Έχουν υπάρξει κι άλλες αεροπορικές τραγωδίες μάλιστα μία από αυτές, εκείνη της Τορίνο το 1949 με πολύ περισσότερους νεκρούς ή της Εθνικής ομάδας της Ζάμπια το 1993 ωστόσο αυτό που συνέβη στην Βαυαρία το 1958 επηρέασε πολλά πράγματα και ίσως γιατί μέσα από αυτό η Μάντσεστερ Γιουναιτεντ κατάφερε να επανακαθορίσει όλο το μέλλον του συλλόγου την κάνει ξεχωριστή.
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Μια πρώτη ανάγνωση γι’ αυτό που συνέβη πριν από 61 χρόνια, είναι πως μία απώλεια, ειδικά με τόσες νέες ψυχές να περιλαμβάνονται στην μακριά λίστα αφήνει πάντα την αίσθηση του ανεκπλήρωτου.
Κανείς για παράδειγμα δεν μπορεί να ξέρει, πως θα ήταν το ίδιο το αγγλικό ποδόσφαιρο εάν οι μισοί παίκτες της βασικής εντεκάδας εκείνη την εποχή της Γιουνάιτεντ εξελίσσονταν στους βασικούς των «λιονταριών» στα Μουντιάλ του 1958 και 1962. Και πόσο διαφορετική θα ήταν η εικόνα της ομάδας που κατέκτησε τον τίτλο το 1966. Προσωπικά μου έχει πει ο Τέρι Βέναμπλς πως εάν ζούσε ο Ντάνκαν Έντουαρντς Θα συναγωνιζόταν σε δημοτικότητα, και τον Πελέ, ενώ θα ήταν πιθανότατα αυτός ο αρχηγός της εθνικής ομάδας,αντί του Μπόμπι Μουρ το 1966.
Όλα αυτά τα πιθανολογούμε. Κανείς δεν το ξέρει και φυσικά κανείς δεν θα το μάθει.
Αυτό που ξέρουμε είναι τι συνέβη εκείνη την ημέρα και τι άλλαξε στις ζωές αυτών που έμειναν πίσω. Ο Ματ Μπάσμπι, που είχε ψύχωση με αυτό το νέο Κύπελλο Πρωταθλητριών, το οποίο αποκαλούσε Ιερό δισκοπότηρο. Αγνόησε την απαγόρευση της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, η οποία ήδη είχε επιβάλει στην Τσέλσι το 1955 εμπάργκο για να μην μετάσχει σε αυτή την καινούργια ευρωπαϊκή προσπάθεια και δήλωσε πως για τη Γιουνάιτεντ ήταν μονόδρομος η συμμετοχή. Ο πόλεμος, έστω και υπόγειος, που ξέσπασε ανάμεσα στους χαρτογιακάδες της ομοσπονδίας και τον Μπάσμπι πιθανώς να προκάλεσε στο τέλος και την τραγωδία. Αν εκείνη την μοιραία Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου 1958, η ομοσπονδία ανέβαλε το παιχνίδι της Γιουνάιτεντ σε μια εποχή που όλα τα ματς γινόντουσαν Σάββατο, θα μπορούσαν να περιμένουν πριν αναχωρήσουν από το Μόναχο να βελτιωθεί ο καιρός ή να αλλάξει το αεροπλάνο. Φυσικά αυτό δεν έγινε.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο england365.gr
The day a team died: ήταν ποδοσφαιριστές σταρ, αλλά κανονικά παιδιά στη ζωή τους!
Μια πρώτη ανάγνωση γι’ αυτό που συνέβη πριν από 61 χρόνια, είναι πως μία απώλεια, ειδικά με τόσες νέες ψυχές να περιλαμβάνονται στην μακριά λίστα αφήνει πάντα την αίσθηση του ανεκπλήρωτου.
Τελευταία ενημέρωση 06/02/2019, 13:07
Μία βραδιά που η τύχη γύρισε με… τόκο στον Ολυμπιακό, χαρές που του στέρησε πολλές φορές στην Ευρώπη!
Οι Άγγλοι διαιτητές χρειάζονται επειγόντως σεμινάρια από τον Τιρπέν, που δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό του!
«Κάποτε, ήταν καλύτεροι οι ημιτελικοί»: Φυσικά και δεν ισχύει, απλά μιλάει η… νοσταλγία και όχι τα γεγονότα!
Επειδή δεν πάει προς τα πίσω ο κόσμος, αντί να αλλάξουμε την τεχνολογία, καλύτερα να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους
Αυτή η στιγμή ήταν μαγική για αυτά τα παιδιά, αλλά τώρα, το στοίχημα θα είναι να κάνουν καριέρα!
Η Ρεάλ πέρασε, γιατί ο Αντσελότι έπεισε τους σταρ, να βάλουν το εγώ κάτω από το εμείς
Η χειρότερη βραδιά παικτών και Κλοπ, έφερε τη Λίβερπουλ σε μονόδρομο, που είναι το πρωτάθλημα!
Ο Βαλβέρδε ξανάφερε στην Αθλέτικ ένα μεγάλο τρόπαιο-οξυγόνο για τον σύλλογο
Πόσο τεράστια ανάγκη έχει ένα νέο «πρότζεκτ Κυράστα» σήμερα ο Παναθηναϊκός, αφού «έκαψε» το πλησιέστερο που είχε!
