SUNDAY bloody Sunday (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Η Ντέρι Σίτι δεν είναι Λίβερπουλ, ούτε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά κατάφερε να γεφυρώσει ένα τεράστιο χάσμα

Πέρασαν 34 ολόκληρα χρόνια, αλλά η 30ή Ιανουαρίου 1972 θα παραμένει στο μυαλό όλων ως μια σημαντική ημερομηνία-ορόσημο στην παγκόσμια ιστορία. Στην πόλη Ντέρι της Βορείου Ιρλανδίας καθολικοί διαδηλωτές έκαναν πορεία διαμαρτυρίας για τον νόμο που η κυβέρνηση των συντηρητικών του Εντουαρντ Χιθ είχε θέσει σε ενέργεια και ο οποίος προέβλεπε τη φυλάκιση χωρίς δίκη όσων ενέχονταν σε τρομοκρατικές ενέργειες!

Κάτι που τότε τελικά δεν πέρασε, αλλά τα τελευταία χρόνια η τρομοκρατολαγνεία τον επανέφερε χωρίς αντιδράσεις στην επιφάνεια! Την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η πορεία, οι Βρετανοί κομάντος της πρώτης μοίρας αλεξιπτωτιστών άνοιξαν «πυρ» για ανεξακρίβωτη αιτία. Ο τελικός απολογισμός ήταν τραγικός, με δεκατρείς νεκρούς και άλλον έναν σε κώμα, που προστέθηκε στη λίστα των θυμάτων λίγες εβδομάδες αργότερα.

Η ματωμένη Κυριακή (Sunday Bloody Sunday) απαθανατίστηκε και στους στίχους του τραγουδιού των U2 και παραμένει ένα σημείο αναφοράς στον πόλεμο προτεσταντών και καθολικών, που διαιρεί την Ιρλανδία εδώ και έξι αιώνες. Με τις ευθύνες ουσιαστικά να μην έχουν αποδοθεί ποτέ, το Ντέρι ζει και αναπνέει για τη στιγμή που θα μπορέσει να ενώσει και πάλι τους πολίτες της Ιρλανδίας, αφού το κατάφερε προσωρινά, έστω στο επίπεδο του ποδοσφαίρου.

Η πόλη, στα δυτικά της Βόρειου Ιρλανδίας, είναι από τις λίγες στην πλευρά αυτή του φράχτη που οι καθολικοί υπερτερούν αριθμητικά (70%-30%). Η ομάδα Ντέρι Σίτι δημιουργήθηκε το 1928 και αποτέλεσε πάντα το ειρηνικό στοιχείο συνύπαρξης των πολιτών. Στο Μπράντιγουελ, όπου είναι το γήπεδο, από τότε οι οπαδοί πήγαιναν και έφευγαν μαζί, ξεχνώντας τα τόσα πράγματα που τους χώριζαν.
Η Ντέρι ήταν η τρίτη δύναμη της χώρας πίσω από τη Λίνφιλντ (ομάδα των προτεσταντών) και τη Σέλτικ Μπέλφαστ (ομάδα των καθολικών), η οποία διαλύθηκε όμως το 1948 έπειτα από τρομερά επεισόδια σε ένα ντέρμπι μεταξύ τους. Η Ντέρι έγινε με τα χρόνια η μόνη αντίπαλος της Λίνφιλντ και μάλιστα ήταν η πρώτη βορειοϊρλανδική ομάδα που πέρασε στον δεύτερο γύρο στα Κύπελλα Ευρώπης.

Το ΝτΕρι χωρίζεται σε δύο περιοχές. Το Bogside, που είναι η καθολική πλευρά, και το Waterside, που είναι αυτή των προτεσταντών. Μέχρι το 1969, χρονιά που ξέσπασαν οι μεγάλες ταραχές στο Ulster του Μπέλφαστ και οι Βρετανοί με εντολή του πρωθυπουργού Χάρολντ Ουίλσον έστειλαν στρατό, η συνύπαρξη ήταν δεδομένη και ειρηνική. Το Bogside σήκωσε τη σημαία της αντίστασης κατά του «βρετανικού στρατού κατοχής», όπως τον αποκαλούσαν, και στην είσοδο της πόλης μπήκε η πινακίδα «Καλώς ήλθατε στο ελεύθερο Ντέρι»!

Ο στρατός και η αστυνομία δεν μπορούσαν πλέον να εισχωρήσουν στην περιοχή και, αργά ή γρήγορα, η κόντρα θα έφτανε αναπόφευκτα και στο ποδόσφαιρο. Η Ντέρι δεν μπορούσε να παίξει κανονικά τα παιχνίδια της και χρησιμοποίησε πολλές φορές το γειτονικό Κολερέιν ως έδρα. Το 1972 το πούλμαν της Κρουσέιντερς -ομάδας ακραιφνών προτεσταντών- δέχτηκε επίθεση και κάηκε μόλις πήγε να πλησιάσει το γήπεδο και η Ντέρι τιμωρήθηκε.

Τα παιχνίδια της αναβλήθηκαν και μετά τη ματωμένη Κυριακή ήταν πια αδύνατο να συμβιώσουν οι δύο πλευρές. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Βορείου Ιρλανδίας απέβαλε την Ντέρι επ' αόριστον και μέχρι το 1984 η ομάδα προσπαθούσε να επανέλθει. Όταν είδε κι απόειδε, έκανε αίτηση στην Ομοσπονδία της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και από το 1986 μετέχει στο πρωτάθλημα των Νοτίων, αποτελώντας μοναδική γεωγραφικά περίπτωση.

Αν και ανήκει στον Βορρά, αγωνίζεται στον Νότο, σε άλλη χώρα και σε άλλο πρωτάθλημα! Αυτό όμως βοήθησε αφάνταστα την περιοχή να ξαναβρεί τον παλιό ρυθμό της. Ο κόσμος ενώθηκε και πάλι, προτεστάντες άρχισαν να μιλούν ξανά με τους καθολικούς, η πόλη αναπτύχθηκε και τρεις και πλέον, δεκαετίες από την bloody Sunday, μπορεί να μην πλήρωσαν ποτέ οι υπεύθυνοι, όμως τα νέα παιδιά μπορούν ξανά να είναι μαζί και να παίζουν χωρίς να χρειάζονται... θρησκευτική άδεια!

Οι παιδικοί σταθμοί άρχισαν να δέχονται ξανά χωρίς ειδικά χαρτιά όλα τα νήπια, τα μπαρ έχουν πελάτες και των δύο συνοικιών και όλα δείχνουν να ξαναβρίσκουν τον ρυθμό τους! Η Ντέρι Σίτι δεν είναι Λίβερπουλ, ούτε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά κατάφερε να γεφυρώσει ένα τεράστιο χάσμα. Για να αποδειχτεί γιατί το ποδόσφαιρο δεν αποτελεί απλώς ένα παιχνίδι, αλλά τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο!