Γιατί σκεπάζουν τους ελέφαντες με σεντόνια;

Αν είσαι ελέφαντας στην επαρχία Uttar Pradesh της Ινδίας πιθανότατα θα αντιμετωπίσεις προβλήματα αυτόν τον καιρό και καλό είναι να αποφεύγεις τις δημόσιες εμφανίσεις. Ακόμη και τα αγάλματα που αναπαριστούν τα –κατά πάσα πιθανότητα, γιατί δεν έχω γνωρίσει κανένα από κοντά για να σχηματίσω προσωπική γνώμη- συμπαθή παχύδερμα, υποχρεωτικά καλύφθηκαν με σεντόνια. Όχι οποιουδήποτε χρώματος, αλλά κίτρινα ή ροζ. Και μετά σου λένε να μην σκέφτεσαι ροζ ελέφαντες…

Με τις εκλογές στη συγκεκριμένη περιοχή να είναι προ των πυλών, η αρμόδια επιτροπή κατέληξε σε αυτήν την απόφαση, όχι επειδή δεν θεωρεί τους ελέφαντες συμπαθείς, αλλά για λόγους ισονομίας.

Βλέπετε, η… μαντάμ Mayawati (όχι, μικρό όνομα δεν έχει, μη ρωτάς γιατί, δεν ξέρω) αποφάσισε κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας της ως Chief Minister της περιοχής να διακοσμήσει κάθε δημόσιο χώρο με αγάλματα ελεφάντων, του ζώου δηλαδή που αποτελεί το σύμβολο του κόμματός της. Προκειμένου, λοιπόν, να αποφευχθεί ο επηρεασμός του εκλογικού σώματος, τα γιγαντιαία θηλαστικά τέθηκαν υπό αυτόν τον ιδιότυπο περιορισμό μέχρι νεωτέρας.

Γεννημένη στις 15 Ιανουαρίου του 1956 (χρόνια πολλά, by the way) η Mayawati θεωρείται και μάλλον είναι μία από τις πλέον αντιφατικές προσωπικότητες της χώρας. Σε αυτό που χαρακτηρίστηκε «θαύμα της δημοκρατίας» κατάφερε το 1993, σε ηλικία 39 ετών να γίνει η νεότερη Chief Minister στη χώρα και –ακόμη σπουδαιότερα- το πρώτο μέλος της κάστας Dalit που έφτασε σε ένα τόσο υψηλό αξίωμα.

Δεν ψαρώνεις; Τότε καλό είναι να ξέρεις πως αν είχες γεννηθεί στη νοτιοανατολική Ασία (βλέπε Ινδία, Νεπάλ, Σρι Λάνκα κλπ) θα ήταν ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να σου συμβεί. Σε αυτά τα μέρη του κόσμου οι Dalit θεωρούνται «Ανέγγιχτοι», κάτι που κοντολογίς σημαίνει πως το μέλλον τους λίγο-πολύ είναι προδιαγεγραμμένο. Συνήθως εργάζονται ως υπηρέτες, σκουπιδιάρηδες ή στην καλύτερη περίπτωση καθαρίζουν στάβλους ή πλένουν τα ρούχα των υπολοίπων τάξεων. Οπότε, τώρα εύκολα καταλαβαίνει κανείς το κοινωνικό άλμα της Mayawati αλλά και γιατί είχε την πρωτοφανή στήριξη του απλού λαού.

Όπως όμως συχνά συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, η διαφθορά είναι κάπου εκεί και παραμονεύει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μοιάζει να είναι μεγέθους αντίστοιχου των ελεφάντων, καθώς η περιουσία της –λένε οι κακές γλώσσες- είναι πλέον αμύθητη.

Πέρα, πάντως, από όσα λέγονται, υπάρχουν κι εκείνα που φαίνονται. Σίγουρα το να γιορτάζεις κάθε χρόνο τα γενέθλιά σου περιφερόμενη φορώντας διαμάντια, δεν βουλώνει τα στόματα των επικριτών σου. Όπως το να κηρύσσεις αυτήν την ημέρα ως γιορτή του λαού ή το να γκρεμίζεις ένα στάδιο για να το γεμίσεις με αγάλματά σου (για εκείνα των ελεφάντων δεν έχουμε γνώμη)...

Νικόλας Ακτύπης