓΑΛΕΩ

Τζενάμο: Ο τερματοφύλακας του Αιγάλεω είχε «θετική» παρουσία. Στην κανονική διάρκεια του αγώνα ήταν σταθερός στις επεμβάσεις του ενώ δε φέρει ευθύνη στη φάση της ισοφάρισης. Στη διαδικασία των πέναλτι απέκρουσε το σουτ του Πιπίνη.

Παπουτσής: Ο αρχηγός του Αιγάλεω ήταν άψογος στα καθήκοντά του αλλά η αποβολή του κόστισε στο «Σίτι» την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας.

Ζαπρόπουλος: «Αθόρυβη» η παρουσία του έδωσε τη λύση όποτε χρειάστηκε έχοντας καλή συνεργασία με τον Παπουτσή. Μετά την αποβολή του αρχηγού του δεν τα «έχασε» αλλά συνέχισε στον ίδιο ρυθμό.

Ψωμάς: Δεν είχε πολύ δουλειά από την πλευρά του περιορίζοντας τις επιθέσεις του Ακράτητου. Σταδιακά κουράστηκε με αποτέλεσμα να περιοριστεί στον ανασταλτικό τομέα.

Ποπόφ: Μέτρια η παρουσία του Ποπόφ που αμυντικά «έχασε» σε ορισμένες περιπτώσεις τους αντιπάλους του ενώ και στον επιθετικό τομέα οι επιλογές του δεν ήταν οι καλύτερες.

Χλωρός: Θέληση, πάθος και πολύ τρέξιμο από τον παίκτη του Αιγάλεω που προκάλεσε αρκετούς «πονοκέφαλους» στην άμυνα του Ακράτητου. Στην επανάληψη κουράστηκε και έγινε λιγότερο απειλητικός ωστόσο απόδοσή του κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα.

Τσάτσος: Πολύ δουλειά στη μεσαία γραμμή έδωσε αρκετές «μάχες». Βοήθησε στην καλή κυκλοφορία που είχε το Αιγάλεω στο πρώτο ημίχρονο. Στην επανάληψη «έπεσε» με αποτέλεσμα να αυξηθεί η πίεση στην άμυνα του «Σίτι».

Όμο: «Αρνητική» η παρουσία του. Έκανε πολλά φάουλ εκ των οποίων αρκετά ιδιαίτερα σκληρά (έπρεπε να είχε αποβληθεί), είχε αρκετές λάθος επιλογές ενώ πέτυχε και το αυτογκόλ που έστειλε τον αγώνα στην παράταση.

Σκοπελίτης: Σιγά-σιγά βρίσκει τη «θέση» του στην ομάδα. Πήρε αρκετές πρωτοβουλίες προσπαθώντας να «τροφοδοτήσει» το Νικολόπουλο και να φανεί απειλητικός για την εστία του Κωστάκη. Στην επανάληψη κουρασμένος δεν μπορούσε να προσφέρει αυτά που ήθελε και μπορούσε.

Μανουσάκης: Ο καλύτερος παίκτης του Αιγάλεω μέχρι τη στιγμή που έγινε αλλαγή. Πέτυχε το γκολ της ομάδας του. είχε δοκάρι ενώ «έκανε» αλλαγή τον Ομπράντοβιτς. Εάν είχε παραμείνει στον αγώνα ίσως το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό.

Νικολόπουλος: Δεν «φάνηκε» ιδιαίτερα αφού ήταν μόνος του. Ήταν κινητικός στην προσπάθεια να δημιουργήσει χώρους στους συμπαίκτες του αλλά δεν είχε ελάχιστες ευκαιρίες να απειλήσει τον Κωστάκη.

Αγρίτης: Μπήκε αλλαγή στο 59’ αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει εξαιτίας τραυματισμού στο 82’.

Χώνος: Μπήκε αλλαγή στο 71’ ήταν καλός στο διάστημα που αγωνίστηκε αλλά έμελλε να γίνει ο «μοιραίος» παίκτης του Αιγάλεω αφού αστόχησε στο τελευταίο πέναλτι.

Τσέζαρεκ: Μπήκε στο 82’ χωρίς να κάνει κάτι αξιόλογο στο διάστημα που αγωνίστηκε.


ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ


Κωστάκης: Σταθερός και στα 120 λεπτά του αγώνα. Πολύ καλός και στη διαδικασία των πέναλτι.

Ομπράντοβιτς: Τραγικός στην δεξιά πλευρά της άμυνας του Ακράτητου. Ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον Μανουσάκη. Γι’ αυτό και έγινε αλλαγή από τον προπονητή του στο 32ο λεπτό.

Τσικίνης: Δεν φάνηκε καθόλου στην αναμέτρηση και δεν βοήθησε παρά ελάχιστα την ομάδα του.

Μπαντάς: Ένας από τους καλύτερους παίκτες των «πρασίνων». Πολύ καλός στα ανασταλτικά του καθήκοντα, αλλά συνέβαλε πολύ στον επιθετικό τομέα, κυρίως μετά την αποβολή του Παπουτσή.

Ντιέγκ: Κάκιστος στα αμυντικά του καθήκοντα. Μόνο λάθη έκανε, εκθέτοντας και τους συμπαίκτες του.

Γκουστάβο: «Νωχελικός» στο πρώτο μέρος, ανέβασε πολύ την απόδοσή του μετά το 45ο λεπτό.

Παγώνης: Κινήθηκε στη μετριότητα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.

Μακέ: Αρκετά κινητικός στο διάστημα που αγωνίσθηκε. Έτρεξε ασταμάτητα καλύπτοντας πολλούς χώρους μέσα στο γήπεδο.

Μαρινέσκου: Από τους διακριθέντες του Ακράτητου. Πολύ βοήθεια στους επιθετικούς με σωστές μεταβιβάσεις.

Σάλες: Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της ομάδας των Άνω Λιοσίων, ήταν η «αιχμή του δόρατος» στην επίθεση των φιλοξενούμενων, δημιουργώντας συνεχείς πονοκεφάλους στους αμυντικούς του «Σίτι».

Σκούφαλης: Του έλειπε η ουσία. Ενώ δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες, στην τελική προσπάθεια δεν είχε «καθαρό μυαλό».

Αποστολάκης: Πέρασε στο 32ο λεπτό στη θέση του «τραγικού» Ομπράντοβιτς. Ήταν πολύ ουσιαστικός και περιόρισε πολύ τους παίκτες του Αιγάλεω που έβγαιναν από την πλευρά του.

Ντι Φραντσέσκο: Πρόσθεσε «όγκο» στην επίθεση του Ακράτητου. Δεν βρέθηκε όμως και στην καλύτερη μέρα, αλλά παρόλα αυτά προσπάθησε αρκετά.

Eπιμέλεια: Δημήτρης Ζαχάρης, Γιάννης Ντούζγος