Από τον αξεπέραστο Τόνι Σαβέβσκι που δεν χαμογελούσε ούτε στον γάμο του, τον αγαπημένο Νάτσο Σκόκο που είχε μια μόνιμη θλίψη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό και ένα κάρο ακόμα ανέκφραστους ήρωες της «κιτρινόμαυρης» ιστορίας τους οποίους δεν έχει αξία να θυμηθούμε έναν-έναν αυτή τη στιγμή.
Τι δουλειά έχουν όλοι αυτοί με τον Μαρσιάλ θα μου πεις. Έχουν, όπως κάθε παίκτης σπάνιας ποδοσφαιρικής πάστας, του οποίου η παρουσία σου δημιουργεί (ή σου δημιουργούσε) την αίσθηση του κακόκεφου, ανεξάρτητα αν είναι ή όχι κακόκεφος στην πραγματικότητα. Δείτε αναλυτικά εδώ