Υπάρχει μία ρήση, στα σπορ που λέει πως ένας χρόνος δεν διαρκεί 365 μέρες, αλλά μία αιωνιότητα. Η Αρσεναλ που στις 16 Φεβρουαρίου πέρυσι νικούσε την Μπαρτσελόνα με ανατροπή, σε σχέση με τη θλιβερή καρικατούρα που διαλύθηκε με 4-0 από τη Μίλαν, επιβεβαιώνουν αυτό ακριβώς.

Οπως και η Μίλαν που προχθές ήταν καταιγιστική με τους «κανονιέρηδες», μόλις έναν χρόνιο πίσω δεν είχε κάνει ευκαιρία απέναντι στην Τότεναμ, ενώ δύο χρόνια πίσω είχε αποκλειστεί με κάτω τα χέρια από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Η τελευταία αγγλική ομάδα που είχε νικήσει η Μίλαν ήταν η Λίβερπουλ το 2007 στο ΟΑΚΑ, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και κακά τα ψέματα το να αποκλείεσαι κάθε χρόνο στους «16» από αγγλικές ομάδες από τότε δεν είναι κάτι που χωνεύεται εύκολα από τους οπαδούς των «ροσονέρι». Η Αρσεναλ του 2008 που είχε κερδίσει μέσα στο Μιλάνο και είχε πετάξει εκτός την τότε πρωταθλήτρια Ευρώπης Μίλαν, με την προχθεσινή Αρσεναλ είχαν κοινό σημείο μόνο το όνομα και τον Σανιά μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Η ποιότητα επίσης που είχε μόλις πριν δώδεκα μήνες η Αρσεναλ που νικούσε την Μπαρτσελόνα, με Νασρί Φάμπρεγκας και Γουίλσιρ στα χαφ με τη μετριότατη εικόνα του Ράμσεϊ, του Ροζίσκι και του Σονγκ (που δείχνει αγνώριστος σε σχέση με δύο χρόνια πριν όταν κατάπινε τα χιλιόμετρα και τους αντιπάλους) προκαλούσε ως σύγκριση μονάχα θλίψη.

Ο Αρσέν ΒενγκΕρ που άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου με τίτλους, δύο νταμπλ και κυρίως τη σεζόν του αήττητου πρωταθλήματος το 2003-2004 έχει τεράστια ευθύνη. Πρέπει να αλλάξει αυτή την ομάδα γκρεμίζοντάς την πριν τον συμπαρασύρει στον βυθό μαζί της. Μόνο που για να το κάνει χρειάζεται να ξοδέψει λεφτά και να πάρει όχι ταλαντούχα παιδιά, αλλά έτοιμους παίκτες. Τουλάχιστον πέντε χρειάζεται για να αλλάξει αυτή την εικόνα και να πείσει τον Ρόμπιν Φαν Πέρσι να παραμείνει, κάτι εξαιρετικά αμφίβολο τη στιγμή που κουβεντιάζουμε. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κρίση που έχει βιώσει ο Αλσατός όχι μόνο στο Λονδίνο, αλλά σε όλη την καριέρα του.

Το κακό προχτές, απέναντι σε μία εξαιρετική και αφηνιασμένη Μίλαν ήταν πως ούτε καν το passing game υπήρχε για την Αρσεναλ για να κρατήσει κάπως τα προσχήματα. Και η πρόσκρουση στην πραγματικότητα υπήρξε οδυνηρή για μία ομάδα που συνεχίζει -επτά χρόνια από τον τελευταίο της τίτλο- να βαυκαλίζεται με την ιδέα του πόσο ωραία κυκλοφορεί την μπάλα! Οπως εύστοχα είπε και ο Ντένις Μπέργκαμπ στη συνέντευξή του στον παλιό συμπαίκτη του (ρεπόρτερ πια στη «Daily Telegraph») Αλαν Σμιθ: «Πιο πολύ από καλή κυκλοφορία της μπάλας η ομάδα χρειάζεται αληθινούς χαρακτήρες που να είναι γεννημένοι νικητές».

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!