Πρώτη μεταξύ ίσων

Λέγαμε πριν την αρχή του τελικού, ότι αυτός θα ήταν ένας μεγάλος αγώνας ανάμεσα σε δύο μεγάλους αντιπάλους. Και οι προσδοκίες μας δικαιώθηκαν. Κερδισμένο ήταν το ποδόσφαιρο και νικήτρια ήταν η Μπαρτσελόνα, σε ένα παιχνίδι ανάμεσα στις δύο καλύτερες ομάδες την τελευταία οχταετία στην Ευρώπη.

Γράφει από το Λονδίνο ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Η Μπαρτσελόνα κατακτά έναν τίτλο σε μια σεζόν που από την αρχή της είχε την ταμπέλα του φαβορί και παρότι απέναντι της είχε μια ομάδα που τους τελευταίους δύο μήνες είχε κάνει ένα τρομερό πικ στην απόδοση της, με τις προκρίσεις αλλά και τις εμφανίσεις κόντρα στην Τσέλσι και την Σάλκε.

Αλλά η πρωταγωνίστρια ήταν η Μπαρτσελόνα. Η κορυφαία ομάδα της τελευταίας εικοσαετίας, ίσως και η κορυφαία όλων των εποχών. Με τον MVP του αγώνα του Λιονέλ Μέσι, με τα 53 γκολ σε ολόκληρη τη σεζόν και το γκολ που κάνει το 2-1 στον τελικό και δίνει ξανά στην ομάδα του το πάνω χέρι.

Με τον Τσάβι να κάνει αψεγάδιαστο παιχνίδι, και να κρατάει όλη την ομάδα μόνος του στο πρώτο εικοσάλεπτό, όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πιέζει και έχει μπει πιο δυνατά. Είναι ο παίκτης που με καθαρό μυαλό και με 42 (!) σωστές πάσες στο πρώτο ημίχρονο κρατάει την ομάδα όρθια.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει χάσει μεν αλλά δεν έχει κανέναν λόγο να φεύγει με σκυμμένο το κεφάλι. Ο Άλεξ Φέργκιουσον θέλει η ομάδα του να κερδίζει με τον δικό της τρόπο και όταν χάνει να καταλαβαίνει ότι ο αντίπαλος είναι ανώτερος. Καμία σχέση δηλαδή με αυτό που έκανε ο Ζοσέ Μουρίνιο με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Η Μάντσεστερ Γ. πάλεψε και έπεσε με ψηλά το κεφάλι.

Αλλά αυτή η Μπαρτσελόνα, η πρώτη και καλύτερη ομάδα της Ευρώπης μεταξύ ίσων αντιπάλων, αυτή τη στιγμή δεν παίζεται.