Αν κάτι έγινε της μόδας στο ποδόσφαιρο τα τελευταία τρία χρόνια, είναι το να παίζουν οι ομάδες 4-2-3-1 ως σύστημα. Ακούγεται ωραίο, ακούγεται μοντέρνο (άσχετο αν δεν είναι και τόσο καινούργιο), ακούγεται ψαγμένο. Εκείνο που δεν μπορεί πολλές φορές να ξεχωρίσει ο λιγότερο μυημένος είναι τι είδους 4-2-3-1 είναι αυτό που παρατάσσει ένας προπονητής. Μερικές φορές το κακό είναι πως δεν φταίνε μόνο οι οπαδοί ή οι δημοσιογράφοι που δεν το αντιλαμβάνονται αμέσως, αλλά ο ίδιος ο προπονητής.

Γιατί το 4-2-3-1 δεν είναι πανάκεια, ούτε μαγικό χάπι που παίρνει μία ομάδα και αλλάζει τρόπο ανάπτυξης. Αλλωστε, όπως φάνηκε μεγαλοπρεπέστατα στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής και επιβεβαιώνεται ξεκάθαρα για δεύτερη σεζόν πλέον, δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να παίξει μία ομάδα 4-2-3-1, αλλά πολλοί και διαφορετικοί.

Διαβάστε το άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου στο www.aixmi.gr

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!