Η πρόταση για τα πλέι οφ στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι καινούργια. Είχε συζητηθεί και το 2002. Τότε που είχαμε πρωτάθλημα με 14 ομάδες (σαφώς το καλύτερο που έγινε τα τελευταία 20 χρόνια) και η παρουσία μας στην Ευρώπη μάς έδινε τρεις θέσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ. Οπως σε όλα στην Ελλάδα, η πρόταση όταν έπρεπε να συζητηθεί απορρίφθηκε και επανέρχεται σε λάθος χρόνο. Διότι οποιαδήποτε συζήτηση για πλέι οφ την επόμενη χρονιά απλώς είναι άκαιρη και χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο. Η δεύτερη θέση, που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, μας ανήκει μόλις για μία ακόμα σεζόν, μια και η κατρακύλα μας συνεχίζεται στη γενική βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ. Για να τη διατηρήσουμε και την επόμενη σεζόν οφείλουμε φέτος να ξεπεράσουμε κατά πολύ σε νίκες Τσεχία και Βουλγαρία, που ξεκινούν πολύ πιο μπροστά από εμάς και με δύο ομάδες λιγότερες. Κάτι που σημαίνει πως για κάθε δύο νίκες τους εμείς θα χρειαζόμαστε τρεις. Κι αυτό μόνον αν δεν μπει και ο ΟΦΗ μέσω Ιντερτότο στον τρίτο προκριματικό γύρο του ΟΥΕΦΑ, κάτι που θα ανεβάσει σε επτά τις ομάδες μας και η διαίρεση πλέον θα γίνεται με αυτόν τον αριθμό. Αρα για κάθε δύο νικες των αντιπάλων μας εμείς θα θέλουμε τρεις νίκες και μία ισοπαλία! Πράγματα που, με βάση την κάκιστη εμφάνιση των ελληνικών ομάδων τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ευρώπη, μοιάζουν με επιστημονική φαντασία!

Τι θα γίνει, λοιπόν, με τα πλέι οφ; Θα ισχύσουν, όπως όλα σε αυτή τη χώρα, για μία σεζόν και μετά πάλι βλέπουμε; Και ποιο κίνητρο, πραγματικά, θα έχει ακόμα και για το επόμενο καλοκαίρι η ομάδα που θα βγει μέσα από τα πλέι οφ δεύτερη; Τη συμμετοχή στον δεύτερο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ από τα μέσα Ιουλίου; Και άλλον ένα γύρο μετά, τον Αύγουστο, με συμμετοχή στο γκρουπ των αδύναμων, όποια κι αν είναι η ομάδα μας; Επίσης, η συμμετοχή στο ΟΥΕΦΑ θα καθορίζεται μέσω των πλέι οφ, αλλά στ' αλήθεια ποιος πάλι θα επιθυμεί αυτή την ταλαιπωρία; Οι δύο που θα βγαίνουν στη δεύτερη διοργάνωση θα παίζουν προκριματικά τον Αύγουστο, δηλαδή η καθιερωμένη παρουσία στο Μονακό για την κλήρωση θα είναι πια επίτευγμα και όχι δεδομένο! Οταν τα γράφαμε πριν από δύο και πλέον χρόνια, κανείς από τους υπευθύνους των ελληνικών ομάδων δεν ένιωθε να ιδρώνει το αυτί του. Στη νιρβάνα που βρισκόταν το ελληνικό ποδόσφαιρο στη μετά τον θρίαμβο στην Πορτογαλία εποχή οι φωνές για την τραγική κατάσταση που ερχόταν σαν καταιγίδα έμοιαζαν να απευθύνονται σε άλλους και όχι σ’ εμάς!

Ποια λογική, λοιπόν, θα εξυπηρετήσει το σύστημα των πλέι οφ; Το μόνο που θα προσθέσει στη σεζόν 2007-08 θα είναι παραπάνω ματς και κούραση στους διεθνείς, μόλις λίγες εβδομάδες πριν από τα τελικά στην Αυστρία και την Ελβετία, που θεωρούσα από την πρώτη μέρα των προκριματικών ότι ήταν βέβαιο πως θα περάσουμε. Τα χρήματα των τηλεοπτικών συμβολαίων που θα μπουν στα ταμεία των ομάδων, μια και θα συζητηθούν ξεχωριστά από τις υπάρχουσες συμφωνίες. Αν αυτό είναι το μοναδικό κίνητρο, δεν χρειάζεται να καταλάβει κανείς πολλά για να επιχειρηματολογήσει για την αποτυχία του όποιου σχεδίου.

Αν θέλουμε μελλοντικά να βελτιωθεί το πρωτάθλημα, καλό είναι στη Σούπερ Λίγκα να συμβουλευτούν τα πορίσματα της έρευνας της Deloitte, την οποία είχε διενεργήσει η αγγλική εταιρεία για λογαριασμό της ΕΠΑΕ ύστερα από αίτημα του τότε προέδρου Βίκτωρα Μητρόπουλου, το 2000. Το πρωτάθλημα με 14 ή ακόμα και με 12 ομάδες και με πλέι οφ που θα αφορούν όλες τις θέσεις ίσως να είχε μια βάση. Προσωπικά θεωρώ πως ακόμα και ένα πρωτάθλημα τριών γύρων, με τους αγώνες να γίνονται κανονικά στους δύο πρώτους και με αβαντάζ έδρας για τις θέσεις 1-7 και 8-14, μπορεί και να είχε βάση. Πάντα, όμως, με μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και όχι για μια χρονιά και μετά πάλι αλλάζουμε. Εκείνο που παραμένει ως καλύτερη πρόταση, πάντως, είναι ένα πρωτάθλημα 12 ομάδων με τέσσερις γύρους, χωρίς πλέι όφ ή οτιδήποτε άλλο που θα αλλοίωνε την τελική κατάταξη. Με συνολικά 12 ντέρμπι ανάμεσα σε Ολυμπιακό, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό και άλλα τόσα ανάμεσα σε ΠΑΟΚ, Αρη και Ηρακλή, συν τα όποια μεγάλα ματς θα προκύψουν με τη συμμετοχή δύο ομάδων της Κρήτης, της Λάρισας και της Skoda Ξάνθης, θα μπορούμε να ευχαριστηθούμε ένα αληθινό πρωτάθλημα. Φυσικά, μόνο με κοινή τηλεοπτική διαχείριση, κάτι που ευαγγελίστηκε η Σούπερ Λίγκα, αλλά στον δρόμο πρώτοι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός το καταπάτησαν, περιφρονώντας όλους τους άλλους. Το σύστημα των πλέι οφ όπως προτείνεται αυτή την ώρα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!