Κωφίδης: «Είμαι δοσμένος στον Ηρακλή»

Αφοσιωμένος στον Ηρακλή δηλώνει ο Σάββας Κωφίδης σε συνέντευξή του στη Sportday. Ο τεχνικός του Γηραιού αναφέρεται στις δύσκολες στιγμές που πέρασε η ομάδα του, στις άριστες σχέσεις του με τους ποδοσφαιριστές, των οποίων το εγκώμιο πλέκει για την υπομονή που έκαναν και δεν εγκατέλειψαν την ομάδα, ενώ επιμένει πως ακόμη δεν έχει αισθανθεί προπονητής. Ακολουθούν τα κυριότερα αποσπάσματα της συνέντευξης του Σάββα Κωφίδη στη Sportday:

Η σχέση με τους παίκτες

«Όταν μπορείς να σκέφτεσαι και να λειτουργείς ως ποδοσφαιριστής. Μπορείς να κερδίσεις την εκτίμηση των ποδοσφαιριστών. Η καλή σχέση του προπονητή με τους ποδοσφαιριστές είναι το Α και Ω. Αν δεν είσαι καλά με τους παίκτες, δεν μπορείς να πας πουθενά. Δεν δικαιούσαι να αντιμετωπίσεις τον ποδοσφαιριστή ως κατώτερό σου. Δεν δικαιούσαι να τον προσβάλεις ούτε μία φορά. Οχι για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του και να εξυπηρετήσεις τον σκοπό σου, αλλά γιατί ποτέ δεν πρέπει να κάνεις κάτι που δεν θα ήθελες να κάνουν οι άλλοι σε σένα. Οπως θέλεις να σε σέβονται, έτσι πρέπει να σέβεσαι κι εσύ τους άλλους. Όταν υπάρχει σεβασμός και εκτίμηση, τότε και η τακτική θα γίνει καλύτερη και τα συστήματα θα αρχίσουν να λειτουργούν και η διάθεση απ' όλους θα είναι μεγαλύτερη. Δεν αρκεί μόνο αυτό, αλλά αυτή είναι η αρχή. Το αν η ομάδα έχει ποιοτικούς παίκτες, φαίνεται στη συνέχεια. Είμαι τυχερός που έχω παίκτες ποιοτικούς, με καλό χαρακτήρα. Αυτός ο συνδυασμός έφερε το αποτέλεσμα. Δεν θα έπαιρνα ποτέ έναν παίκτη με ακραία συμπεριφορά, όσο καλός κι αν ήταν. Γι' αυτό και πάντα όταν με ενδιαφέρει ένας ποδοσφαιριστής προσπαθώ να μάθω τι χαρακτήρας είναι. Δεν χρειάζομαι στην ομάδα κάποιον που βγάζει καταπληκτική πάσα στα 40 μέτρα αλλά δεν σέβεται τους συμπαίκτες και τον προπονητή του».

Η… απέναντι πλευρά

«Δεν ξέρω ακόμα αν έχω περάσει στην απέναντι πλευρά. Από εκείνη του ποδοσφαιριστή σε αυτή του προπονητή. Σίγουρα είμαι σε καλύτερη… φάση από πέρυσι. Δεν αρκεί, όμως, να λες "είμαι προπονητής". Πρέπει και να είσαι, με ό,τι ορίζει η έννοια του προπονητή. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι έχω δρόμο ακόμα μπροστά μου».

Αγχώδες ξεκίνημα

«Στην αρχή υπήρχε άγχος και πολλή αγωνία. Στην προετοιμασία πήγαμε καλά και στο πρωτάθλημα δεν έβγαινε τίποτα. Ήξερα ότι κάποια στιγμή η ομάδα θα βρεθεί στο γήπεδο, αλλά όσο περνούσαν οι αγωνιστικές και αυτό δεν γινόταν τόσο μεγάλωναν η πίεση και η αγωνία. Επειδή είμαι συναισθηματικά δεμένος με τον Ηρακλή, ίσως εγώ ο ίδιος μεγεθύνω τις ευθύνες μου».

Δοσμένος στον Ηρακλή

«Δεν το έχω σκεφτεί. Αυτή τη στιγμή είμαι δοσμένος στον Ηρακλή και δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο. Το μόνο που με ενδιαφέρει και με απασχολεί είναι πώς θα κάνει βήματα μπροστά ο Ηρακλής».

«Ήθελαν και έμειναν»

«Δεν κράτησα εγώ τους παίκτες. Ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος δεν μπορεί να κρατήσει κάποιον αν δεν το θέλει. Τα παιδιά ήθελαν να μείνουν κι έμειναν. Έκαναν μεγάλη υπομονή. Στο τέλος της χρονιάς αξίζουν να γιορτάσουν διπλά αυτό που κατάφεραν φέτος. Ο φετινός Ηρακλής δεν είναι του προπονητή. Την ομάδα την έφτασαν εδώ που βρίσκεται σήμερα οι παίκτες. Πρώτα είναι αυτοί και μετά ο προπονητής και όλοι οι άλλοι».

Προβλήματα υπάρχουν, αλλά λιγότερα

«Τα προβλήματα υπάρχουν ακόμα. Αλλά σε μικρότερο βαθμό από ό,τι πριν. Γίνεται μια προσπάθεια. Θα δούμε στη συνέχεια πού θα πάμε. Όποιος και να είναι στην ομάδα, πάντα θα έχω τις επιφυλάξεις μου. Δεν έχει σημασία αν λέγεται Σπανουδάκης ή κάπως αλλιώς. Αν λειτουργεί προς όφελος της ομάδας, είμαι 100% μαζί του, όποιος κι αν είναι. Αν είναι στην ομάδα για το προσωπικό όφελος και την προβολή του, όχι, δεν είμαι μαζί του. Για μένα ο Ηρακλής είναι πάνω απ' όλους κι όλα».