Κυργιάκος: «Στο χέρι μας»

Αισιόδοξος για την πρόκριση της Εθνικής ομάδας στα τελικά του EURO 2008 παρουσιάστηκε σε συνέντευξή του στη «SportDay» ο Σωτήρης Κυργιάκος. «Αυξήσαμε τη βαθμολογική διαφορά από την τρίτη θέση και παράλληλα είμαστε κοντά στην πρώτη Τουρκία. Έχουμε το πάνω χέρι για την πρόκριση και αυτό είναι το σημαντικότερο», τόνισε ο διεθνής αμυντικός, που κλείνει τα αυτιά του στην κριτική. «Δεν μας αγγίζουν αυτά τα πράγματα. Είμαστε όλοι σαν μια οικογένεια, ενωμένοι και κοιτάμε μόνο το καλό της Εθνικής μας. Όλοι μαζί. Ενας για όλους και όλοι για έναν». Όσο για το ενδεχόμενο επαναπατρισμού, απάντά: «Ούτε μία φορά δεν πέρασε από το μυαλό μου -στην ηλικία που είμαι κιόλας- να επιστρέφω στην Ελλάδα». Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη του Σωτήρη Κυργιάκου στη «SportDay»:

• Πέρασες ενάμιση χρόνο στη Σκωτία με τη Ρέιντζερς. Σκόραρες δύο φορές στον τελικό του Λιγκ Καπ, κατέκτησες τον τίτλο και διέπρεψες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τι έχεις κρατήσει από την πρώτη σου εμπειρία στο εξωτερικό; Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα από τη μία ημέρα στην άλλη να βρεθείς στην ξενιτιά;

«Κράτησα τα πάντα. Ηταν μία μοναδική εμπειρία για μένα που με βοήθησε στην περαιτέρω ποδοσφαιρική μου εξέλιξη και όχι μόνο. Αν μη τι άλλο, ήταν μία γρήγορη αλλαγή στη ζωή μου και χρειάστηκαν θέληση και δύναμη για να ξεπεράσω οποιαδήποτε δυσκολία».

• Πώς περνούσες την ημέρα σου και τι έχεις να σχολιάσεις για το στυλ ποδοσφαίρου που δεν είναι και το πλέον ενδεδειγμένο κατά γενική ομολογία;

«Η πόλη ήταν όμορφη, αλλά ο καιρός μουντός. Άσχημος, έβρεχε συνεχώς. Η ημέρα ήταν η κλασική για έναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Προπόνηση, κανέναν καφέ και σπίτι για ξεκούραση. Το στυλ ποδοσφαίρου διακρινόταν για τη δύναμη και την ταχύτητα, λιγότερο για την τεχνική».

• Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει άλλος Έλληνας ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε σε «Old Firm» (Ρέιντζερς - Σέλτικ). Τι είναι αυτό που κάνει για τον κάθε παίκτη αυτό το ματς τόσο ξεχωριστό όσο το ακούμε στην Ελλάδα; Εχει καμία σχέση με το αντίστοιχο της Ελλάδας;

«Όντως, είναι κάτι το ξεχωριστό και ιδιαίτερο για κάθε ποδοσφαιριστή. Ο φανατισμός είναι τρομερός. Βλέπεις συγκρούονται δύο διαφορετικές θρησκείες. Δεν έχει την παραμικρή σχέση με το αντίστοιχο ελληνικό».

Θα θέλαμε να σχολιάσεις δύο πρόσωπα από τη θητεία σου στη Σκωτία. Το καθένα για τους λόγους του. Ντάντο Πρσο (συμπαίκτης στη Ρέιντζερς) και Αλεξ ΜακΛις (προπονητής)...

«Ντάντο, ε; Μεγάλος ποδοσφαιριστής. Επαγγελματίας με όλη τη σημασία της λέξης. Και καλός φίλος. ΜακΛις; Δεν πρόκειται να τον ξεχάσω ποτέ. Του οφείλω πολλά πράγματα».

• Θεωρείς ότι η Ρέιντζερς στάθηκε η «βιτρίνα» για την ευρωπαϊκή σου καθιέρωση;

«Δεν ξέρω αν στάθηκε "βιτρίνα" όπως το λες. Δεν παύει όμως να ήταν η πρώτη ομάδα που δοκίμασα την τύχη μου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αποκόμισα εμπειρίες και με βοήθησε στο ξεκίνημα της ευρωπαϊκής μου καριέρας».

• Στα μέσα της περσινής σεζόν εξέφρασες την επιθυμία σου να μην προχωρήσεις σε ανανέωση της συνεργασίας με τη Ρέιντζερς. Τι σε ώθησε σε αυτή την απόφαση;

«Ήθελα να δοκιμάσω τον Σωτήρη και σ' ένα άλλο πρωτάθλημα. Να δοκιμάσω τις αντοχές του. Είμαι από τα άτομα που δεν εφησυχάζω. Πραγματικά ήταν μία πολύ δύσκολη απόφαση, διότι απέναντί μου είχα μία διοίκηση που μου πρόσφερε τα πάντα. Χρωστάω πολλά σε αυτούς τους ανθρώπους...»

• Έχεις συμπληρώσει ένα οκτάμηνο στη Φρανκφούρτη. Πώς νιώθει ο Σωτήρης στην πόλη, πώς τον αντιμετωπίζει ο κόσμος στους δρόμους;

«Η πόλη με καλύπτει απόλυτα. Είναι καταπράσινη και γεμάτη από επιλογές. Ο κόσμος, όσο περίεργο και αν ακούγεται, είναι πολύ φιλικός και "ζεστός" μαζί μου. Με έχει κάνει να νιώσω πολύ άνετα».

• Προπόνηση, γήπεδα, αντίπαλοι. Έχεις... εθιστεί πλέον με την ευρωπαϊκή νοοτροπία. Μπαίνεις στο γήπεδο με αέρα και δεν σε ενδιαφέρει αν απέναντί σου είναι ο Κλόζε (για παράδειγμα) ή ένας επιθετικός της σειράς. Το συμπέρασμα αυτό απέχει από την πραγματικότητα;

«Κοίτα, είμαι από τους ποδοσφαιριστές που ουδέποτε με ενδιέφερε ποιον έχω απέναντί μου, ποιος είναι ο παίκτης που πρέπει να μαρκάρω μέσα στο γήπεδο. Αυτό ίσχυε και στην Ελλάδα. Τους αντιμετωπίζω όλους το ίδιο για να μη βρεθώ προ εκπλήξεως. Μην ξεχνάς ότι με τον Παναθηναϊκό, όντας μικρότερος σε ηλικία, αντιμετώπισα παίκτες παγκόσμιας κλάσης».

• Ασπάζεσαι τη γνώμη αυτών που ισχυρίζονται ότι η Μπουντεσλίγκα είναι το καλύτερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη; Αν ναι, γιατί;

«Αν όχι το κορυφαίο, ένα από τα τρία καλύτερα στην Ευρώπη. Να σου εξηγήσω. Το επίπεδο είναι πολύ υψηλό, ο ανταγωνισμός μεγάλος, οι ποδοσφαιριστές είναι εγνωσμένης αξίας και η κάθε ομάδα οργανωμένη όσο δεν φαντάζεσαι».

• Ποιος ποδοσφαιριστής σού έχει κάνει εντύπωση μέχρι στιγμής στη Γερμανία; Ποια είναι η πρόβλεψή σου για το φετινό φωτο-φίνις στην Μπουντεσλίγκα;

«Ρόι Μακάι. Μεγάλος παίκτης. Δεν σταματάει λεπτό να κινείται μέσα στο γήπεδο. Τίποτε άλλο. Η Βέρντερ Βρέμης είναι η πληρέστερη ομάδα στη Γερμανία και πιστεύω ότι θα κατακτήσει τον τίτλο».

• Κακά τα ψέματα, φέτος είναι η χρονιά σου. Πέντε γκολ (σ.σ.: με το χθεσινό απέναντι στην Γκλάντμπαχ) στο πρωτάθλημα, δύο φορές στην καλύτερη 11άδα του «kicker». Ποιος τη χάρη σου! Ειλικρινά, εξαρχής περίμενες μία τόσο «γεμάτη» περίοδο;

«Είμαι επαγγελματίας και φιλοδοξία μου είναι να κάνω ό,τι καλύτερο περνάει από μένα. Να ξέρεις ότι είμαι από τα άτομα που προσαρμόζονται άμεσα σε οποιοδήποτε περιβάλλον. Πόσω δε μάλλον ποδοσφαιρικό. Οπότε γιατί να μην περιμένω αυτή την αποδοτική, όπως το λες, σεζόν;»

• Με ποιον άλλο, πλην του Αμανατίδη, έχεις «κολλήσει» στην Αϊντραχτ; Επικοινωνείτε σε καθημερινή βάση και τον κάνεις κέφι για παρέα;

«Με τον Βασόσκι. Ο Αλεξάνταρ είναι πολύ καλό παιδί, έχει αίσθηση του χιούμορ και αποτελεί τον συγκάτοικό μου στις αποστολές. Μην ξεχνάς ότι είναι και καλός παίκτης».

• Έχουν ολοκληρωθεί τα 2/3 του πρωταθλήματος. Από τη μία πασχίζετε για την αποφυγή του υποβιβασμού και από την άλλη διεκδικείτε για δεύτερη σερί χρονιά μία θέση στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας (σ.σ.: 17/04 ο ημιτελικός με τη Νυρεμβέργη). Τελικά, τι επιλέγουμε; «Κούπα» ή παραμονή;

«Πειράζει που θα φανώ ολίγον τι άπληστος; Όλα τα θέλω! Παραμονή στην κατηγορία, πρόκριση στον τελικό Κυπέλλου και γιατί όχι να μην κερδίσουμε το τρόπαιο... Θα ήταν το ιδανικότερο σενάριο».

• Ένα σχόλιο για τους συμπαίκτες σου στην Εθνική (και την Αϊντραχτ) Γιάννη Αμανατίδη και Φάνη Γκέκα, που με την παρουσία σας στα γήπεδα της Γερμανίας μάς έχετε κάνει υπερήφανους; Έστω και αν ο Αμανατίδης φέτος έχει όλες τις ατυχίες μαζεμένες πάνω του...

«Και οι δύο αποδεικνύουν ποιοι είναι μέσα στο γήπεδο. Τίποτε περισσότερο. Θεωρώ ότι είμαι απολύτως σαφής».

• Φρίντχελμ Φούνκελ (σ.σ.: προπονητής της Αϊντραχτ). Δείχνει άτεγκτος σε θέματα πειθαρχίας και λάτρης της δουλειάς. Τελικά ποιος είναι και τι αξιώνει από κάθε ποδοσφαιριστή του;

«Ο κ. Φούνκελ ζητάει ό,τι κάθε προπονητής για το καλό της ομάδας. Εν ολίγοις, οι παίκτες του να δίνουν το 100% των δυνάμεών του και έχει τον τρόπο του για να το παίρνει...».

• Το συμβόλαιο συνεργασίας σου με την Αϊντραχτ έχει ισχύ μέχρι το 2008. Τον περασμένο Ιανουάριο η γερμανική εφημερίδα «Bild» έγραψε για άρνηση της ομάδας σου σε πρόταση ύψους 5 εκατ. ευρώ από πρωτοκλασάτη αγγλική ομάδα. Αν το καλοκαίρι υπάρξει ανάλογη κίνηση τι θα αποφάσιζες; Σε συνεννόηση φυσικά με την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης.

«Είναι πολύ νωρίς να σκεφτώ και να μιλήσω για το συμβόλαιό μου. Το μόνο που με ενδιαφέρει την προκειμένη στιγμή είναι το καλό της Αϊντραχτ και τίποτε περισσότερο...».

• Διαπρέπεις στο εξωτερικό και ευχή όλων μας είναι να συνεχίσεις σε αυτό το επίπεδο. Αλήθεια, θα επέστρεφες ποτέ στην Ελλάδα για να παίξεις μπάλα, έστω και για να κλείσεις την ποδοσφαιρική σου καριέρα;

«Από τη στιγμή που πήρα την απόφαση να αγωνιστώ στο εξωτερικό, ειλικρινά ούτε μία φορά δεν πέρασε από το μυαλό μου -στην ηλικία που είμαι κιόλας- να επιστρέφω στην Ελλάδα. Τώρα, πού θα κλείσω την καριέρα μου μακάρι να 'ξερα...».

• Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την πατρίδα μας;

«Οι δικοί μου άνθρωποι. Οσο και αν ακούγεται υπερβολικό, αυτούς νιώθω, αυτούς αγαπώ και αυτούς έχω ανάγκη. Τίποτε περισσότερο».

Κεφάλαιο «Εθνική ομάδα»

«Αυτό που έχω να πω είναι ότι με την ολοκλήρωση των δύο αγώνων αυξήσαμε τη βαθμολογική διαφορά από την 3η θέση και παράλληλα είμαστε κοντά στην πρώτη Τουρκία. Έχουμε το πάνω χέρι για την πρόκριση και αυτό είναι το σημαντικότερο. Δεν μας αγγίζουν αυτά που γράφτηκαν. Είμαστε όλοι σαν μια οικογένεια, ενωμένοι και κοιτάμε μόνο το καλό της Εθνικής μας. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα και στη φάση του πανηγυρισμού του γκολ του Αγγελου στη Μάλτα (σ.σ.: Μπασινά). Όλοι μαζί. Ενας για όλους και όλοι για έναν».