H ακρίβεια στην εκτέλεση πρέπει να είναι χειρουργική

Περπατάς στην Μπρατισλάβα, πλάι στον Δούναβη και στρίβοντας προς την παλιά πόλη, ξεπροβάλλει στο οπτικό σου πεδίο η επιβλητική θωριά του κάστρου της σλοβακικής πρωτεύουσας. Εκεί φυλάσσονταν τα πετράδια του στέμματος, για την ώρα της στέψης του Ούγγρου επικυρίαρχου τον καιρό της ονομαστής αυτοκρατορίας.

Θαρρείς, όμως, πως με το «βελούδινο διαζύγιο» της Σλοβακίας από την Τσεχοσλοβακία πριν από μια εικοσαετία περίπου, τα κοσμήματα, τα ποδοσφαιρικά τιμαλφή έμειναν στην altera pars.

Μπορεί το 1976, όταν η ενιαία Τσεχοσλοβακία έφτασε στον τελικό του Εθνών νικώντας στα πέναλτι τη Δυτική Γερμανία, να είχε ως βάση επτά Σλοβάκους παίκτες και σχεδιαστή εκείνης της ομάδας επίσης Σλοβάκο, τον Δρ Γιόζεφ Βένγκλος που επεξέτεινε τη δράση του και στην Εσπερία (Σέλτικ, Αστον Βίλα), αλλά ως ανεξάρτητο ποδοσφαιρικό έθνος λίγα πράγματα επέδειξε.

Οι Τσέχοι Νέντβεντ, Ποντμπόρσκι, Μπέργκερ, Τσεχ μας έρχονται στο μυαλό όταν περιδιαβαίνουμε τη συγκεκριμένη ευρωπαϊκή «γειτονιά» και όχι οι Σλοβάκοι... εργάτες της μπάλας. Τα κλέη της ποδοσφαιρικής Σλοβακίας φτάνουν έως την πρόκρισή της στο τελευταίο Μουντιάλ και εξαντλούνται στον αποκλεισμό της τότε παγκόσμιας πρωταθλήτριας, της Ιταλίας.

Η μετέπειτα ομάδα δεν μπόρεσε να πάει στο Euro. Η τρέχουσα, αυτή που θα δούμε κι απόψε στο «Πασιένκι» της Μπρατισλάβας, επίσης δεν φαίνεται να διαθέτει την ενέργεια της Σλοβακίας που πήγε στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής. Το έδειξε το στραβοπάτημα στην εκκίνηση. Είναι, όμως, ισόβαθμη μ' εμάς και τη Βοσνία, οπότε για το κοινό της, που θα είναι απόψε στο γήπεδο, το δικαίωμα στο όνειρο -τη δεύτερη διαδοχική παρουσία σε Παγκόσμιο Κύπελλο- είναι ζωντανό.

Ο χθεσινός τίτλος της μεγαλύτερης εφημερίδας της πόλης, «Νίκη και μόνο νίκη», μαρτυρά τη δίψα. Ωστόσο εύκολα μπορεί να γίνει θηλιά για τους Σλοβάκους. Διότι δεν είναι αρκούντως πεπαιδευμένοι στα κρίσιμα. Τουλάχιστον όχι όσο η Ελλάδα. Η Εθνική μας ομάδα είναι αυτή που έχει την «τεχνογνωσία». Σε καθοριστικά ματς κι απέναντι σε αναδυόμενες -ή φιλόδοξες ν' αναδυθούν- δυνάμεις μπορεί να διαχειρίζεται την κατάσταση καταπώς θέλει, να τη φέρνει στα μέτρα της. Το παρελθόν, με Τουρκία, Ουκρανία, Νορβηγία, Γεωργία, επιβεβαιώνει το ελληνικό «μέταλλο».

Φυσικά, ουκ... Εθνικής σοφής να επαναλάβει τον εαυτό που έβγαλε εναντίον της Βοσνίας, να κατασπαταλήσει σ' ένα τέτοιο παιχνίδι ευκαιρίες σαν κι εκείνη του Γκέκα, ή το άλλο δοκάρι, του Τοροσίδη, ή του Σαλπιγγίδη. Εκ προοιμίου σε τέτοιους αγώνες δεν προκύπτει πακτωλός φάσεων, οπότε και η ακρίβεια στην εκτέλεση πρέπει να είναι σχεδόν χειρουργική.