Τα ντέρμπι δεν κρίνουν τον τίτλο; Διαφωνώ κάθετα! (Sportday / Χρ.Σωτηρακόπουλος)

Tα ντέρμπι δεν κρίνουν τον τίτλο. Το έχετε ακούσει πολλές φορές. Είναι από τα πιο αγαπημένα κλισέ των προπονητών την εβδομάδα που προηγείται ενός τέτοιου αγώνα. Και, φυσικά, έχουν δίκιο! Μόνο που ταυτόχρονα δεν έχουν! Αν σας μπέρδεψα, δεν φταίω. Βλέπετε, εξαρτάται ποιο είναι το πρωτάθλημα που δεν το κρίνουν τα ντέρμπι. Το ισπανικό, ας πούμε, όχι. Το αγγλικό, το ίδιο.

Στην Ελλάδα, όμως, μόνο κάποιος που δεν έχει παρακολουθήσει παιχνίδι ποτέ θα πιστέψει κάτι ανάλογο! Πάρτε για παράδειγμα τη φετινή χρονιά. Ο Ολυμπιακός έχει έξι πόντους παραπάνω από την ΑΕΚ και 12 από τον ΠΑΟ. Αναλογιστείτε τι έγινε στα τέσσερα ντέρμπι που έχουν γίνει μέχρι τώρα και ανακατέψτε τα αποτελέσματα. Με δύο νίκες του ΠΑΟ επί του Ολυμπιακού, η βαθμολογία θα ήταν εντελώς διαφορετική απ' ό,τι τώρα! Ολοι οι πρώην εταίροι του ΠΟΚ θα ήταν μαζί. Αν η ΑΕΚ είχε νικήσει τον Ολυμπιακό, θα ήταν μαζί στη βαθμολογία, ακόμα και αν όλα τα άλλα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα ήταν απαράλλακτα. Και η υπεροχή του Ολυμπιακού απέναντι στους αντιπάλους του οφείλεται ακριβώς στις τρεις νίκες στα ντέρμπι έως τώρα!

Συνεπώς, τι νόημα έχει να αποφεύγει κάποιος τεχνικός να πει το αυτονόητο; Πέρυσι το πρωτάθλημα δεν κρίθηκε στα ντέρμπι, θα πει κάποιος. Λάθος! Διότι μπορεί να μοιράστηκαν οι ισοπαλίες στο ΑΕΚ-Ολυμπιακός και οι νίκες στα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, αλλά η ισοπαλία του ΠΑΟ με την ΑΕΚ ήταν καθοριστική για τον τίτλο. Όπως καθοριστικό ήταν το ότι η «Ενωση» δεν πήρε το καθαρό πέναλτι του Μπούρμπου στη Λεωφόρο, που πιθανότατα θα έβγαζε εκείνη στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το 2003 τη διαφορά την έκανε το ντέρμπι της Ριζούπολης, το 2002 το 4-3 του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Το 2000, η ισοφάριση του Αλεξανδρή στο 2-2 με τον ΠΑΟ στο Ολυμπιακό Στάδιο αμέσως μετά το γκολ του Λυμπερόπουλου ουσιαστικά «σφράγισε» το πρωτάθλημα για τους «ερυθρόλευκους».

Μπορεί παλαιότερα να μην ήταν τόσο φανερό το πόσο σημασία έχουν τα ντέρμπι, ίσως επειδή υπήρχαν δύσκολα ματς, που πραγματικά έκοβαν βαθμούς από τους πρωτοπόρους. Τα τελευταία χρόνια όμως αυτό ακούγεται ως ανέκδοτο. Και η σημερινή αναμέτρηση στο Νέο Φάληρο βγάζει πρωταθλητή. Τουλάχιστον στις δύο από τις τρεις περιπτώσεις: τη νίκη του Ολυμπιακού, αλλά και την ισοπαλία, διότι δεν θεωρώ πως έξι πόντοι στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεδομένης της ποδοσφαιρικής «φτώχειας» που υπάρχει στις μικρομεσαίες ομάδες, καλύπτονται εύκολα.

Σε περίπτωση νίκης της «Ενωσης», η κούρσα για τον τίτλο είναι πάλι ανοιχτή, αν και το προβάδισμα το διατηρεί ο πρωταθλητής. Επειδή όμως η συζήτησή μας δεν είναι ποιος είναι φαβορί για τον τίτλο, αλλά αν τα ντέρμπι κρίνουν το πρωτάθλημα, η αλήθεια είναι πως το κρίνουν και μάλιστα κατά 99%.

Και δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Σαφώς και καταλαβαίνω τον Σάντος όταν λέει πως τα μεγάλα παιχνίδια δεν είναι αυτά που τελειώνουν ένα πρωτάθλημα. Δουλειά του είναι, ανάμεσα στα άλλα, να αποφορτίζει τους παίκτες. Αλλά και δική μας είναι να μιλάμε με στοιχεία. Ακούω συναδέλφους να προσπαθούν να υπεραμυνθούν των όποιων δηλώσεων των προπονητών πριν από τα ντέρμπι. Αν πουν ότι δεν κρίνεται ο τίτλος, αρχίζουν να αναλύουν και να λένε ότι ένα πρωτάθλημα διαρκεί τριάντα αγωνιστικές, πως όλα μπορούν να συμβούν, και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά.

Αν ο προπονητής πει πως τα ντέρμπι είναι νωρίς στο πρόγραμμα, σπεύδουν να εξηγήσουν ότι αυτό είναι πολύ σωστό και πως κανένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται από την πρώτη, την πέμπτη ή την όγδοη αγωνιστική. Συμφωνώ. Αλλά κάλλιστα χάνεται, αν μείνεις πίσω, όπως έγινε φέτος με τον Παναθηναϊκό. Ή κάνω λάθος; Και μη βιαστεί κανείς να αντιτείνει πως οι «πράσινοι» είναι πίσω λόγω των ισοπαλιών με τον Λεβαδειακό και τον Ιωνικό ή λόγω της ήττας στο Περιστέρι, διότι με τρεις νίκες στα ντέρμπι θα ήταν πρώτος!

Ποιος λογικός άνθρωπος αμφισβητεί πως η χρονιά θα ήταν διαφορετική για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, αν στην πρεμιέρα το σκορ ήταν ανάποδο; Δεν είναι μόνο οι τρεις βαθμοί που παίρνεις εσύ, αφήνοντας τον αντίπαλό σου στο «μηδέν». Είναι και η ψυχολογία που αποκτάς απέναντί του! Η εκπληκτική αγγλική έκφραση «six pointer» αντικατοπτρίζει απόλυτα την ουσία των ντέρμπι. Και κλασικό τέτοιο είναι το σημερινό.