Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού

Η περίπτωση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δεν σπανίζει απλώς. Είναι από εκείνες που κανείς δεν ρισκάρει να πει με σιγουριά πως το ρητό «η ομάδα θα υπάρχει και μετά από αυτόν» μπορεί να βρει εφαρμογή, όσο υπερβολική κι αν μοιάζει μια τέτοια άποψη.

Μετά από 25 χρόνια στην πιο πετυχημένη ομάδα της πόλης του Μάντσεστερ και οσονούπω (με την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό τη συλλογή τίτλων) ολόκληρης της Αγγλίας, κανείς δεν τολμά να τον αμφισβητήσει στο Νησί. Για τους… βλάσφημους, μια βόλτα από το μουσείο των «κόκκινων διαβόλων» αρκεί.

Η τελευταία μεγάλη πρόκληση

Ο τελικός του Γουέμπλεϊ κρύβει αρκετές προκλήσεις για τον ίδιο και τους ποδοσφαιριστές του. Στην άκρη, όμως, του μυαλού του, στριφογυρίζει ένα προσωπικό στοίχημα. Ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσει προκειμένου να γίνει απόλυτο αφεντικό των πάγκων στην Γηραιά Αλβιόνα. Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού…

Ξορκίζει τον πρώτο δαίμονα…

Ο μύθος που έχτισε ο Μπράιν Κλαφ γύρω από το όνομά του ήταν απίστευτος. Έπαιρνε ασήμι και το μετέτρεπε σε χρυσό. Ιδιόρρυθμος αλλά και χαρισματικός. Τόσο ώστε να πετύχει κάτι το ασύλληπτο ακόμα και για τα δεδομένα της εποχής του κατακτώντας δύο Πρωταθλητριών με τη Νότιγχαμ Φόρεστ στα τέλη της δεκαετίας του ’80.

Ο άνθρωπος των τίτλων

Όσο ασύλληπτο φαντάζει και το τωρινό επίτευγμα της Γιουνάιτεντ να ξεπεράσει σε πρωταθλήματα τη Λίβερπουλ (19 έναντι 18), εξετάζοντας τους συσχετισμούς λιγότερο από δύο δεκαετίες πριν. Με μπροστάρη τον Φέργκιουσον, που -ανάμεσα σε άλλα- έχει να επιδείξει δύο Τσάμπιονς Λιγκ.

Καμία ανάγκη για επιβεβαίωση

Το βράδυ, λοιπόν, της 28ης Μαΐου δεν ψάχνει ούτε επιβεβαίωση για το αν είναι καλός προπονητής, ούτε τίποτα. Απλά να κατακτήσει την πιο ψηλή κορυφή. Έστω και με συγκάτοικο τον Μπομπ Πέισλι. Τον αρχιτέκτονα των επιτυχιών της παλιάς καλής Λίβερπουλ, όταν η ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ σάρωνε τους τίτλους στον διάβα της. Σπουδαία προσωπικότητα, μυαλό ξυράφι και τρεις φορές Πρωταθλητής Ευρώπης με τους «ρεντς»!

Το εμπόδιο της Μπαρτσελόνα

Η ευκαιρία του Φέργκιουσον να απαλλαγεί από τις συγκρίσεις, κάτι που ούτως ή άλλως ελάχιστο νόημα έχει όταν στην «ζυγαριά» μπαίνουν δύο προπονητές που έδρασαν σε διαφορετική εποχή, έρχεται σύντομα. Το τελευταίο και πιο ψηλό εμπόδιο το προσεχές Σάββατο 28 Μαΐου, ακούει στο όνομα Μπαρτσελόνα.

Διαρκείας στο «Ολντ Τράφορντ»

Νικήσουν ή χάσουν οι Άγγλοι, πάντως, το πιθανότερο σενάριο είναι και του χρόνου η φιγούρα του γεροσκοτσέζου τσιχλάκια, που γκρινιάζει με το παραμικρό, πανηγυρίζει σαν τρελός τα γκολ της Γιουνάιτεντ και διατηρεί την ίδια φλόγα για δουλειά, θα εξακολουθεί να βρίσκεται στην άκρη του πάγκου της αγαπημένης του ομάδας.

Επιμέλεια: Παναγιώτης Σγαρδέλης