Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Για τους Πορτογάλους σαν φάρσα. Για τους Γάλλους σαν δικαίωση. Ο Ζινεντίν Ζιντάν αυτή τη φορά δεν ήταν εκθαμβωτικός.

Ηταν όμως και πάλι ο τιμωρός. Κατά σύμπτωση και πάλι από την άσπρη βούλα. Οπως και στον ημιτελικό του Εuro 2000, όταν είχε θρυμματίσει τα όνειρα των Πορτογάλων, έτσι και τώρα ο «Ζιζού» με «ολύμπια ψυχραιμία» νίκησε από τα έντεκα βήματα τον Ρικάρντο και περιμένει την Κυριακή για να συνθέσει το ιδανικό ρέκβιεμ για την καριέρα του.

Οι δύο ενδεκάδες ήταν βγαλμένες από... καρμπόν (4-5-1). Οι κενοί χώροι, σχεδόν ανύπαρκτοι. Μοιραία το παιχνίδι θα κρινόταν από μία λεπτομέρεια. Από μία στιγμή έμπνευσης ή από ένα μοιραίο λάθος. Εντούτοις, οι Πορτογάλοι ήταν αυτοί που μπήκαν πιο ζεστά. Απόδειξη, τα έξι σουτ στο πρώτο ημίχρονο προς την εστία του Μπαρτέζ, που για πρώτη φορά στη διοργάνωση δικαιολόγησε το μεροκάματό του σε μακρινές απόπειρες Φίγκο (15') και Μανίς (35'). Οι μέσοι του Σκολάρι φαίνονταν κεφάτοι, Μανίς και Ντέκο κυκλοφορούσαν καλά την μπάλα, αν και η γαλλική οπισθοφυλακή απαγόρευε κάθε σκέψη καταπάτησης της περιοχής του Μπαρτέζ. Κι εκεί που οι Ιβηρες είχαν τα καλύτερα πατήματα, μία πονηριά του Ανρί και μία ανοησία του Καρβάλιο γυρίζουν την πλάστιγγα. Ο «Τιτί» σπάει τη μέση του, ο αμυντικός της Τσέλσι τρώει την προσποίηση, του μαζεύει με τάκλιν το πόδι και ο Λαριόντα δείχνει βούλα. Ο Ζιντάν με ελάχιστα μέτρα φόρα δεν τρόμαξε από τα κατορθώματα του Ρικάρντο με την Αγγλία, έστω κι αν ο Πορτογάλος που έπεσε σωστά ακούμπησε την μπάλα με τα ακροδάχτυλά του.

Στην επανάληψη οι Γάλλοι έπαιζαν, ρίχνοντας όλη την ώρα κλεφτές ματιές προς το ρολόι. Με άλλα λόγια παράτησαν κάθε σκέψης πρωτοβουλίας, έσφιξαν κι άλλο τα λουριά και... περίμεναν. Κι αφού σε ένα δίλεπτο έξαρσης (47' - 48') Ανρί και Ριμπερί απέτυχαν να «κλειδώσουν» το παιχνίδι (εντυπωσιακές επεμβάσεις Ρικάρντο), οι «τρικολόρ» απενοχοποιήθηκαν και το έριξαν στο κατενάτσιο. Και η αλήθεια είναι ότι δεν ζορίστηκαν, εκτός από δύο περιπτώσεις. Στην πρώτη (53') ο Παουλέτα βρήκε δίχτυα, αλλά την εξωτερική τους πλευρά, ενώ στη δεύτερη (77') ο Μπαρτέζ απέκρουσε με... μανσέτα μακρινό φάουλ του Ρονάλντο, όμως η κεφαλιά-ριμπάουντ του Φίγκο βρήκε την πάνω πλευρά των διχτύων. Είπαμε, όμως, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και σαν σε ριμέικ του τελικού του 2000, οι Ιταλοί περιμένουν ξανά το «Ζιζού» και την παρέα του...

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!