Δεν έχει ανάγκη από «σκιές»

Η απόφαση του Φρανκ Ντε Μπλέκερε να ακυρώσει λανθασμένα το γκολ του Ιγκουαΐν στο 0-0 άφησε το στίγμα της και σε δεύτερη μοίρα την πρόκριση της Μπαρτσελόνα στον τελικό του «Γουέμπλεϊ».

Η Μπαρτσελόνα, όπως πολύ εύστοχα το είχε ομολογήσει ο Ράιαν Γκιγκς μετά τον τελικό της Ρώμης το 2009, είναι η ομάδα που δεν έδωσε καθόλου την μπάλα στη Μαν. Γιουνάιτεντ σε εκείνο τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η Μπαρτσελόνα είναι η ομάδα που την τελευταία τριετία έχει κάνει τη διαδρομή στο Τσάμπιονς Λιγκ τελικός («κούπα») - ημιτελικός - τελικός (φετινός στο «Γουέμπλεϊ»). Η Μπαρτσελόνα θεωρητικά είναι ένα ποδοσφαιρικό ανοικτό βιβλίο, που όμως κανένας αντίπαλος δεν μπορεί να το διαβάσει. Να κατανοήσει το βαθύτερο νόημα μέσα από τις σελίδες του παιχνιδιού της. Η Μπαρτσελόνα στα πέντε φετινά παιχνίδια της με τη Ρεάλ έδειξε-και ήταν-πιο ομάδα. Έπαιξε ποδόσφαιρο εν αντιθέσει με την αντίπαλό της. Ασχέτως αν έχασε το Κύπελλο Ισπανίας, είχε μέσο όρο κατοχή μπάλας 67% και πάνω από 1.000 πιο σωστές πάσες από την ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο. Θα μας πείτε τώρα προς τι οι διαπιστώσεις. Προς τι το ξεφύλλισμα στην ιστορία, στα κιτάπια της στατιστικής. Μα, πολύ απλά για να υπενθυμίσουμε ότι αυτή η Μπαρτσελόνα δεν έχει ανάγκη κανέναν. Ούτε τον Όβρεμπο, ούτε τον Μπουζάκα, ούτε τον Σταρκ. Πόσω μάλλον, χθες, τον Φρανκ Ντε Μπλέκερε. Η Μπαρτσελόνα έχει να φοβηθεί μόνο τον κακό της εαυτό και κανέναν άλλο. Δεν θέλει καμιά αβάντα, κανένα σφύριγμα.

Η χθεσινή ρεβάνς του 0-2 στο «Μπερναμπέου» κυλούσε δίχως κάτι το μεμπτόν. Το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε χωρίς γκολ και με τον Ίκερ Κασίγιας να καταγράφει στο ενεργητικό του τουλάχιστον πέντε επεμβάσεις. Με την έναρξη της επανάληψης και δη στο 47ο λεπτό, ο Ζοσέ Μουρίνιο βρήκε τον λόγο να πηδήξει από τον καναπέ του ξενοδοχείου του, που έβλεπε το ματς (τιμωρημένος γαρ) για να διαμαρτυρηθεί. Ο Πικέ σπρώχνει τον Ρονάλντο, εκείνος με τη σειρά του συμπαρασύρει ελαφρώς τον Μασκεράνο με την μπάλα να καταλήγει στον Ιγκουαΐν. Πλασέ και 0-1! Λογικά. Έλα, όμως, που η λογική δεν συμβάδισε με το σφύριγμα του 45χρονου Βέλγου διαιτητή, ο οποίος καταλόγισε φάουλ εις βάρος του Ρονάλντο. Η πλέον κουφή απόφαση. Δεν αφήνεις πλεονέκτημα στη φάση, δίνεις-τουλάχιστον-φάουλ υπέρ του Ρονάλντο. Το 0-1 έγινε 1-0, με τον Πέδρο να «τελειώνει» υποδειγματικά την κάθετη πάσα του Ινιέστα. Κάπου εκεί έλαβαν όλα τέλος. Παρά το 1-1 του Μαρσέλο στο 64’ το παιχνίδι της πρόκρισης είχε χαθεί για τη Ρεάλ. Δικαιολογημένα από τη μία, μένοντας με το «αν» από την άλλη. «Αν» δεν είχε αποβληθεί ο Πέπε. «Αν» δεν είχε ακυρωθεί το γκολ του Ιγκουαΐν. Μόνο που ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός που μας έχει διδάξει η Μπαρτσελόνα δεν θα έπρεπε να στιγματίζεται από «αν» και ούτε έχει ανάγκη από σκιές…