20 χρόνια ΣΠΟΡ FM: «Η διπλανή του Ταμπάκου»

Δεν μου αρέσουν οι γιορτές, δεν μου αρέσουν τα πάρτι, δεν με λες και «η ψυχή της παρέας», και όμως, ο Σάκης-για τους φίλους Θανάσης Ράλλης- εκεί, επέμενε να γράψω ένα κείμενο «μέχρι 500 λέξεις και όσες στιγμές θέλεις, μπορεί να είναι και μία» για τα γενέθλια του σταθμού.

«Πώς γκένειν αυτό»; Δεν γκένειν….20χρόνια ΣΠΟΡ FM! Είναι τόσο τρομακτικό όσο ακούγεται. Ακόμα και για εμένα που συμμετέχω δώδεκα. Ήρθα φοιτήτρια-όχι αιώνια-μόλις 23 χρονών και τώρα η μάνα μου κάθε μέρα ρωτάει «Πότε θα γίνεις μάνα; Περνάνε τα χρόνια, σε λίγο δεν θα μπορείς!».

Έχει δίκιο, περνάνε τα χρόνια. Γράφτηκα στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ, γιατί απείχα 5-6 μαθήματα από το πτυχίο«κλασικής φιλολογίας» και κατέληξανα βλέπω τους αγώνες της Πανάθας μου, αντί από την αγαπημένη μου Θύρα 13, άντε και κάποιες φορές από την 11, από τα δημοσιογραφικά θεωρεία… Αντί για φιλόλογος σε σχολική αίθουσα, έγινα μέλος μια τρελής παρέας. Για την ακρίβεια, της πιο τρελής και ιδρυματικής παρέας των ερτζιανών. Της παρέας, που μισούμε να αγαπάμε, της παρέας που θέλουμε είτε να γίνουμε μέλη της, είτε να παραμείνουμε...

Από τον τρίτο όροφο,που ήταν η σχολή, μέσα σε τρεις μήνες βρέθηκα στο δεύτερο, στην αίθουσα σύνταξης, και από εκεί στον τέταρτο. Χρειάστηκα μόλις εννιά μήνες παρουσίαςστη Δαβάκη για να κατακτήσω τον τίτλο «η διπλανή του Ταμπάκου!».Για να γίνει αντιληπτό σε όλους το επίτευγμά μου, αρκετά χρόνια πριν έρθω στον ΣΠΟΡ FM, όταν ακόμα ήμουν ακροάτρια του σταθμού, είχα ακούσει τον Κάρπετ να εξομολογείται από αέρος στον Πανούτσο ότι, αν ο ΣΠΟΡFMήταν ένα κλασικό videogame, ο Σωτήρης Ταμπάκος περνάει όλες τις πίστες μέχρι που συναντάει τηνΤασία Μπαλικούρα…Δώδεκα χρόνια μετά, παραμένω«η διπλανή του Ταμπάκου» και η Τασία η αδιαπέραστη πίστα! Χρόνια μας Πολλά!

Κωνσταντίνα Πανούτσου