Η ικανότητα να έχεις καθαρό μυαλό(SportDay /Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Αυτή η Εθνική ομάδα έχει αποδείξει πως τη διαθέτει. Και αποτελεί την ανεκτίμητη κληρονομιά εκείνου του ενός μήνα στην Πορτογαλία

Ξεκινήσαμε με «τρία στα τρία». Στη Μολδαβία δεν ήταν αυτό που λέμε «όμορφη νίκη», αλλά η ουσία παραμένει. Γκολ και φύγαμε από το Κισινάου. Την ίδια βραδιά η Ιταλία, φρέσκια από τη στέψη της στο Βερολίνο, έμενε στο 1-1 με τη Λιθουανία. Πριν ακόμη πάμε εμείς στη Μολδαβία, το Καζακστάν είχε πάει στις Βρυξέλλες και είχε φέρει 0-0 με το Βέλγιο. Μερικά βράδια αργότερα η Ισπανία πήγαινε στο Μπέλφαστ και έχανε με 3-2. Υστερα εμείς υποδεχτήκαμε εδώ τη Νορβηγία, τη νύχτα που άνοιξαν οι ουρανοί. Αλλη μία επαγγελματική εμφάνιση, ένα γκολ και άλλη μία νίκη με τους Νορβηγούς. Στη Βοσνία, αν και δεν παίξαμε καλά, εξασφαλίσαμε άλλους τρεις βαθμούς και ένα σκορ που αν το έκανε σύλλογος στο εξωτερικό θα κραυγάζαμε ασύστολα: 4-0.

Το ίδιο αγωνιστικό διάστημα του Οκτωβρίου το Ισραήλ πήρε 1-1 στη Ρωσία και η ΠΓΔΜ μπλόκαρε τους Αγγλους στο «Ολντ Τράφορντ» στο 0-0. Αργότερα, τον Νοέμβριο, η Γερμανία την πάτησε στην Κύπρο (1-1). Ακόμη και αν χρειαζόταν να το πει κάποιος για να το καταλάβει ο πάντα απαιτητικός οπαδός, τα χειροπιαστά παραδείγματα υπογραμμίζουν το ηθικό δίδαγμα: σε διεθνές επίπεδο δεν υπάρχει πια εύκολο ματς, εκτός και αν παίζεις με το Σαν Μαρίνο ή την Ανδόρα. Και όταν μπορείς και έχεις το απόλυτο ύστερα από τρία ματς, λέγεσαι (αν μη τι άλλο) σοβαρή ομάδα.
Επειτα από αυτό που συνέβη στην Πορτογαλία, πριν από σχεδόν τρία χρόνια, χάσαμε το μέτρο. Γίναμε πρωταθλητές Ευρώπης γιατί το αξίζαμε, όσο και αν αυτό ενοχλεί πολλούς. Αλλά δεν γίναμε υπερδύναμη. Αλλωστε αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, ανάμεσα σε 53 ομοσπονδίες-μέλη, τουλάχιστον ανάμεσα στις 30 πρώτες, δεν υπάρχει κάποια που να νικά τον αντίπαλο με το που βγαίνει στο γήπεδο.

Ομως αυτή η ομάδα και στον προηγούμενο προκριματικό όμιλο για το Μουντιάλ στάθηκε όρθια, χωρίς ήττα από την Τουρκία, με ισοπαλία στο Κίεβο, με μία νίκη και μία ήττα κόντρα στη Δανία. Η κακή συγκυρία της στιγμής, να αγωνιστεί στα Τίρανα αμέσως μετά την ευφορία του Euro, μας στοίχισε την πρόκριση στο Μουντιάλ. Παρ' όλα αυτά, η συνολική εικόνα ήταν μιας ανταγωνιστικής ομάδας. Κάτι που (όπως εύστοχα σημείωνε χθες ο Αλέξης Σπυρόπουλος) κανένας σύλλογός μας δεν μπορεί να κάνει σε υψηλό επίπεδο. Τώρα σε αυτή τη διαδρομή μέχρι την Αυστρία και την Ελβετία μπήκαμε καλά και έχουμε την ευκαιρία να συνεχίσουμε μαθαίνοντας την... προπαίδεια. Σήμερα το 4 επί 3, την Τετάρτη στη Μάλτα το 5 επί 3 και μετά τον Ιούνιο στο Στάδιο Καραϊσκάκη μας δίνεται η δυνατότητα να πάμε στο 7 επί 3. Και μόνο σαν αριθμός ακούγεται μαγικός, το να έχεις δηλαδή 21 πόντους στον όμιλό σου, αλλά ας μη διαφεύγει της προσοχής μας πως και οι άλλοι δύο θα είναι κοντά μας. Αν λοιπόν σήμερα νικήσουμε τους Τούρκους, τους αφήνουμε στην ίδια μοίρα με τους Νορβηγούς. Να πρέπει δηλαδή να κερδίσουν τα εντός έδρας ματς τους με εμάς οπωσδήποτε. Και βέβαια την Τετάρτη στην πρώτη μεταξύ τους κόντρα στην ουδέτερη Φρανκφούρτη οι Τούρκοι θα είναι με το μαχαίρι στον λαιμό αν έχουν χάσει απόψε. Και μία δεύτερη ήττα για τη Νορβηγία σε εκτός έδρας αναμέτρηση με άμεσο διεκδικητή θα σημαίνει πως η τύχη της στην υπολοιπη σειρά των αγώνων θα κρέμεται από μία κλωστή.

Τι πρόκειται να κρίνει το ματς απόψε; Η υπομονή που θα δείξουμε και στο γήπεδο, αλλά και στην εξέδρα. Και στα δύο ματς που τους αντιμετωπίσαμε στον δρόμο προς τη Γερμανία ήμασταν καλύτεροι. Στο 0-0 του Φαλήρου όπως και στο 0-0 της Πόλης μπορούσαμε να νικήσουμε. Κάποιες λεπτομέρειες στοίχισαν και δεν πήραμε το απόλυτο σε βαθμούς. Δύο χρόνια μετά, δεν είμαστε πολύ καλύτεροι από τον Σεπτέμβριο του 2004, αλλά σαφέστατα είμαστε σε καλύτερη κατάσταση από τον Ιούνιο του 2005. Από την άλλη, αυτοί είναι πιο βελτιωμένοι από τότε, αλλά δεν είναι επ' ουδενί καλύτεροι από εμάς! Αν μπερδευτήκατε, δεν πειράζει. Αλλωστε, όταν πια οι ομάδες μπουν στο γήπεδο, οι μαθηματικές πράξεις δεν ωφελούν σε κάτι. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι οι όποιες (αν και σημαντικές) απουσίες τους, ούτε το πόσο ο κόσμος μας θα βοηθήσει θετικά από την εξέδρα ούτε το ποιοι θα αγωνιστούν. Αυτό που μετρά σε τέτοια ματς είναι η ικανότητα να κρατάς καθαρό το μυαλό στις δύσκολες στιγμές. Αυτή η Εθνική ομάδα έχει αποδείξει πως το καταφέρνει. Και αποτελεί την ανεκτίμητη κληρονομιά εκείνου του ενός μήνα στην Πορτογαλία.