Για την ξαφνική αποχώρηση του από τον Ολυμπιακό μετά από 7,5 χρόνια παρουσίας στον Πειραιά, μίλησε ο Θανάσης Κωστούλας με συνέντυξη που παραχώρησε στην εφημερίδα SportDay. O30χρονος αμυντικός τόνισε ότι πείστηκε να «μετακομίσει» στην Ξάνθη μετά απο τηλεφώνημα του Σωκράτη Κόκκαλη και τόνισε ότι δεν ήθελε να τελειώσει με αυτό τον τρόπο η καριέρα του στον Ολυμπιακό. Παράλληλα, αναφέρθηκε στους προπονητές που τον βοήθησαν και χαρακτήρισε «μεγάλους» παίκτες τον Ριβάλντο, τον Τζιοβάνι και τον Καρεμπέ. Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη:
• Δεν είναι παράδοξο να αφήσεις τον Ολυμπιακό έτσι ξαφνικά; Πώς φτάσαμε εδώ;
«Ολα έγιναν μέσα σε πέντε μέρες. Ενημερώθηκα από τον κ. Λούβαρη στην αρχή ότι έχει δώσει ο πρόεδρος το Ο.Κ. να μου γίνει η πρόταση να πάω στην Ξανθη τυπικά ως αντάλλαγμα του Τοροσίδη. Εγώ του ζήτησα μια μέρα διορία για να το συζητήσω με την οικογένειά μου, με τη γυναίκα μου, που είναι έγκυος. Οπως καταλαβαίνεις, οι μετακινήσεις σε αυτή την κατάσταση μόνο εύκολες δεν είναι. Από την άλλη, δεν ήθελα να φέρω αντίρρηση στον πρόεδρο και να χαλάσει και η μεταγραφή του Τοροσίδη».
• Σκέφτηκες κάποια στιγμή να μη φύγεις, με δεδομένο ότι έκανες καλή χρονιά φέτος;
«Οχι. Οπως εξελίχθηκε η ιστορία, το θεώρησα υποχρέωσή μου να φύγω αυτή τη στιγμή».
• Τι ήταν αυτό ακριβώς που σε έπεισε;
«Το τηλεφώνημα που δέχθηκα από τον πρόεδρο. Αυτό ήταν που με έπεισε περισσότερο και δεν με έκανε να αμφιταλαντεύομαι για το αν πρέπει να μείνω ή να φέρω αντίρρηση σε οτιδήποτε μου προσφέρει ο Ολυμπιακός. Τα λόγια του προέδρου ήταν αυτά που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο».
• Τι σου είπε ο πρόεδρος;
«Δεν χρειάστηκαν πολλά λόγια. Κατάλαβα αμέσως ότι ήθελε πολύ να γίνει αυτή η μεταγραφή. Και όταν ένας άνθρωπος σαν τον Κόκκαλη στο ζητάει, δεν μπορείς να αρνηθείς μετά τα τόσα που έχει προσφέρει σε μένα και στην ομάδα».
• Επτάμισι χρόνια ποδοσφαιρικά είναι μια ζωή. Ολα έγιναν τόσο ξαφνικά. Εχεις προλάβει να γυρίσεις λίγο το φιλμ της ζωής σου και να θυμηθείς ιστορίες από τον Ολυμπιακό;
«Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες μέρες δεν κοιμάμαι αρκετά καλά και σίγουρα γυρίζουν στο μυαλό μου πολλά πράγματα. Επτάμισι χρόνια μπορείς μέσα σε δευτερόλεπτα να τα φέρεις γρήγορα στο μυαλό σου. Αυτό που θα μου μείνει είναι αρκετές στιγμές ευχάριστες και αρκετές δυσάρεστες, που δυστυχώς και αυτές σου μένουν».
• Δεν είναι λίγο παράδοξο τη χρονιά που είσαι βασικός, γιατί όλα αυτά τα χρόνια στον Ολυμπιακό ήσουν πάντα στρατιώτης αλλά ουδέποτε είχες κατοχυρώσει μια θέση βασικού, η μοίρα να σου παίζει ένα παιχνίδι που σε αναγκάζει να αποχαιρετήσεις ουσιαστικά το λιμάνι θυσιασμένος σε αυτή την περιβόητη ανανέωση;
«Η αλήθεια είναι ότι σε αυτά τα 7,5 χρόνια, αν εξαιρέσεις 2 χρονιές, παίζω περίπου τα μισά παιχνίδια του πρωταθλήματος και κάποια παιχνίδια Κυπέλλου ή ευρωπαϊκά. Η αλήθεια είναι πως ούτε και φέτος ξεκίνησα ως βασικός, στην πορεία όμως βρέθηκα να είμαι βασικός, μέχρι να φύγω ως βασικός. Σίγουρα είναι παράδοξο για μένα αλλά και για τον κόσμο, διότι μπορεί στην αρχή να ακούστηκε ως σενάριο λίγο τραβηγμένο, όμως τελικά είναι η πραγματικότητα, που πολλές φορές στη ζωή είναι σκληρή. Ετσι τα έφερε η μοίρα και δεν μπορούμε να της πάμε κόντρα».
• Τι είναι αυτό που θυμάσαι περισσότερο από τα χρόνια αυτά στον Ολυμπιακό;
«Αυτή τη στιγμή δεν έχω καθαρό μυαλό για να μπορέσω να θυμηθώ με ηρεμία κάποια πράγματα. Σίγουρα θυμάμαι κάποιες επιτυχίες με τις οποίες δίνεις χαρά σε τόσο μεγάλο αριθμό φιλάθλων. Είναι κάτι που θα μου μείνει χαραγμένο σε όλη μου τη ζωή».
• Την Τρίτη στο Αιγάλεω άκουσες το τελευταίο χειροκρότημα και μάλιστα έντονο από τον κόσμο που ήταν στο γήπεδο. Είμαι σίγουρος ότι αν το ματς ήταν στο Καραϊσκάκη το χειροκρότημα του κόσμου θα ήταν εντονότερο. Εκείνη τη στιγμή τι περνά από το μυαλό ενός παίκτη;
«Το πρώτο πράγμα που αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή είναι συγκίνηση. Αν καθίσεις όμως λίγο και σκεφτείς, έρχονται πάρα πολλές αναμνήσεις μέσα από αυτό το χειροκρότημα. Στο μυαλό σου έρχονται στιγμές που έχεις γνωρίσει την αποθέωση αλλά και στιγμές που έχεις αποδοκιμαστεί. Αυτά τα έχει ο χώρος μας και σίγουρα η πίεση από τον κόσμο είναι πάρα πολύ μεγάλη στην ομάδα».
• Αλήθεια, οι αποδοκιμασίες του κόσμου που έχεις ζήσει κι εσύ τι αντίκτυπο έχουν στον ποδοσφαιριστή;
«Θα κάνω μια έκκληση στον κόσμο τώρα που φεύγω. Να βοηθάνε όσο μπορούν την ομάδα περισσότερο χωρίς να αποδοκιμάζουν και να πιέζουν τους ποδοσφαιριστές. Είναι πολύ δύσκολο για τον ποδοσφαιριστή να μπορέσει να λειτουργήσει υπό πίεση και να έχει καθαρό μυαλό ώστε να προσφέρει».
• Πώς γίνεται να είσαι τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό, στο λιμάνι με τις τόσες φουρτούνες, και να είσαι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων; Πώς τα καταφέρνεις και ξεπερνάς όλα αυτά που συμβαίνουν;
«Δεν κάνω ιδιαίτερη προσπάθεια. Είναι ο χαρακτήρας μου έτσι. Βλέπω τα πράγματα πιο ρεαλιστικά».
• Μου δίνεις την εντύπωση όσα χρόνια σε ξέρω ως ποδοσφαιριστή ότι κρατάς μέσα σου πράγματα. Ισχύει αυτό;
«Αυτό είναι αλήθεια και δεν μπορώ να το κρύψω. Νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος κρατάει πράγματα για τον εαυτό του και ίσως εγώ να κρατάω λίγα παραπάνω».
• Ποιο είναι το μεγάλο παράπονό σου μέσα από την ομάδα, αν θα μπορούσες να το εξωτερικεύσεις έπειτα από τόσα χρόνια με το χέρι στην καρδιά;
«Δεν μπορώ να πω ότι έχω κάποιο παράπονο. Ηταν συνειδητή επιλογή μου να έχω τέτοια στάση και τέτοια συμπεριφορά όσον αφορά την παρουσία μου 7,5 χρόνια στον Ολυμπιακό».
• Πιστεύεις τελικά ότι εκτιμήθηκε όλα αυτά τα χρόνια η παρουσία σου;
«Σίγουρα. Είμαι της άποψης ότι το καλό εκτιμάται πάντα στο τέλος, αν πραγματικά κάνεις προσπάθεια ουσιαστική και δίνεις και τον εαυτό σου για να πετύχει η ομάδα».
• Πρόσωπα θα σου λείψουν;
«Πρόσωπα, σίγουρα. Συμπαίκτες που έχουμε βρεθεί μαζί για αρκετά χρόνια, αλλά όταν είσαι συνειδητοποιημένος ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα έρθει και αυτό το τέλος. Ισόβια κανείς δεν μπορεί να παίζει ή να βρίσκεται σε μια ομάδα. Τα έχει αυτά το ποδόσφαιρο και το ξέρουμε όλοι».
• Υπήρξαν στιγμές που έκλαψες ή δάκρυσες μόνος σου για όσα συμβαίνουν στον Ολυμπιακό; Είτε από χαρά είτε από πίκρα.
«Υπήρξαν και πολλές στιγμές χαράς αλλά και κάποιες στιγμές πίκρας. Το ότι φεύγω έτσι, ας πούμε... Δεν θα έλεγα ότι με παίρνει η μπάλα της ανανέωσης ή της αποτυχημένης πορείας στην Ευρώπη. Σίγουρα μας επηρέασε και εμάς τους ποδοσφαιριστές η αποτυχία στην Ευρώπη. Είναι βαρύ φορτίο το γεγονός ότι η ομάδα τόσα χρόνια δεν έχει καταφέρει κάτι ουσιαστικό στην Ευρώπη. Αυτό είναι το μεγάλο μου παράπονο, που θα κρατάω πάντα μέσα μου».
• Θα μου δώσεις μια εξήγηση. Είσαι τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό. Τι φταίει;
«Δεν μπορώ να δώσω εγώ εξήγηση τώρα, γιατί δεν θέλω να πω και ψέματα. Θέλω όταν λέω κάτι να το πιστεύω, δεν νομίζω ότι είναι ώρα να απαντήσω σε κάτι τόσο δύσκολο».
• Πού επικεντρώνεις όσον αφορά το ότι ο Ολυμπιακός δεν έκανε αυτή τη μεγάλη πορεία που ζητούν όλοι;
«Είναι γενικό το θέμα και δεν είναι μόνο αγωνιστικό. Μόνο αυτό μπορώ να πω και δεν θέλω να πω κάτι παραπάνω, γιατί θεωρώ ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή τώρα που αποχαιρετώ την ομάδα».
• Από όλα αυτά τα αστέρια που πέρασαν από τον Ολυμπιακό δίπλα σου όλα αυτά τα χρόνια ποιος παίκτης σε άγγιξε;
«Πιστεύω οι δύο Βραζιλιάνοι, ο Ριβάλντο με τον Ζιοβάνι, αλλά και ο Καρεμπέ ήταν οι καλύτεροι ξένοι που πέρασαν από τον Ολυμπιακό. Μεγάλη εμπειρία να τους ζεις από κοντά για τόσο μεγάλο διάστημα και να συνεργάζεσαι μαζί τους. Αριστοι επαγγελματίες με Α κεφαλαίο».
• Πιστεύεις ότι λείπει κάτι από τον Ολυμπιακό;
«Σίγουρα κάτι θα λείπει, δεν είμαι όμως εγώ αυτός που θα πει τι ακριβώς λείπει».
• Νομίζεις ότι αυτή η ανανέωση που ξεκίνησε τώρα ο Ολυμπιακός μπορεί να στεφθεί με επιτυχία;
«Η ανανέωση μπορεί να γίνει, απλά όπως είπα και πριν θα πρέπει να λες στον κόσμο αλήθειες και όχι μεγάλα λόγια. Γιατί και αυτοί ακούγοντας λόγια μεγάλα περιμένουν αυτομάτως μεγάλα πράγματα».
• Πιστεύεις ότι κακώς οι ομάδες βάζουν ψηλά τον πήχη;
«Οχι, σωστό είναι αυτό και απολύτως θεμιτό. Με μέτρο, όμως, γιατί όλο αυτό δημιουργεί την πίεση στο αγωνιστικό κομμάτι αλλά και τα μυαλά του φιλάθλου αρχίζουν και πετάνε. Η αλήθεια είναι ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού είναι από τη φύση τους ενθουσιώδεις».
• Οταν ήρθες στον Ολυμπιακό, ήσουν Ολυμπιακός;
«Οταν ήρθα στον Ολυμπιακό, ήρθα από την Καλαμάτα, όπου ήμουν ήδη 6 χρόνια επαγγελματίας. Υποστήριζα τις ελληνικές ομάδες, αλλά δεν είχα φανατισμό με κάποια ομάδα».
• Τώρα που φεύγεις;
«Αυτονόητο είναι και δεν χρειάζεται να απαντήσω. Νομίζω πως έπειτα από 7,5 χρόνια, όταν βιώνεις τόσα πολλά και τόσο έντονα, δένεσαι με τον Ολυμπιακό όπως κι εγώ».
• Φεύγοντας από τον Ολυμπιακό, είσαι και εσύ ένας από τους πρωταθλητές, με 6 μάλιστα πρωταθλήματα. Το καλοκαίρι ίσως αποχωρήσουν και κάποιοι άλλοι, γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς ο χρόνος είναι αδίστακτος. Θεωρείς ότι υπάρχει η φουρνιά από πίσω μπολιασμένη στον πρωταθλητισμό; Εχετε αφήσει δηλαδή τη σφραγίδα σας για να έρθουν οι επόμενοι πρωταθλητές; Γιατί εσείς η αλήθεια είναι ότι αποδείξατε ότι είχατε τη στόφα του πρωταθλητή.
«Η ψυχή του πρωταθλητή χρειάζεται δουλειά. Σίγουρα υπάρχουν παίκτες στην ομάδα οι οποίοι έχουν αυτή την ψυχή του πρωταθλητή μέσα τους, αλλά θα χρειαστούν και βοήθεια στην πορεία. Θα χρειαστεί να πλαισιωθούν και από άλλους ποδοσφαιριστές, που να είναι γεννημένοι νικητές».
• Υπήρξε κάποια φορά που σκέφτηκες να τα παρατήσεις;
«Οχι. Υπήρξαν στιγμές που απογοητευόμουν πάρα πολύ, αλλά όχι σε τέτοιο σημείο για να πω ότι τα παρατάω. Είναι πάρα πολλά αυτά που έχω θυσιάσει στη ζωή μου για να καταφέρω να φτάσω εδώ που είμαι τώρα και δεν θα έκανα σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο, δηλαδή να πως τα παρατάω όλα λόγω της πίεσης».
• Υπήρξε βράδυ που δεν κοιμήθηκες;
«Πολλά».
• Ενα χαρακτηριστικό που θυμάσαι;
«Μετά το 7-0 της Γιουβέντους και τώρα πρόσφατα μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, που με δικό μου αυτογκόλ χάσαμε τον αγώνα».
• Κακιά στιγμή;
«Στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται. Μπορεί να είσαι επί 90 λεπτά ο καλύτερος και να γίνει μια τέτοια φάση και να γίνεις αυτομάτως ο χειρότερος. Ή το αντίθετο. Να είσαι για 90 λεπτά ο χειρότερος παίκτης και να γίνει μια φάση, να πετύχεις ένα γκολ και να αλλάξουν όλα προς το καλύτερο».
• Κατέκτησες 6 πρωταθλήματα. Ποιο θυμάσαι πιο έντονα και το θεωρείς σημαντικότερο και γιατί;
«Το 7ο, που ήταν το πιο επεισοδιακό από όλα. Γιατί κάναμε ένα ρεκόρ που δύσκολα θα σπάσει, γιατί γράψαμε ιστορία και όταν μου μιλάς για πρωτάθλημα, αυτό έρχεται αμέσως στο μυαλό μου».
• Θα έστελνες ένα μήνυμα στον κόσμο του Ολυμπιακού τώρα που φεύγεις, που θεωρείς ότι θα έκανε καλό στην ομάδα; Θα έλεγες κάτι αν μπορούσες να μιλήσεις στους οπαδούς;
«Κατ’ αρχάς θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για όλα αυτά τα χρόνια για τη βοήθεια που μου δίνανε, γιατί -κακά τα ψέματα- είναι μεγάλη η δύναμη των οπαδών του Ολυμπιακού. Από την άλλη, θέλω να τους πω να έχουν υπομονή ανεξάντλητη. Τώρα χρειάζεται υπομονή, που η ομάδα προχωράει σε ανανέωση. Πρέπει να βοηθήσουν την ομάδα ώστε οι νέοι παίκτες που ήδη βρίσκονται στον σύλλογο αλλά και αυτοί που θα έρθουν τώρα και το καλοκαίρι να μπορέσουν να λειτουργήσουν και να αντεπεξέλθουν στις προσδοκίες».
• Πώς είχες φανταστεί το τέλος σου στον Ολυμπιακό;
«Σίγουρα όχι όπως ήρθε. Κάπως διαφορετικά, να τελειώσει ας πούμε μια χρονιά επιτυχημένα, με τίτλους, και να αποχωρήσω και εγώ με ψηλά το κεφάλι».
• Μια φιέστα;
«Ναι, κάπως έτσι».
• Το καλοκαίρι στη φιέστα, αν υποθέσουμε ότι ο Ολυμπιακός θα κατακτήσει το πρωτάθλημα, θα έρθεις; Αλλωστε ένα γύρο τον έπαιξες.
«Μέχρι το καλοκαίρι είναι μακρύς ο δρόμος και χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Μπορεί να έχουμε προβάδισμα 5 βαθμούς από την ΑΕΚ και 8 από τον Παναθηναϊκο, αλλά έχουμε ξαναβρεθεί σε ανάλογες καταστάσεις και στο τέλος τρέχαμε να σωθούμε την τελευταία αγωνιστική».
• Πάντως ως πρωταθλητής φεύγεις, έστω και χειμώνα.
«Η αλήθεια είναι πως έχει μεγάλη διαφορά. Εύχομαι στον Ολυμπιακό να κατακτήσει το νταμπλ. Επιπλέον, να ευχηθώ καλή επιτυχία σε αυτό το όραμα που έχει θέσει ο Ολυμπιακός με την προσφορά του προέδρου και τη βοήθεια του κόσμου, να καταφέρουμε τελικά να πετύχουμε αυτό που ονειρευόμαστε όλοι: μια μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία αντάξια της ιστορίας της ομάδας».
• Στο ματς με το Χαϊδάρι, που ήταν και το τελευταίο σου, ένιωθα ότι δεν ήθελες να τελειώσει αυτό το παιχνίδι. Ηταν κάπως έτσι;
«Οχι, αυτό δεν το αισθάνθηκα. Ισως γιατί το είχα πάρει απόφαση ότι όλα έχουν τελειώσει, ότι δεν αλλάζει, δυστυχώς, κάτι και ότι η ζωή συνεχίζεται».
• Αν σε ρώταγε ο γιος σου “μπαμπά, τι έγινε”, τι θα του απαντούσες; Αν ήταν σε ηλικία που καταλάβαινε, τι θα έλεγε ο πατέρας στον γιο;
«Η αλήθεια είναι πως είμαι πιο ήσυχος που είναι ακόμη μικρός, δεν καταλαβαίνει και έτσι δεν μπορεί να με ρωτήσει. Αν ήταν μεγαλύτερος και μπορούσε να μου θέσει τέτοια ερωτήματα, θα ήταν δύσκολο για μένα να του απαντήσω».
• Ο Τοροσίδης κατηφορίζει τον δρόμο που θα ανηφορίσεις εσύ. Αν συναντιόσασταν, τι θα του έλεγες, τι θα τον συμβούλευες;
«Είναι μικρός και έχει πολλά χρόνια μπροστά του. Βρίσκεται πλέον στη μεγαλύτερη και πιο οργανωμένη ομάδα της Ελλάδας. Οταν θα παίζει καλά, είναι σίγουρο ότι θα έχει βοήθεια από τον κόσμο. Οταν, όμως δεν θα πηγαίνει καλά, εκεί θα πρέπει να δείξει δυνατό χαρακτήρα και να ξεπερνάει μόνος του τις δυσκολίες που θα συναντά».
• Ενα μυστικό που θα του έλεγες για να στεριώσει;
«Υπομονή και δουλειά».
• Θέλω να μου πεις ό,τι σου έρχεται στο μυαλό ακούγοντας το όνομα Τζόρτζεβιτς.
«Είναι ο τελευταίος ηγέτης του Ολυμπιακού, που αδίκως στα τελευταία παιχνίδια αποδοκιμάζεται από την κερκίδα».
• Ανατολάκης και Γεωργάτος;
«Με βοήθησαν πολύ και οι δύο τους στο λιμάνι. Ηταν συμπαίκτες μου και συνεργάτες μου για πολλά χρόνια. Πιστεύω ότι και αυτοί αποδοκιμάζονται άδικα πολλές φορές».
• Σωκράτης Κόκκαλης;
«Του έχω εμπιστοσύνη σε ό,τι κάνει και σε ό,τι πρόκειται να κάνει».
• Καραϊσκάκη και Ρέντη;
«Δύο τεράστια έργα, που μας βοήθησαν να βρισκόμαστε στην κατάσταση που πρέπει και αξίζει στον Ολυμπιακό. Και φυσικά το μεγάλο όνειρο όλων των οπαδών, που τελικά κατάφεραν να το γευτούν».
• Ολα αυτά τα χρόνια δούλεψες με πάρα πολλούς προπονητές. Ποιος είναι αυτός που σε στιγμάτισε περισσότερο στην καριέρα σου;
«Ο κ. Μπάγεβιτς ήταν αυτός που μου έδωσε την ευκαιρία να βρεθώ στο μεγάλο λιμάνι. Ηταν μικρό το χρονικό διάστημα που συνεργαστήκαμε, γιατί αυτός έφυγε, αλλά τον ξαναβρήκα ύστερα από κάποια χρόνια και πάλι για λίγο. Αυτός και ο Τάκης Λεμονής, που με στήριξε και με βοήθησε στην ομάδα, ήταν οι προπονητές που με στιγμάτισαν στην καριέρα μου».
• Με τον Τροντ Σόλιντ μίλησες πριν φύγεις;
«Εχω μιλήσει. Μίλησα και προχθές και θα ξαναμιλήσω και μετά τα Χριστούγεννα, που θα περάσω 1-2 μέρες από του Ρέντη για να χαιρετήσω τους ανθρώπους που έβλεπα κάθε μέρα για τόσα χρόνια».
• Η γνώμη σου για τον Νορβηγό;
«Θα διαφωνήσω με ό,τι ακούγεται το τελευταίο διάστημα. Εγώ τον θεωρώ αρκετά καλό και άξιο προπονητή, ο οποίος -όπως όλοι μας και αυτός- είναι άνθρωπος και έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Δεν θα πω εγώ ποια είναι τα μειονεκτήματά του ή ποια είναι τα πλεονεκτήματά του, αλλά σίγουρα και αυτός έχει μειονεκτήματα. Νομίζω ότι η σκληρή κριτική που του γίνεται κάπου τον αδικεί».
Επιμέλεια: Βαγγέλης Νερατζιάς