Αργησε, αλλά ξύπνησε

Το ματς είχε φτάσει στις καθυστερήσεις και η αβίαστη σκέψη ήταν ότι όπως στρώσαμε έτσι θα κοιμόμασταν. Μία Εθνική ομάδα χωρίς καθόλου κίνηση στο α' μέρος, βελτιωμένη στο β' ημίχρονο, αλλά πάλι δίχως τον οίστρο που θα έτρεπε τους Μαλτέζους σε άτακτη φυγή από τον ρυθμό και το πνεύμα του αγώνα.

Ομως, μία ανάποδη κεφαλιά του Βασίλη Τοροσίδη μετέτρεψε το «κοιμηθήκαμε» στο «ξυπνήσαμε, ευτυχώς, στο παρακάτι». Ενας ποδοσφαιριστής, που έδωσε αντίκρισμα στην ανεβασμένη διάθεση του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματός μας στο β' ημίχρονο. Και μάλιστα σ' ένα χρονικό σημείο που οι γηπεδούχοι είχαν αριθμητικό πλεονέκτημα (λόγω της αυστηρής αποβολής του Παπασταθόπουλου από τον Γερμανό Βάινερ).

Δεν ήταν, για να είμαστε ειλικρινείς, ό,τι πιο δίκαιο για τους δύσμοιρους Μαλτέζους, που για τα δικά τους μέτρα υπερέβαλαν εαυτούς χθες το βράδυ. Ομως στο ποδόσφαιρο δεν αρκεί το φιλότιμο, μετράει πρωτίστως η ουσία. Και αν ήταν ντε και καλά να χάσουν, τότε το δικαιότερο θα ήταν να έμπαινε το γκολ στο διάστημα 45' - 60'. Στο διάστημα που η ελληνική ομάδα επέδειξε καταφανώς «μέταλλο» ανώτερο από των Μαλτέζων, αλλά σημασία για την πορεία μας έχει ότι δεν αφήσαμε βαθμό στο «Ta' Qali National Stadium». Γιατί τις απώλειες σε τέτοια ματς τις κουβαλάς και πολλές φορές γέρνουν εις βάρος σου την πλάστιγγα στην τελική καταμέτρηση.