Αγρια ομορφιά! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Πολλές φορές στο παρελθόν η Μπαρτσελόνα είχε δείξει ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στον ρόλο του φαβορί. Συνήθως στο τέλος λύγιζε και μετέτρεπε τις μεγάλες της γιορτές σε θρήνους. Φέτος το συγκρότημα του Ράικαρντ κουβαλούσε τον ρόλο του φαβορί από την πρώτη μέρα της διοργάνωσης. Χθες στο Παρίσι τα πρώτα δείγματα έδειχναν ότι πάλι η Μπάρτσα θα λύγιζε. Ο Ράικαρντ όμως είχε διαφορετική άποψη. Και βρήκε συμμάχους του τους Λάρσον και Μπελέτι.

Το ματς στο ξεκίνημά του ταίριαζε στα πλάνα της Αρσεναλ. Ακόμα και μετά την αποβολή του Λέμαν, το γκολ του Κάμπελ έραψε το ματς στα μέτρα των Λονδρέζων. Η απόδοση των Καταλανών ήταν κατώτερη του αναμενομένου, όπως και του Ροναλντίνιο. Οι «μπλαουγκράνα» αποδείχθηκε πως είχαν πολύτιμους συμμάχους. Η δυνατή βροχή που άρχισε να πέφτει στο Παρίσι έκανε όσο περνούσε ο χρόνος ακόμα πιο εμφανές το μειονέκτημα του ενός λιγότερου παίκτη των Αγγλων. Ο Ράικαρντ είδε το πλεονέκτημα να έρχεται στα χέρια του και το εκμεταλλεύτηκε. Εριξε στο ματς τους Λάρσον και Μπελέτι, βρίσκοντας τους δικούς του μεγάλους πρωταγωνιστές. Ο Σουηδός χαϊδεύει την μπάλα και ανοίγει τον δρόμο στον Ετό για την ισοφάριση και λίγο αργότερα κάνει την ασίστ στον Μπελέτι. Για ακόμα μια χρονιά ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ γέννησε τους δικούς του πρωταγωνιστές. Ηταν ένας τελικός με άγρια ομορφιά. Ενας τελικός που για 75 λεπτά είχε την Αρσεναλ, αν και με παίκτη λιγότερο, να παίζει ως ίσος προς ίσον την Μπαρτσελόνα.
Ενας τελικός με υψηλή ποιότητα τακτικής, αυταπάρνηση της Αρσεναλ στο αριθμητικό της μειονέκτημα, μια Μπαρτσελόνα που δεν παράτησε το ματς παρά το 0-1 και πολύ κακή διαιτησία. Ενας τελικός που θα μείνει για πάντα χαραγμένος στο μυαλό αυτών που τον είδαν από κοντά.