Η Λεωφόρος των ιστορικών αναμνήσεων

Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με μεράκι στην Ελλάδα που ασχολούνται με την καταγραφή της ιστορίας και προσπαθούν να διασώσουν ντοκουμέντα. Και ακόμα σημαντικότερο είναι πως οι άνθρωποι της Τέχνης προσπαθούν να αφήσουν πίσω με το έργο τους μία ανεκτίμητη κληρονομιά σε έναν χώρο όπως του αθλητισμού που είναι γεμάτος τυχάρπαστους.

Ο σκηνοθέτης Ηλίας Γιαννακάκης με τη νέα του δουλειά, που μεταδίδεται απόψε και την επόμενη Τετάρτη από την ΕΤ1 και την εκπομπή «Παρασκήνιο», καταγράφει την ανάδειξη ενός χώρου όπως το Στάδιο «Απόστολος Νικολαΐδης». Ολοι μας αναφερόμαστε σε αυτό ως Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας, αλλά πόσοι στα αλήθεια γνωρίζουν πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στην εξέλιξη των σπορ στην Ελλάδα αυτός ο χώρος. Και όχι μόνο αθλητικά, αλλά κοινωνικά. Το πρώτο γήπεδο με προβολείς και χόρτο, το πρώτο που αγωνίστηκε η Εθνική ομάδα το 1929, εκεί πήραμε τις προκρίσεις για το Euro το 1980 αλλά και το 2004, εκεί έκανε την πορεία του ο Παναθηναϊκός μέχρι τον τελικό του «Γουέμπλεϊ», αλλά και τα εξαιρετικά του ματς το 2002 έως τα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Φυσικά εκεί έγιναν και μερικά από τα σημαντικότερα ελληνικά και ευρωπαϊκά ματς της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟ, αλλά και η συμμετοχή του στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων στο βόλεϊ το 1980.

Αλλά στο γήπεδο αυτό δεν έγιναν μόνο αθλητικά γεγονότα. Μεγαλειώδεις πολιτικές συγκεντρώσεις, συναυλίες, συνδικαλιστικές κινήσεις σαν την πρώτη των διεθνών ποδοσφαιριστών το 1964, πριν από το ματς Ελλάδα-Ισραήλ. Ξεχωριστή θέση επίσης έχει το ματς για λόγους πολιτικής προπαγάνδας το 1948 ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τη μεικτή Μακρονήσου, που αποτελείτο από σπουδαίους παίκτες, εξόριστους λόγω των πολιτικών πεποιθήσεών τους στο νησί-κολαστήριο.

Ο Ηλίας Γιαννακάκης δεν είναι φίλαθλος από σπόντα. Έχει γράψει και ένα καταπληκτικό βιβλίο που λεγόταν «Το Μυθιστόρημα του ποδοσφαίρου» πριν από μερικά χρόνια, στο οποίο με κινηματογραφική ταχύτητα περνούσε από τη μία στην άλλη σε διαφορετικές σημαντικές, αλλά φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους στιγμές του αθλήματος. Ηταν πίσω από τη δημιουργία του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ «Για πάντα Πρωταθλητές». Αλλά αυτή η δουλειά του, ας μου επιτρέψει να πω ότι είναι η σημαντικότερη από όλες. Γιατί μέσα από αυτή την καταγραφή των γεγονότων με το σπάνιο αρχειακό υλικό διασώζει ένα σημαντικό μνημείο του 20ού αιώνα στην πολιτιστική δραστηριότητα του τόπου.