Το πνεύμα -δεν μπορεί, για Τσάμπιονς Λιγκ πρόκειται- πρόθυμο ήταν, όμως οι σάρκες των παικτών του Ολυμπιακού έδειχναν αδύναμες. Αυτό που είδαμε στο καθοριστικό β' ημίχρονο ήταν μία ομάδα χωρίς ανάσες και τρεξίματα. Που δεν είχε γεμάτα τα ντεπόζιτα για να εξαπολύσει την αντεπίθεσή της, να πιάσει από τον λαιμό τη Σάλκε και να διεκδικήσει εμφατικά την -αν μη τι άλλο- αποφυγή της ήττας.

Δεν τον περίμενα, για να είμαι ειλικρινής, τόσο κακό τον Ολυμπιακό. Και να πεις ότι είχε ν' αντιμετωπίσει καμία χειμαρρώδη Σάλκε; Στο πρώτο ημίωρο οι «ερυθρόλευκοι» είχαν συμπεριφορά... σεντονιού. Δεν ήταν εκθαμβωτικοί, αλλά είχαν κοντρολάρει τον ρυθμό, ήταν ακροβολισμένοι σωστά στο τερέν και, ας μην το παραβλέπουμε, ήταν η ομάδα που πρώτη απείλησε ουσιαστικά. Με εκείνη την ευκαιρία του Πάουλο Μασάντο, που εξουδετέρωσε ο έξοχος και χθες Κυριάκος Παπαδόπουλος. Στο τελευταίο κομμάτι του ημιχρόνου, ωστόσο, τα στεγανά του «σκάφους» άρχισαν ν' αποδεικνύονται ελαττωματικά. Ένα γκολ κι άλλο ένα (του Παπαδόπουλου) που ακυρώθηκε. Παρά ταύτα, στο β' μέρος η ομάδα του Λεονάρντο Ζαρντίμ κατάφερε να ισοφαρίσει. Αλλά η διαχείριση της «νέας τάξης πραγμάτων» ήταν αντιστρόφως ανάλογη προς τη σοβαρότητα της αναμέτρησης. Η γερμανική ομάδα, πάντως, του άφησε ρέστα, με το χαμένο πέναλτι του Χούντελααρ. Και ας εξακολουθούσε να πατάει καλύτερα η Σάλκε, καθώς ο Φουχς ως φουλ μπακ ήταν εξαιρετικός, ο Χόλτμπι είχε ανέβει αισθητά στο β' μέρος και ο Φαρφάν με τον Τζόουνς εξακολουθούσαν να προσπαθούν για το καλύτερο. Όμως, οι Πειραιώτες δεν ήταν όσο πιεστικοί θα έπρεπε.

Μια εντός έδρας ήττα σε πρεμιέρα Τσάμπιονς Λιγκ δεν είναι σε κάθε περίπτωση το τέλος του κόσμου. Άλλωστε και πέρυσι ο Ολυμπιακός έτσι ξεκίνησε. «Σάλκε» τότε ήταν η Μαρσέιγ. Ακολούθησε η ήττα στο Λονδίνο από την Αρσεναλ και μετά τρεις νίκες. Ασχέτως αν το άθροισμα των 9 βαθμών τού στέρησε στο τσακ την πρόκριση. Το αν τα επόμενα πέντε παιχνίδια αναδείξουν έναν καλύτερο Ολυμπιακό και με καλύτερη συγκομιδή θα το δούμε στην πορεία. Με πρώτο σταθμό το «Εμιρέιτς», εκεί όπου τον περιμένει πάλι η Αρσεναλ.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!