Δεν θα μπορούσε να νικήσει ο Παναθηναϊκός

Στο ποδόσφαιρο συνηθίζουμε να λέμε πως αν δεν μπορείς να νικήσεις σε ένα παιχνίδι, οφείλεις να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να μην το χάσεις. Το 1-1 του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο δεν μπορεί κανείς να πει πως είναι ένα άσχημο αποτέλεσμα για τους «πράσινους», όταν μάλιστα συνεκτιμήσει τις ειδικές συνθήκες του αγώνα.

Την κόκκινη κάρτα που είδε ο Καρνέζης από το τρίτο -μόλις- λεπτό, αλλά και το γεγονός πως το Περιστέρι δεν είναι μια έδρα στην οποία τις επόμενες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, όσες κι αν είναι αυτές, θα υπάρξουν ομάδες που θα περάσουν ένα εύκολο βράδυ.

Έτσι όπως κυλούσε το παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να το πάρει. Με την κατοχή υπέρ του Ατρόμητου να υπερβαίνει το 60% στο πρώτο ημίχρονο, είχαμε ένα ξεκάθαρο δείγμα πως υπήρχε μια ομάδα που κυκλοφορούσε την μπάλα και μια άλλη που έμενε σε παθητικό ρόλο.

Με τον Φερέιρα να έχει σπαταλήσει -άθελά του- τις δύο πρώτες αλλαγές με την αποβολή του Καρνέζη και τον τραυματισμό του Σεϊταρίδη, έμελε να είναι η τρίτη αυτή που θα έκανε τη διαφορά. Ο Ρούντολφ, χωρίς να δώσει κάτι τρομερό με την παρουσία του, έφερε μια πιο ορθολογική ταυτότητα στην ανάπτυξη του Παναθηναϊκού, βοηθώντας τον να φτάσει στην ισοφάριση στην οποία συνετέλεσε και η οπισθοχώρηση του Ατρόμητου. Δεν μπορώ να γνωρίζω εάν αυτό προήλθε από μια συνειδητή επιλογή και εντολή από τον πάγκο ή τα πόδια των ποδοσφαιριστών απλά δεν άντεχαν άλλο.

Ο Ατρόμητος είναι μια πολύ καλή ομάδα, δουλεμένη εξαιρετικά από τον Γιώργο Δώνη και διαθέτει πολλές από τις απαραίτητες στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αρετές. Ξέρει να κυκλοφορήσει την μπάλα, μπορεί να χτυπήσει από τα άκρα, έχει τη δυνατότητα να πιέσει ψηλά τον αντίπαλο και -όπως συμβαίνει με όλες τις ομάδες του Δώνη- έχει μάθει σωστά την άμυνα ζώνης.

Εξαιρετική για ακόμα μία φορά ήταν η παρουσία του Μήτρογλου, ενώ πάρα πολύ καλός ήταν και ο Επστάιν. Οι δυο τους άλλωστε συνεργάστηκαν και στο γκολ, στο οποίο, πάντως, μπορεί κανείς να παρατηρήσει πως φέρουν ευθύνη οι κεντρικοί αμυντικοί των «πρασίνων».

Για τον Παναθηναϊκό, απλά μια παρατήρηση. Δεν είναι δυνατόν να μην έχει στη σύνθεσή του, έστω και για ένα ημίχρονο, τον Γιώργο Καραγκούνη, που είναι ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί να σου δώσει πολλά, από αυτά που εδώ και πολλά χρόνια τον βοήθησαν να βγάζει το «ψωμί» του: την ήρεμη πάσα, το πάθος, τα φάουλ που ξέρει να κερδίζει έξω από την περιοχή που μεταφέρουν την πίεση κοντά στην αντίπαλη εστία. Στοιχεία που ακόμη έχουν πέραση στο ελληνικό πρωτάθλημα και μπορούν να κάνουν τη διαφορά μεταξύ της νίκης και της ήττας…