Αλεξανδρής: «Πρωτάθλημα με τον Άρη»

Ο στόχος του Άρη τη νέα αγωνιστική σεζόν μπορεί να είναι η τρίτη θέση, όμως το όνειρο του Βαγγέλη Αλεξανδρή είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος με τους «κίτρινους». Αυτό εκμυστηρεύτηκε ο νέος τεχνικός της ομάδας της Θεσσαλονίκης μιλώντας στον ΑΡΗΣ FM. Ο «Τίγρης», μίλησε για την επιστροφή του στο σύλλογο, για τους στόχους και τους φιλάθλους της ομάδας, για το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ αλλά και για τους μπασκετμπολίστες που αποφασίζουν να απέχουν από τις υποχρεώσεις της Εθνικής.

Αναλυτικά τα όσα είπε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής:

Για την επιστροφή του στον Άρη

«Γυρίζω με πολύ μεγάλη χαρά στον Άρη, ήταν κάτι που το ήθελα πολύ και το περίμενα. Η διαίσθησή μου δεν κάνει λάθος κι αν κάτι το θέλω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, στην πορεία πραγματοποιείται. Νιώθω διπλά χαρούμενος που έρχομαι στην οικογένεια του Άρη, στην οποία ανήκω. Κάποια πράγματα δε χρειάζεται να επαναλαμβάνονται, γιατί είμαι προπονητής, είμαι επαγγελματίας και πρέπει να είμαι προσεκτικός στις δηλώσεις που κάνω».

Για το αν έχει ένα όνειρο ακόμη να πραγματοποιήσει

«Έχω ένα απωθημένο. Όπου δουλεύω βάζω υψηλούς στόχους και επειδή έχω κερδίσει ως παίκτης το Πρωτάθλημα με τη φανέλα του Άρη, θα ήθελα να κερδίσω κι ένα Πρωτάθλημα με τη φανέλα του Άρη, ως προπονητής».

Για την μείωση των μπάτζετ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού

«Παρ’ όλο που μειώθηκε κατά 50% ο προϋπολογισμός των δύο ομάδων της Αθήνας, παραμένει μεγάλη η διαφορά σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες. Η ψαλίδα, ενώ είχε ανοίξει υπερβολικά, αρχίζει να κλείνει σταδιακά. Αυτό σημαίνει ότι με ένα λογικό προϋπολογισμό, μπορείς να φτιάξεις μια καλή ομάδα και να διεκδικήσεις κάτι παραπάνω, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές. Αυτό είναι σχέδιο για τα επόμενα χρόνια. Τώρα προέχει η ρύθμιση».

Για τους στόχους του Άρη τη νέα αγωνιστική σεζόν

«Ο πρώτος στόχος είναι η οικονομική εξυγίανση. Μία ομάδα δεν μπορεί να έχει χρέη και στόχους. Στο αγωνιστικό, πρέπει να κάνουμε μία βάση παικτών, να είναι Έλληνες και μικρής ηλικίας. Πάνω σε αυτούς θέλουμε να κτιστεί ο νέος Άρης. Αν δώσεις όραμα στον κόσμο του Άρη, θα στηρίξει την προσπάθεια. Θα βρεθούν οι άνθρωποι που θα βοηθήσουν. Μετά από το οικονομικό πλάνο της τριετίας, η ομάδα έχει στόχο από εκεί και μετά να πρωταγωνιστεί. Ο προϋπολογισμός μας θα είναι μικρός, αλλά στόχος μας δεν είναι να σωθούμε. Θα διεκδικήσουμε πάλι την τρίτη θέση».

Για τα ονόματα παικτών που έχουν ήδη ακουστεί

«Αυτή είναι μία συνήθης τακτική και δημιουργείται από το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων. Ψάχνουν πιθανά ονόματα. Εγώ έχω να δηλώσω ότι έχουμε κάνει κάποιες επαφές, γιατί πάντα οι μάνατζερ μάς στέλνουν λίστες βάσει των οικονομικών, που μπορούμε να τους πλησιάσουμε. Μας ενδιαφέρουν οι Έλληνες πρωτίστως, αλλά τα ποσά που ζητούν είναι απαγορευτικά και σε αυτό το σημείο μείναμε. Αν δε συνετιστούν κάποια παιδιά και δεν προσαρμοστούν, θα μείνουν από έξω και στο τέλος, θα έρθουν κοψοχρονιά. Ένας από τους λόγους που το μπάσκετ έχει την πτωτική πορεία-το είχα προβλέψει εδώ και δέκα χρόνια- είναι γιατί ήμασταν όλοι υπερεκτιμημένοι, με αποτέλεσμα να μην αντέξουν το βάρος με την εφορία και αυτόματα δημιουργείται μεγάλο βάρος στα σωματεία να αντέξουν το οικονομικό κόστος. Μιλάμε για τον ελληνικό χώρο, τα σωματεία στην Ευρώπη, στην Γερμανία, την Ισπανία, την Ιταλία, αλλά και σε άλλες χώρες, κοιτούν πολύ τα έσοδα κι από άλλες πηγές, με αποτέλεσμα να έχουν υψηλότερο επίπεδο θεάματος».

Για το πώς βλέπει το ελληνικό μπάσκετ στο μέλλον

«Θέλει πολύ μεγάλη συζήτηση αυτό το θέμα. Με ενδιαφέρει λόγω αγάπης η βιωσιμότητα των σωματείων. Δουλεύοντας στη Ρόδο, για παράδειγμα, οι άνθρωποι της ομάδας, με 107 μικρούς και μεγάλους χορηγούς, κάλυπταν όλο το ποσό του προϋπολογισμού τους».

Για τη στιγμή που του έχει μείνει ανεξίτηλη στην μακρόχρονη πορεία του στο μπάσκετ

«Οι επιτυχίες που είχαμε. Το Πρωτάθλημα ήταν όνειρο ζωής για εμάς. Εκείνη η διαδρομή, ήταν η καλύτερη στη ζωή μου. Ήταν γεμάτη, είχαμε τόσο πάθος να πετύχουμε αυτό στόχο, που λέγαμε άντε να περάσει αυτό το Σαββατοκύριακο και τελικά πέρασε ένας χρόνος μέχρι να πραγματοποιήσουμε το στόχο μας. Και φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω το Ευρωπαϊκό, γιατί ένας τέτοιος τίτλος είναι ξεχωριστός και δε συμβαίνει πάντα. Πιστεύω ότι το μπάσκετ δε θα πεθάνει ποτέ, από τη στιγμή που υπάρχουν άνθρωποι που το υπηρετούν με θέρμη και αγάπη. Επειδή γενικά τα ΜΜΕ κάνουν υπερπροβολή του ποδοσφαίρου, στρέφουν το ενδιαφέρον προς τα εκεί. Αν ληφθούν οι σωστές αποφάσεις, θα ανακάμψει το μπάσκετ, πιο κάτω δε θα πάει. Είναι ιδιαίτερα αγαπητό σε όλα τα μήκη πλάτη της χώρας. Σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο, που όλοι το βλέπουμε και το παρακολουθούμε, που δεν έχει καμιά μεγάλη επιτυχία που να συγκρίνεται με το μπάσκετ. Το μπάσκετ θα ανακάμψει, γιατί βλέπω κινήσεις από τους φορείς, που με κάνουν να αισιοδοξώ».

Για τους αθλητές που αποφασίζουν να μη μετέχουν στην Εθνική ομάδα

«Από τα 19 μέχρι τα 33 μου, δεν είχα κάνει ούτε ένα καλοκαίρι διακοπές, τόσο εγώ, όσο και άλλα παιδιά. Το θεωρούσαμε την ύψιστη τιμή να εκπροσωπούμε τη χώρα μας στο εξωτερικό. Τώρα, στο όνομα του επαγγελματισμού, των οικονομικών απολαβών, βλέπουμε τους αθλητές να αρνούνται τη συμμετοχή στην Εθνική. Αυτό το θεωρώ ασέβεια. Όλοι τα «κονομήσανε» από το μπάσκετ και έχουν υποχρέωση να την τιμούν, όσο αυτή τους έχουν ανάγκη. Με εξέπληξε, πάντως, η απόφαση του Διαμαντίδη, γιατί αγαπά το μπάσκετ και δεν είχε δώσει στο παρελθόν την εντύπωση ότι θα πάρει μια τέτοια απόφαση. Για κάποιους άλλους, ίσως ήταν αναμενόμενο. Έχουν βεβαρημένο πρόγραμμα τα παιδιά, αλλά θα ήθελα να τους έβλεπα όλους μαζί να αγωνίζονται για το μεγάλο στόχο που βάζει πάντα η Εθνική».

Για τον κόσμο του Άρη

«Είπα και χθες ότι ο Άρης είναι η Ιστορία του και ο κόσμος του και αυτός είναι που έχει στηρίξει την ομάδα και στις επιτυχίες, αλλά και στα δύσκολα. Έζησα και αγώνες μπαράζ για να κρατηθεί η ομάδα την Α’ εθνική, όταν ήμουν τότε 13 χρονών. Θέλω να πω ότι ο κόσμος στάθηκε κοντά στην ομάδα. Ξέρω την προσφορά του SUPER 3, όλων των συνδέσμων και της ευρύτερης περιφέρειας. Θέλω να συζητήσω με τους ανθρώπους που διοικούν αυτούς τους συνδέσμους για να είμαστε όλοι ενωμένοι και να πετύχουμε τους στόχους μας. Αν δεν είμαστε ενωμένοι, δεν θα πετύχουμε όσα θέλουμε. Και στα ευχάριστα και στις δύσκολες στιγμές, θα είμαι παρών. Αν κάνουμε κάποιο λάθος, είμαστε άντρες, φοράμε παντελόνια και θα το παραδεχτούμε».