Τι θέλουμε να σώσουμε; Τι πρώτα απ’ όλα;

Είναι σχεδόν τριάντα χρόνια χωρίς «μεγάλες» πολιτικές ανατροπές. Επομένως, χωρίς μεγάλες αναρωτήσεις. Μια φαινομενικά ομαλή πορεία της κοινωνίας προς τη βελτίωση του τρόπου ζωής της. Μια «εξέλιξη» προς κάτι πιο κοσμοπολίτικο, πιο… ευρωπαϊκού αέρα.

Μέσα σ’ αυτά τα τριάντα χρόνια έσβηναν σιγά-σιγά και τα μεγάλα αστέρια του Πνεύματος και της Τέχνης. Δεν μιλάω για σημαντικούς ανθρώπους, που πάντα θα έχουμε, μιλάω γι’ αυτές τις σπουδαίες, φωτεινές, εξέχουσες προσωπικότητες που ανατέλλουν μια στις τόσες, για να μας θυμίσουν «το σωστό πλαίσιο» (της ζωής, φυσικά).

Διαβάστε το άρθρο της Πέμυς Ζούνη στο aixmi.gr