Υπάρχει πιθανότητα να απογοητευτούμε (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Αξιζε να δούμε φέτος Μίλαν και Μπαρτσελόνα αντιμέτωπες

Την ωρα που οι παίκτες της Μίλαν πανηγύριζαν στο Ολυμπιακό Στάδιο το θριαμβευτικό 4-0 επί της Μπαρτσελόνα, ένα πρόσωπο στεκόταν στη γωνία με κάποια θλίψη στο βλέμμα. Ο Αλεσαντρο «Μπιλι» Κοστακούρτα είχε περασμένο το μετάλλιο στον λαιμό, αλλά δεν είχε παίξει στο ματς. Η τιμωρία του στον ημιτελικό με τη Μονακό του είχε στερήσει τη χαρά να είναι στο γήπεδο. Αν κάποιος του έλεγε πως εννιά χρόνια αργότερα θα είχε ξανά την ευκαιρία να παίξει τελικό και να το κατακτήσει, δεν θα τον πίστευε! Κι όμως, το 2003 αυτό συνέβη. Η Μίλαν νίκησε τη Γιουβέντους στο Μάντσεστερ και ο Κοστακούρτα ήταν εκεί. Μαζί με τον Μαλντίνι, που θα σήκωνε ως αρχηγός το Κύπελλο. Αν τώρα, κάποιος έλεγε και στους δύο το 1994 πως 12 σεζόν μετά θα έβρισκαν ξανά την Μπαρτσελόνα στον δρόμο τους και θα ήταν ακόμα στις βασικές επιλογές της Μίλαν, μάλλον θα τον περνούσαν για τρελό!

Κι ομως, συμβαινει. Η Μίλαν σύμφωνα με τη στατιστική της ΟΥΕΦΑ είναι η πιο γερασμένη ομάδα της διοργάνωσης. Ομως ποια άλλη θα μπορούσε σε ένα ματς σαν αυτό με τη Λιόν να έχει πέντε σημαντικά στελέχη (Κακά, Ντίντα, Νέστα, Σεβτσένκο, Πίρλο) σε τόσο κακή βραδιά και να περάσει; Η εμπειρία και η κλάση είναι τα πιο δυσεύρετα πράγματα και, αν συνδυάζονται, τότε το μείγμα είναι εκρηκτικό. Ο (ισχυρός άνδρας της Μίλαν) Αντριάνο Γκαλιάνι σε συνέντευξή του στην «Gazzetta dello Sport» υποσχέθηκε νέα συμβόλαια σε όλους! «Μετά το κάζο της Κωνσταντινούπολης, είχαμε δύο επιλογές. Να τα γκρεμίσουμε όλα ή να επιδιορθώσουμε το κακό. Επιλέξαμε το δεύτερο και από αυτή την περιπέτεια βγήκαμε πιο δυνατοί», δήλωσε και ποιος τον αδικεί; Η Μίλαν, το έχω ξαναγράψει, είναι κλαμπ που επιβραβεύει. Τη συνέχεια, τη συνέπεια, την προσπάθεια, την προσφορά. Η ανανέωση του συμβολαίου στον Αντσελότι ήταν κλασικό τέτοιο δείγμα. «Μας ξέρει, τον ξέρουμε, οπότε συνεχίζουμε», ήταν η ατάκα του Γκαλιάνι. Ο Κοστακούρτα ανανέωσε για άλλον έναν χρόνο, ο Μαλντίνι θα παίζει μέχρι να αποφασίσει ο ίδιος το μέλλον του, ο Σταμ θα φύγει για τον Αγιαξ γιατί το επέλεξε ο ίδιος. Μοιάζει με κλειστό κλαμπ βετεράνων του στρατού, αλλά τα αποτελέσματα δικαιώνουν την επιλογή.

Ο Ιντσαγκι, σε άλλη ομάδα, θα είχε παραχωρηθεί. Στη Μίλαν τον έχουν κάνει να αισθάνεται μέρος της ιστορίας του κλαμπ. Ετσι τους ξελάσπωσε την Τρίτη. Ο Σεβτσένκο παραμένει το μεγάλο τους ατού. Αν είναι στη βραδιά του, διαλύει τον οποιονδήποτε. Για να περάσει την Μπαρτσελόνα, όμως, δεν αρκεί από μόνος του. Γιατί οι Καταλανοί, αν και δεν διανύουν την καλύτερή τους περίοδο, έχουν δύο αβαντάζ στον συγκεκριμένο ημιτελικό: πρώτον, τη ρεβάνς στο «Καμπ Νου». Ο,τι και να γίνει στο πρώτο ματς, θα είναι πολύ δύσκολο να έχουν κριθεί τα πάντα. Δεύτερον, την ταχύτητα των επιθετικών. Ο Ετό και ο Μέσι θα κάνουν δύσκολη τη ζωή των (ικανότατων μεν, αλλά μεγάλων σε ηλικία) αμυντικών των «ροσονέρι».
Η Μπαρτσελονα κουβαλάει την ταμπέλα του φαβορί της διοργάνωσης εδώ και καιρό και αυτό είναι το μεγαλύτερο ντεζαβαντάζ. Η Μίλαν όταν είναι θεωρητικά με την πλάτη στον τοίχο τα καταφέρνει καλύτερα. Ο Ράικαρντ, που το 1994 ήταν συμπαίκτης με τον Κοστακούρτα και τον Μαλντίνι στον θρίαμβο της Μίλαν στην Αθήνα, ξέρει από την καλή και την ανάποδη το σκεπτικό του Αντσελότι. Μαζί άλλωστε ήταν σε εκείνη την εκπληκτική ομάδα του Αρίγκο Σάκι, που το '89 και το '90 ξανάβαλε τη Μίλαν στο γκρουπ των ισχυρών του ευρωπαϊκού φουτμπόλ.

Ο Ολλανδος δεν πρόκειται να πέσει στην παγίδα να παίξει ωραία μπάλα στο Μιλάνο και να μείνει με τα συγχαρητήρια! Οπότε αυτός ο ημιτελικός που όλοι περιμένουμε πώς και πώς υπάρχει και πιθανότητα να μας απογοητεύσει. Από την άλλη, κάποια στιγμή άξιζε να δούμε Μίλαν και Μπαρτσελόνα αντιμέτωπες. Οπότε καλύτερα να τις απολαύσουμε εις διπλούν!