Πρίντεζης: «Προσωπική δικαίωση»

Αποφασισμένος να κάνει το άλμα για το ΝΒΑ όταν θα αισθάνεται έτοιμος δήλωσε στη «SportDay» ο Γιώργος Πρίντεζης. Μέχρι τότε ο νεαρός φόργουορντ, που επελέγη στο νούμερο 58 του ντραφτ από τους Σαν Αντόνιο Σπερς και εν συνεχεία τα δικαιώματά του πήραν οι Τορόντο Ράπτορς, δηλώνει πιστός στον Ολυμπιακό, ο οποίος είναι όπως λέει η… ομάδα του. Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξή του:

• Πώς προέκυψε το Τρεβίζο;

«Ήμουν για διακοπές και μου έστειλαν χαρτί-πρόσκληση για να συμμετέχω στο καμπ (8-13 Ιουνίου). Ειλικρινά δεν το είχα στο μυαλό μου. Συζήτησα με διάφορους προπονητές και μου είπαν "πήγαινε, δεν έχεις να χάσεις τίποτα". Ήταν το καλύτερο καμπ στην Ευρώπη και ήταν πρόκληση για μένα να πάω».

• Τι σου έκανε εντύπωση;

«Οι πολλοί αγώνες που θα έπρεπε να δώσεις σε μικρό χρονικό διάστημα και να αποδείξεις τι αξίζεις. Ακόμα η ενέργεια που έβγαλαν οι παίκτες και το πείσμα που διέθεταν για να κερδίσουν μια θέση στα ντραφτ του NBA. Να κάνουν το υπερατλαντικό ταξίδι».

• Εσύ πώς χειρίστηκες το θέμα;

«Κατ' αρχάς πήγα χωρίς άγχος. Άλλωστε, δεν ήταν αυτοσκοπός να γίνω πικ. Ούτε θα έλεγα ότι ήταν το όνειρό μου επί χρόνια. Γενικά δεν το πάλευα και ήμουν χαλαρός. Το συγκεκριμένο καμπ διέθετε τους κορυφαίους σκάουτερ, οι οποίοι είδαν ότι βρίσκομαι στην κορυφαία πεντάδα. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι με έβαλαν να αγωνιστώ στις θέσεις 2-3, άγνωστες μέχρι πρότινος για εμένα. Και τα πήγα περίφημα. Κάτι που δεν θα το έκαναν στην Ελλάδα, επειδή δεν ρισκάρουν. Να φανταστείς τις ημέρες του τουρνουά έμενα στο ίδιο δωμάτιο με τον Λούκα Μπογκντάνοβιτς της Παρτίζαν και έβλεπα την προώθηση που έχουν στη Σερβία οι νέοι, εν αντιθέσει με τη χώρα μας που δεν τους βοηθάνε».

• Εν συνεχεία διέσχισες τον Ατλαντικό;

«Ναι. Μου είπαν στο Τρεβίζο ότι διαθέτω τα προσόντα να πάω να δοκιμαστώ. Μάλιστα, ο Χρήστος Μαρμαρινός (σ.σ.: στο τεχνικό τιμ του Ολυμπιακού) μου εξήγησε ότι ταιριάζω στο αμερικανικό στυλ. Το ηθικό μου αναπτερώθηκε. Ήταν κάτι που χρειαζόμουν. Η κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα με είχε ρίξει ψυχολογικά. Έτσι ξεκίνησε η περιπλάνησή μου στην άλλη άκρη του Ατλαντικού με τις προσκλήσεις των Πόρτλαντ, Χιούστον, Μινεσότα και μετά Φοίνιξ. Οι Ντάλας, Ατλάντα και Ουάσινγκτον ζήτησαν να πάω να δοκιμαστώ, προτού αναχωρήσω για το Πόρτλαντ, αλλά δυστυχώς είχα πρόβλημα με τη βίζα μου και έτσι δεν τα κατάφερα».

• Η πρώτη εμπειρία ήταν στο Πόρτλαντ. Πώς ήταν;

«Επρόκειτο για την πρώτη μέρα στις ΗΠΑ και πραγματικά δυσκολεύτηκα πολύ. Είκοσι πέντε ώρες μέσα σ' ένα αεροπλάνο. Είχα και το τζετ λαγκ και ήμουν χάλια. Αισθανόμουν κουρασμένος. Παρ' όλα αυτά, ήταν τεράστια εμπειρία για πρώτη φορά. Οι ιθύνοντες της ομάδας εμφανίστηκαν ικανοποιημένοι από την παρουσία μου. Δεν ξέρω τι συνέβη και δεν με επέλεξαν. Αυτά είναι μεταξύ των οργανισμών. Συνεννοούνται μεταξύ τους. Δεν με πείραξε».

• Το δρομολόγιο μετά είχε Χιούστον. Σου είχαμε τηλεφωνήσει και σε πετύχαμε να κάθεσαι στη θέση του Σπανούλη...

«Αισθάνθηκα πολύ εντυπωσιασμένος από την οργάνωση των Ρόκετς. Προσωπικά ήταν μακράν η καλύτερη εμπειρία που είχα. Για πρώτη φορά στη ζωή μου άκουσα κάποιον να μου λέει τόσο ωραία λόγια. Ήταν ο ασίσταντ κόουτς των Ρόκετς. Ένιωσα πάρα πολύ καλά μέσα μου»!

• Για τη Μινεσότα τι έχεις να πεις;

«Πολύ κρύα πόλη, αλλά κάναμε δυνατή και γερή προπόνηση. Είδα και σκάουτερ που βρίσκονταν στο καμπ του Τρεβίζο».

• Η τελευταία στάση έγινε στο Φοίνιξ.

«Οι προπονήσεις ήταν ίδιες. Δεν είχαν κάτι το ιδιαίτερο. Αν εξαιρέσεις ότι μας παρακολουθούσε και ο προπονητής Μάικ ντ' Αντόνι».

• Τι δεν θα ξεχάσεις ποτέ από αυτό το τουρ;

«Παρακολουθούσα την ενέργεια που έβγαζαν οι Αμερικανοί. Αποτελεί όνειρο ζωής γι' αυτούς να πάρουν μια θέση στα ντραφτ και εν συνεχεία να αγωνιστούν σε ομάδες του NBA. Πραγματικά "σκυλιάζουν" προκειμένου να βρουν μια θέση. Επίσης, οι συνθήκες στα κολέγια είναι φανταστικές! Πάντως, αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι στις ΗΠΑ έχουν στόχο να προωθούν τα "παιδιά τους", ενώ αυτό στην Ελλάδα δεν συμβαίνει, γιατί οι ομάδες αναζητούν ξένους».

• Το Σαν Αντόνιο που σε επέλεξε στο Νο 58 πώς προέκυψε;

«Με είχαν τσεκάρει από το Τρεβίζο. Με παρακολούθησαν και στη συνέχεια και γι' αυτό με διάλεξαν. Περίμενα να γίνω ντραφτ, αλλά όχι και από τους Σπερς, τους πρωταθλητές κόσμου»!

• Πώς ήταν ως διαδικασία το ντραφτ; Το «Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν»; Η αγωνία;

«Όλα ήταν απίστευτα. Φανταστικά. Τέτοιο σόου δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Εχει μεγάλη τηλεθέαση. Εκατομμύρια κόσμος έβλεπε την κάθε κίνηση. Οι Αμερικανοί είναι προηγμένοι σε αυτό το θέμα. Όσο για το "Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν", νομίζεις ότι βρίσκεσαι στα μουσικά βραβεία ή στα Όσκαρ. Τέτοια εντύπωση σου έδινε το σκηνικό».

• Αλήθεια, γιατί πήγες με σορτσάκι και κινέζικο ποδήλατο;

«(...γελάει) Ομολογώ πως δεν γνώριζα ότι χρειαζόταν να φορέσεις κοστούμι. Ντύθηκα απλά, με ένα T-Shirt και ένα σορτσάκι, αλλά μου είπαν ότι "αν γίνεις πικ, θα σε δείξει η τηλεόραση και θα πρέπει να είσαι ευπρεπώς ντυμένος. Η ώρα ήταν 17:30 και έπρεπε να εμφανιστώ όπως μου ζητήθηκε στις 19:30. Βγήκα έξω με τον Αμερικανό εκπρόσωπό μου για να αγοράσω κοστούμι και σακάκι. Έκανα μια βόλτα στο NBA Store που περιέχει τα πάντα για τον μαγικό αυτόν χώρο. Η ώρα ήταν 19:20 και σε δέκα λεπτά έπρεπε να είμαι πίσω. Έψαχνα για ταξί, αλλά δεν έβρισκα. Ξαφνικά περνάει από δίπλα μου ένας Κινέζος, ο οποίος οδηγούσε ένα ποδήλατο που έσερνε μια άμαξα. Αμέσως τον σταματάω και λέω στον μάνατζέρ μου να ανέβουμε. Τον έπεισα και έτσι φτάσαμε στην ώρα μας. Οι άλλοι εμφανίζονταν με λιμουζίνες και αστραφτερά αμάξια».

• Ζήλεψες καθόλου;

«Όχι, γιατί να ζηλέψω; Είχα και στο χωριό μου λιμουζίνες; Γιατί να με πειράξει. Εν συνεχεία κάθισα στα πίσω καθίσματα και περίμενα. Ήμουν άνετος μέχρι τις θέσεις 52-53. Όταν δεν άκουσα το όνομά μου, αγχώθηκα λίγο, αλλά γενικά ήμουν χαλαρός. Εν τέλει στο νούμερο 58 με φώναξαν. Ο κύριος Άνταμ Σίλβερ (διοικητικός του NBA) με κάλεσε στο πόντιουμ ως επιλογή του Σαν Αντόνιο. Φωτογραφήθηκα επίσημα ως παίκτης των πρωταθλητών κόσμου. Μου τέθηκε η ερώτηση "ποια είναι η άποψή σου για τον Τιμ Ντάνκαν;" και τότε με διέκοψαν και μου είπαν «συγγνώμη, Γιώργο, αλλά δεν μπορείς να συνεχίσεις να μιλάς ως παίκτης του Σαν Αντόνιο, γιατί μόλις έγινες ανταλλαγή. Μετά έμαθα ότι έγινα ανταλλαγή για τους Τορόντο Ράπτορς. Χάρηκα πάρα πολύ»!

• Ποια ήταν η πρώτη σκέψη που έκανες ως... πικ;

«Ότι με τη σκληρή δουλειά, το πείσμα και τη θέληση τα πάντα γίνονται. Ήταν μια δικαίωση».

• Το Τορόντο είναι ο θρίαμβος της παγκοσμιοποίησης, με παίκτες από τις περισσότερες ηπείρους και δη από την Ευρώπη. Φαντάζεσαι τον εαυτό σου παίκτη τους;

«Σίγουρα είναι καλύτερα για να μπορέσεις να προσαρμοστείς πιο εύκολα και πιο γρήγορα. Είναι ό,τι καλύτερο για έναν Ευρωπαίο παίκτη και απ' όσο γνωρίζω, στο Τορόντο ζουν πολλοί ομογενείς».

• Τι σου έχουν πει από τους Ράπτορς; Είσαι έτοιμος να κολυμπήσεις στα βαθιά;

«Μιλήσαμε και μου είπαν ότι δεν είναι ό,τι καλύτερο να έρθω τώρα. Είναι πολλά τα ματς για έναν παίκτη 22 ετών και δεν θα έχω τον χρόνο να βελτιωθώ».

• Εσύ αισθάνεσαι έτοιμος;

«Η άποψή μου είναι ότι αν έχεις τα προσόντα, καλό θα είναι να πας. Αν όχι, καλύτερα να μην το επιχειρήσεις. Υπάρχουν Ευρωπαίοι που κάνουν στα πρωταθλήματα "παπάδες" , αλλά δεν μπορούν να προσφέρουν τα αναμενόμενα στο NBA. Μπορεί να μη νιώσεις ποτέ έτοιμος. Το ζήτημα είναι να μην επαναπαύεσαι ποτέ».

• Από τη μικρή σου εμπειρία, έχει μικρύνει η ψαλίδα ανάμεσα στο NBA και την Ευρώπη;

«Εχει μικρύνει. Η διαφορά όμως είναι στο στυλ. Οι Αμερικανοί αθλητές διαθέτουν απίστευτη ενέργεια σε διάρκεια και τρομερή φυσική κατάσταση, αλλά παίζει μεγάλο ρόλο και το μάρκετινγκ. Στην Ευρώπη νοιάζονται πιο πολύ για το αποτέλεσμα και όχι για το αν θα παίξουν ωραίο μπάσκετ. Στην Αμερική αυτό δεν το έχουν».

• Ας επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Πρόσφατα σε ενημέρωσαν από τον Ολυμπιακό ότι επιστρέφεις προς μεγάλη σου ικανοποίηση.

«Κακά τα ψέματα, είναι η ομάδα μου απ' όλες τις απόψεις. Από μικρός την αγαπούσα και είχα αφίσες από παλιούς παίκτες. Τον αγαπάω τον Ολυμπιακό, αλλά το αγωνιστικό είναι άλλο κομμάτι και θα προσπαθήσω να δουλέψω σκληρά και να εμφανιστώ καλύτερος».

• Έπειτα από ένα χρόνο στην Ολύμπια και το ταξίδι στις ΗΠΑ, τι έχει αλλάξει στον αθλητή Γιώργο Πρίντεζη;

«Αισθάνομαι 26 αγώνες πιο έτοιμος, μερικές προπονήσεις πιο έμπειρος και έχω βελτιωθεί αρκετά στο παιχνίδι 5 εναντίον 5. Σ' ένα σημείο που υστερούσα, αλλά με βοήθησε πολύ ο προπονητής μου στην Ολύμπια, Γιώργος Μπαρτζώκας. Γενικά έκανα μια καλή χρονιά και θεωρώ τον εαυτό μου ακόμα πιο έτοιμο. Χρειάζεται σκληρή δουλειά. Μπορεί να έχω διάρκεια, αλλά πρέπει να συνεχίσω. Κάποια στιγμή θα γίνει ο απολογισμός και εκεί θα κριθεί αν είναι θετικός ή αρνητικός».

Πηγή: SportDay