H χρονιά που έφυγε ανήκε σε έναν προπονητή στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Εκείνον που έχει τις περισσότερες παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο από οποιονδήποτε άλλον. Τον Εκτορ Ραούλ Κούπερ. Στον Αρη έχουν καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να διαθέτουν τον πιο αναγνωρίσιμο εκτός συνόρων τεχνικό που δουλεύει στην Ελλάδα, αλλά και εκεί δεν έχουν λείψει κάποιες γκρίνιες, ειδικά για στραβά αποτελέσματα. Ωστόσο, ο Κούπερ δεν είναι θαυματοποιός.

Είναι κανονικός προπονητής, που δουλεύει από τον Νοέμβρη του 2009, και το δείγμα δουλειάς του είναι πειστικότατο. Ο Αρης έφτασε πέρυσι στον τελικό του Κυπέλλου και φέτος πέταξε έξω από τη διοργάνωση την κάτοχο του Γιουρόπα Λιγκ, Ατλέτικο Μαδρίτης. Αν όλα αυτά τα έλεγε κανείς στον Αρη της Β' Εθνικής πριν από μόλις τέσσερα χρόνια, θα έμοιαζαν με επιστημονική φαντασία. Δεν μιλάω για τον τελικό του Κυπέλλου, για να μην παρεξηγηθώ. Εκεί έφτασε και με την ομάδα που έπεφτε στη Β' κατηγορία το 2005. Μιλάω για την εικόνα της ομάδας, την αγωνιστική της φιλοσοφία, τη δουλειά που έχει γίνει -και ένα απαίδευτο μάτι πολλές φορές δεν την αντιλαμβάνεται άμεσα- και το πώς έπαιξε σε όλα τα ματς στην Ευρώπη, ακόμα και σε μερικά που το αποτέλεσμα δεν ήταν ανάλογο της εικόνας, όπως στο Λεβερκούζεν.

Ο Κούπερ το 2010 ήταν ο καλύτερος προπονητής στην Ελλάδα. Στο ποδόσφαιρο μιας χώρας που έχει μάθει να απονέμει βραβεία με βάση τους τίτλους και όχι την εικόνα και την εργασία. Ναι, εννοείται πως οι τίτλοι μετράνε, αλλά όπως θα δείτε και στο κομμάτι για τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον, μπορεί να περάσουν και χρόνια μέχρι μία ομάδα να είναι σε θέση να μετουσιώσει σε τίτλους τη δουλειά που κάνει ένας γνώστης. Ο Κούπερ έχει ήδη πάρει τον Αρη από το χέρι και τον οδηγεί μακριά. Αν οι οπαδοί του, που αγαπούν την ομάδα τους όσο ελάχιστοι στην Ελλάδα, προσπαθήσουν να καταλάβουν πως έχουν έναν προπονητή που καθοδηγείται από τη μοίρα και έχουν υπομονή, είναι θέμα χρόνου αυτά που έζησαν το 2010 να επαναληφθούν και να γίνουν και καλύτερα.


Tο άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου δημοσιεύτηκε στο φυλλο της Sportday στις 03/01/2011

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!