Βασιλόπουλος: «Σε κάθε παιχνίδι κάτι μαθαίνω»

Την ευκαιρία να μιλήσει για το μπάσκετ αλλά και για πολλά άλλα, είχε ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος. Ο διεθνής φόργουορντ, έκανε ποδαρικό για το φετινό «PAPALOUKAMP» και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον Ολυμπιακό, στην Εθνική ομάδα, τον ίδιο, ενώ δεν απέφυγε να απαντήσει σε ερωτήσεις των «λιλιπούτειων» αθλητών που έδωσαν το παρών και μια από αυτές ήταν η πιθανότητα να αγωνιστεί μελλοντικά στον Παναθηναϊκό…

Ο 23χρονος πάουερ φόργουορντ, αναφέρθηκε στον Ολυμπιακό, λέγοντας ότι: «Εξακολουθώ να πιστεύω ότι με την οργάνωση και τη διοίκηση που έχει ο Ολυμπιακός σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε επιτυχημένη μια χρονιά που τελείωσε χωρίς τίτλο. Το μόνο που σίγουρα φαίνεται ότι έμεινε όχι σε μας αλλά σ’ όλη τη φίλαθλη Ελλάδα, είναι ότι υπήρξε τεράστιος ανταγωνισμός στη σειρά των τελικών και σε μας η πίκρα ότι για δυο λεπτομέρειες στον τρίτο τελικό, δεν άλλαξαν τα πάντα. Σίγουρα έχουμε μια ομάδα πιο νέα όχι μόνο σε ηλικία αλλά και στη δομή της, κι αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που από παιχνίδι σε παιχνίδι ήμασταν καλύτεροι απέναντι στον Παναθηναϊκό που φέτος ήταν πρωταθλητής Ευρώπης, έχουμε να δώσουμε πολλά στο μέλλον. Αυτό που κρατάμε είναι το ότι ήμασταν πολύ καλοί τη στιγμή που ήμασταν πλήρεις και υγιής, αλλά πρέπει να δουλέψουμε πολύ πιο σκληρά στο μέλλον και να βάλουμε τον πήχη ακόμα πιο ψηλά από μόνοι μας».

Όσον αφορά την Εθνική ομάδα, ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος δήλωσε ότι: «Έχω ζήσει την αναγέννηση του ελληνικού μπάσκετ και τα δυο από τα τέσσερα μετάλλια της Εθνικής. Αισθάνομαι τυχερός που είμαι μέλος αυτής της ομάδας, αλλά θεωρώ ότι εγώ δεν την έχω βοηθήσει να φτάσει σ’ αυτές τις επιτυχίες. Ως τώρα, μόνο έχω πάρει από την Εθνική και νομίζω ότι όταν μου δοθεί η ευκαιρία είμαι υποχρεωμένος να δώσω. Αισθάνομαι ήδη πολύ καλύτερα και είμαι σίγουρος ότι και φέτος η ομάδα θα είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο, αλλά όλοι πρέπει να ξέρουμε ότι τα μετάλλια και οι θέσεις θα κριθούν και πάλι στις λεπτομέρειες».

Ο διεθνής άσος μίλησε για τη χρονιά που τελείωσε καθώς και γι΄ αυτή που έρχεται… «Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πάρα πολλές εικόνες με σημαντικό ρόλο σε τόσο υψηλό επίπεδο και σε κάθε παιχνίδι μαθαίνω. Η μόνη διαφορά στον τρόπο που λειτουργούσα εγώ στα πλέι οφ σε σχέση με πριν, ήταν ότι δεν άφηνα τίποτα να με επηρεάσει και ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένος πριν καν ξεκινήσουν τα παιχνίδια. Νομίζω ότι το μυστικό της βελτίωσης μου ήταν η συγκέντρωση που με βοήθησε να κάνω αυτά που δεν έκανα πριν στο παρκέ. Ξέρω που πρέπει να βελτιωθώ και ποιες είναι οι αδυναμίες μου κι αυτό θα το κάνω κι από μόνος μου για να μπορέσω να βοηθήσω την εθνική και τον Ολυμπιακό. Χαίρομαι που βλέπω την ομάδα μου να μαζεύει μέλη της δικής μου γενιάς, αν και όλοι ξέρουμε ότι για να πετύχουμε τους στόχους που θα έχουμε τη νέα χρονιά πρέπει να ενισχυθούμε ακόμα περισσότερο».

Στη συνέχεια ο αθλητής του Ολυμπιακού δεν απέφυγε να απαντήσει σε ορισμένες ερωτήσεις των μικρών αθλητών που βρίσκονται στο «PAPALOUKAMP».

Θα πήγαινες να παίξεις μπάσκετ στον Παναθηναϊκό;

Δεν μπορώ να απαντήσω σ’ αυτή την ερώτηση. Έχω συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό, αυτή είναι η ομάδα που μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω σ’ αυτό το επίπεδο κι από τη στιγμή που έχω συμβόλαιο με απασχολεί μόνο το να διακριθεί η ομάδα μου και να μπορέσω κι εγώ να προσφέρω μέσα απ’ αυτή.

Είχες ποτέ πρότυπα και ποιους παίκτες θεωρείς πολύ καλούς;

Από το Μουντομπάσκετ μου είχε κάνει εντύπωση ο Λε Μπρον Τζέιμς και ο Καρμέλο Άντονι, αλλά ιδίως ο δεύτερος που είναι μεν αθλητικός αλλά πιστεύω ότι παίζει και πολύ έξυπνα.

Πως προετοιμάζεσαι για τα παιχνίδια; Έχεις άγχος;

Δεν είμαι από τους παίκτες που έχω πολύ άγχος, αλλά με έχει βοηθήσει και στην Εθνική και πριν από τα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό ο Θοδωρής, γιατί αυτός ποτέ πριν από τέτοια μεγάλα παιχνίδια δεν ασχολείται με το μπάσκετ και όταν έρχονται κάποιες ώρες πριν από το τζάμπολ με έχει μάθει να αυτοσυγκεντρώνομαι απόλυτα. Αυτό έκαναν πριν από τους τελικούς με τον Παναθηναϊκό και νιώθω ότι αυτός ο κόμπος που έχεις στο στομάχι αντί να σε τραβάει πίσω σε σπρώχνει μπροστά.

Πως ασχοληθήκατε με το μπάσκετ;

Το όνειρό μου ήταν να γίνω ο καλύτερος τερματοφύλακας του χωριού μου και να παίξω ποδόσφαιρο. Το έκανα αυτό, αλλά κάποια στιγμή χτίστηκε ένα κλειστό γήπεδο μπάσκετ και πήγα για πρώτη φορά να παίξω. Μ’ άρεσε πάρα πολύ κι απ’ εκείνη τη μέρα παίζω μόνο μπάσκετ αλλά δεν είμαι ακόμα σίγουρος αν έχω πάρει τη σωστή απόφαση κι αν τελικά θα ήμουν καλύτερος τερματοφύλακας (γέλια).


Επιμέλεια: Αλέξανδρος Κουλούρης