Όταν είχε βγει το σλόγκαν αυτό στην δεκαετία των 90’ s, εξέφραζε τις μέρες ευημερίας που ζούσαμε την εποχή εκείνη. Κάτι τέτοιο ζουν και στην Πλατεία της Νέας Σμύρνης, οι ποδοσφαιριστές, οι φίλοι και όλοι όσοι ασχολούνται με τον Πανιώνιο έπειτα από την επική πρόκριση επί του Παναθηναϊκού.
Οι «κυανέρυθροι» με τα τόσα προβλήματα, σήκωσαν κεφάλι και κοίταξαν στα μάτια τους «πράσινους». Χωρίς Εστογιανόφ, χωρίς Ριέρα και Γιόνσον. Χωρίς Ελευθερόπουλο και Κουμορτζί, ένας Πανιώνιος γεμάτος νιάτα και δίψα για διάκριση κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια και να κάνει έναν πραγματικό άθλο, βάσει των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζει.
Τα ταμεία στην Νεοσμυρνιώτικη ΠΑΕ είναι άδεια, στην διοίκηση οι διαμάχες συνεχίζονται, γκρίνια στην γκρίνια αλλά το ποδοσφαιρικό τμήμα έχει τον τρόπο του να αποφεύγει τις κακοτοπιές και να καταφέρνει σημαντικά πράγματα. Τα «μωρά» του Μάντζιου νίκησαν Άρη και Αστέρα Τρίπολης στο πρωτάθλημα όταν όλοι τους είχαν ξεγραμμένους και επικράτησαν του Παναθηναϊκού, περνώντας στην επόμενη φάση του Κυπέλλου.
Στη Νέα Σμύρνη ζουν στιγμές 1998 όταν και ο Πανιώνιος έφτασε στον τελικό της διοργάνωσης και σήκωσε την κούπα. Σιδεράκης, Σιόβας, Σάμαρης, Πετκάκης παρέδωσαν, μαζί με τους συμπαίκτες τους αλλά και τον προπονητή τους Άκη Μάντζιο, μαθήματα πάθους και «τσαμπουκά». Και τώρα περιμένουν μια καλή κλήρωση στα προημιτελικά του Κυπέλλου για να συνεχίσουν να μας εντυπωσιάζουν. Μην τους ξυπνάτε, όνειρο ζουν!
Μιχάλης Ηλιού