Εκείνο το καλοκαίρι, η Αγγλία έφτασε μια ανάσα από τον μεγάλο τελικό, χάνοντας στις λεπτομέρειες την διεκδίκηση του τροπαίου στη μεγαλύτερη ευκαιρία της μετά το 1966...

Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Εκείνη τη χρονιά, τα «τρία λιοντάρια» ως μια ικανότατη ομάδα, σημείωσαν πορεία μέχρι και τα ημιτελικά του τουρνουά έχοντας ένα από τα καλύτερα σύνολα που παρουσιάστηκαν σ' εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ακόμα και σε σύγκριση με την έκπληξη που έγινε το 2018 στα γήπεδα της Ρωσίας, αφού κανείς δεν είχε τόσο μεγάλες προσδοκίες από την Αγγλία του Σάουθγκεϊτ, τότε δεν ήταν η καλύτερη ομάδα. Και η Κροατία και η μετέπειτα Πρωταθλήτρια Κόσμου, Γαλλία, ήταν πολύ καλύτερες ομάδες από την Αγγλία.

Αυτό κάνει και τη μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με το 1990. Με άριστη διαχείριση του ομίλου όπου συμμετείχαν επίσης οι Ιρλανδία, Ολλανδία και Αίγυπτο και νίκη επί των Αφρικανών στο τελευταίο παιχνίδι με σκορ 1-0.

Έπειτα ήρθε η κόντρα με τους Βέλγους στην επόμενη φάση, με τον Πλατ να σκοράρει στην παράταση για να χαρίσει την πρόκριση στα «τρία λιοντάρια», ακολούθησε νίκη επί του Καμερούν στα προημιτελικά κι έπειτα μπροστά στην ομάδα από το Νησί παρουσιάστηκαν οι Γερμανοί. Και φυσικά η μεγάλη κατάρα στα πέναλτι, εκεί όπου σταμάτησε το όνειρο της Αγγλίας από τη διεκδίκηση του τροπαίου. Στον μεγάλο τελικό θα βρισκόταν επίσης και η Αργεντινή, η οποία ήταν σε χειρότερο σημείο από αυτό στο οποίο εμφανίστηκε το '86, με τους Άγγλους σε τελείως αντίθετα δεδομένα αφού ήταν πολύ ανώτεροι από το αμέσως προηγούμενο τουρνουά.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο england365.gr

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!