Παρέλαβε το βραβείο του καλύτερου νέου παίκτη για το 2005 ο Νίκος Ζήσης. Στο πλαίσιο της χθεσινής αναμέτρησης της Μπενετόν με την Αρμάνι Μιλάνο για τα ιταλικά πλέι οφ στο Τρεβίζο, ο γενικός γραμματέας της FIBA Europe, Ναρ Ζανολίν, παρέδωσε την τιμητική πλακέτα στον Έλληνα διεθνή, ο οποίος συνέβαλε στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ της Σερβίας/Μαυροβουνίου από την Εθνική μας.
Μπορεί ο Δημήτρης Διαμαντίδης να του «έκλεψε» τη δόξα στον ημιτελικό με τη Γαλλία, όταν ευστόχησε στο τρίποντο δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, αλλά, αν δεν είχε επιλέξει ο Ζήσης να κάνει σπλιτ και πάσα στον Διαμαντίδη, ίσως η Εθνική μας δεν θα είχε φτάσει ποτέ στον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Όπως και τότε, έτσι και τώρα ο Ζήσης κράτησε χαμηλό προφίλ: «Δεν θεωρώ τον εαυτό μου σταρ. Είμαι ομαδικός παίκτης».
Η επίσημη ιστοσελίδα της FIBA περιγράφει: «O σεμνός 22χρονος περπάτησε μέσα σε χειροκροτήματα έως το κέντρο του γηπέδου, παρέλαβε το βραβείο από τον Ναρ Ζανολίν, ύψωσε το χέρι του σε χαιρετισμό προς τους φιλάθλους και επέστρεψε γρήγορα στον πάγκο για ν΄ ακούσει τις επόμενες οδηγίες από τον προπονητή του, Ντέιβιντ Μπλατ».
«Δεν μπορώ να πιστέψω πως με ανέδειξαν κορυφαίο νέο παίκτη στην Ευρώπη. Θα καταγραφώ στην ιστορία ως ο πρώτος που κατακτά αυτό το βραβείο, κάτι πολύ σημαντικό», δήλωσε στην ιστοσελίδα της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας ο Ζήσης και συνέχισε: «Το βραβείο αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία, αν λάβει κανείς υπ΄ όψη ποιοι άλλοι μεγάλοι παίκτες ήταν υποψήφιοι. Ο Νέναντ Κρστιτς των Νετς είναι μόνο ένας απ΄ αυτούς. Θεωρώ πως το βραβείο κατάληξε στα δικά μου χέρια, χάρη στην επιτυχία της Εθνικής Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ της Σερβίας. Γι΄ αυτό και θέλω να εκφράσω δημόσια ένα ευχαριστώ στην Εθνική ομάδα. Όλοι οι συμπαίκτες μου και οι προπονητές μου με βοήθησαν να αναδειχτώ κορυφαίος νέος παίκτης 2005».
Ενθυμούμενος τις μαγικές στιγμές στην πορεία με την Εθνική Ελλάδας προς την κορυφή στο Βελιγράδι, ο Ζήσης είπε: «Θα κρατήσω σε όλη μου τη ζωή τις στιγμές και τις αναμνήσεις από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ. Υπήρχαν άλλες ομάδες που είχαν περισσότερους σταρ, αλλά η διαφορά ήταν πως εμείς παίξαμε ως ομάδα. Έχουμε έναν εκπληκτικό προπονητή, που βασίζει το παιχνίδι του στην άμυνα. Σε κάθε αγώνα και σε κάθε δεκάλεπτο, η Εθνική μας αναδείκνυε και έναν νέο, διαφορετικό πρωταγωνιστή. Θυμάμαι κυρίως τον ημιτελικό με τη Γαλλία. Δεν φαινόταν πως θα μπορούσαμε να νικήσουμε εκείνον τον αγώνα. Στη Γαλλία αγωνίζονται παίκτες, όπως οι Μπορίς Ντιό και Τόνι Πάρκερ. Το ότι καταφέραμε και γυρίσαμε έναν τέτοιο αγώνα ήταν κάτι εκπληκτικό. Φέτος, έχω δει πολλές φορές το dvd του ημιτελικού Ελλάδα-Γαλλία, ειδικά όταν ήμουν τραυματισμένος μέσα στη σεζόν και δεν μπορούσα να αγωνιστώ με την Μπενετόν».
Τι θυμάται από τον τελικό του Ευρωμπάσκετ; «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τελικό, γιατί έπαιξα αντίπαλος του Ντιρκ Νοβίτσκι. Η Ελλάδα είχε αποκτήσει προβάδισμα περίπου 15 πόντων και απέμεναν 2 ή 3 λεπτά αγώνα. Ο ομοσπονδιακός της Γερμανίας τον απέσυρε στον πάγκο και τότε οι Έλληνες φίλαθλοι ξέσπασαν σε θερμό χειροκρότημα. Ήμουν μέσα στο παρκέ και αισθάνθηκα την ανάγκη να βαρέσω κι εγώ παλαμάκια. Μετά αναδείχτηκε MVP του Ευρωμπάσκετ και οι Έλληνες φίλαθλοι τον χειροκρότησαν άλλη μία φορά. Εγώ τον πλησίασα μετά τον αγώνα και του είπα ότι είναι ο καλύτερος παίκτης που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα. Οι τηλεοπτικές κάμερες έπιασαν αυτή τη στιγμή. Νομίζω πως θα μείνει στην ιστορία ως ο κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης όλων των εποχών δίπλα στον Ντράζεν Πέτροβιτς. Έχει και εκπληκτικό χαρακτήρα».
Η λατρεία του για την Εθνική είναι γνωστή και απλώς επαληθεύτηκε: «Είναι μοναδικό συναίσθημα ν΄ αγωνίζεσαι για την Εθνική ομάδα της χώρας σου. Τρελαίνομαι να παίξω στην Εθνική Ελλάδας και να εκπροσωπώ τη χώρα μου. Ολα είναι διαφορετικά, όταν αγωνίζεσαι για τη σημαία της χώρας σου. Ελπίζω να είμαι 100% υγιής στο Μουντομπάσκετ».
Ρωτήθηκε αν θυμάται το πρώτο χρυσό της Ελλάδας σε Ευρωμπάσκετ, το 1987: «Ήμουν μόλις τεσσάρων χρόνων, όταν η Ελλάδα κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1987, και δεν θυμάμαι. Ο πατέρας μου μου λέει πως καθόμουν στην κοιλιά του και παρακολουθούσαμε μαζί τους αγώνες. Λίγο αργότερα άρχισε να με ενδιαφέρει το μπάσκετ».
Για τις επιτυχίες που απολαμβάνει στα 22 χρόνια του, σχολίασε: «Είμαι τυχερός, γιατί στα 17 χρόνια μου έγινα επαγγελματίας και ήμουν πάντοτε περιτριγυρισμένος από μεγάλους προπονητές και συμπαίκτες. Ο Κατσικάρης, ο Γιαννάκης και τώρα ο Ντέιβιντ Μπλατ με έχουν μάθει πώς πρέπει να φέρεται ένας επαγγελματίας παίκτης και θέλω να μείνω έτσι».
Τέλος, ο Νίκος Ζήσης ευχήθηκε να είναι πανέτοιμος από πλευράς υγείας στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας, για να βοηθήσει την Εθνική: «Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, οι αντίπαλοι θα έχουν στραμμένη την προσοχή τους σ΄ εμάς, μετά την επιτυχία μας στο Ευρωμπάσκετ. Πρέπει να μείνουμε συγκεντρωμένοι στον στόχο. Αν και είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης, τα πόδια μας παραμένουν στο πάτωμα. Δεν νομίζω πως αλλάξαμε μετά την επιτυχία μας. Ξέρουμε πως πρέπει να παίζουμε ως ομάδα, για να φτάνουμε σε θετικά αποτελέσματα. Είμαστε νέοι παίκτες, ενώ έρχονται από πίσω και άλλοι ταλαντούχοι νέοι».
Επιμέλεια: Αντώνης Μπότσικας