Αληθώς Ανέστη!

Δεν είναι τόσο η κούπα. Τίτλους -έστω και όχι με τη συχνότητα που της άξιζε- έχει ξαναπάρει. Ούτε το γεγονός ότι το κατέκτησε απέναντι στον Ολυμπιακό. Κι αυτόν τον έχει ξανανικήσει -παίζοντας μάλιστα και υπό δυσκολότερες συνθήκες.

Αυτό που γιορτάζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο η ΑΕΚ με την κατάκτηση του 15ου Κυπέλλου είναι η οριστική επιστροφή στην κανονικότητά της.

Λυγίζοντας (και μάλιστα δεύτερη φορά φέτος) τον αντίπαλο που πρέπει να εκθρονίσει για να επιστρέψει στην κορυφή, η «Ένωση» έστειλε πιο ηχηρά από ποτέ το μήνυμα ότι ξαναβρίσκει τον εαυτό της. Ότι αφήνει πίσω την μαύρη τριετία και τα γκρίζα χρόνια πριν απ’ αυτήν. Και ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο για να ξαναγίνει πρωταθλήτρια.

Γιατί είχε ανάγκη αυτή την επιβεβαίωση. Ήταν απαραίτητη για να πείσει -πάνω απ’ όλα τον εαυτό της- ότι βρίσκεται στις σωστές βάσεις. Μα πιο απαραίτητη απ’ όλα ήταν η χαρά που χάρισε στον κόσμο της. Η δυνατότητα να ξεσπάσει για όσα πέρασε. Να ξαναβγεί στους δρόμους για χάρη της. Και να νιώσει ότι η ομάδα του επέστρεψε όχι απλά για να μείνει, αλλά για να κατακτήσει την κορυφή.

Άλλωστε, πέρα από τους δικούς της φίλους, η ΑΕΚ έκανε κι εκείνους άλλων ομάδων να την παραδεχθούν χθες. Η νίκη της -και περισσότερο ο δίκαιος και επιβλητικός τρόπος που την κατέκτησε- χειροκροτήθηκε σχεδόν απ’ όλους. Και αυτή η αναγνώριση από τους ουδέτερους είναι ένας ακόμα λόγος περηφάνιας για τους «κιτρινόμαυρους». Γιατί πάντοτε συνόδευε τους τίτλους που κατακτούσε η ομάδα τους.

Βέβαια η ΑΕΚ δεν πρέπει να μείνει εκεί. Ακριβώς επειδή θέλει να ξαναφτιάξει τον χαρακτήρα πρωταθλήτριας, οφείλει να μην συμβιβαστεί στην πρώτη μεγάλη επιτυχία της επιστροφής της. Αλλά να χτίσει πάνω της. Να κάνει ιδανικό το φινάλε της χρονιάς κατακτώντας (μέσω των πλέι-οφ) και το εισιτήριο για το Champions League. Και όταν με το καλό βγει το επόμενο διάστημα και η οικοδομική άδεια για το γήπεδο, να ξεκινήσει την επόμενη σεζόν με συνθήκες που θα μοιάζουν όνειρο.

Σαν αυτά που γλύκαιναν τον ύπνο των οπαδών της σε δύσκολα κυριακάτικα βράδια που η ομάδα τους είχε τεθεί αντιμέτωπη με τη Θύελλα Ραφήνας ή τον Φωστήρα. Που τους έδιναν κουράγιο να την ακολουθούν σε κάθε χωράφι των μικρών κατηγοριών. Και τους κράτησαν όρθιους μέχρι χθες το βράδυ. Όταν μπροστά σε κάποια τηλεόραση, πίσω από κάποιο ραδιόφωνο, γύρω από το πούλμαν στη Νέα Φιλαδέλφεια ψιθύρισαν δικαιωματικά το «ΑΕΚ Ανέστη»…

Γιώργος Μαραθιανός