Αν είναι καλή ή κακή κλήρωση, θα το δούμε μόνο στο γήπεδο!

Έχω διδαχτεί ένα πράγμα αυτή την τελευταία 10ετία από τις κληρώσεις στα Κύπελλα Ευρώπης που είναι Δεκέμβριο, αλλά τα ματς γίνονται τον Φεβρουάριο και αυτό είναι να μην επιτρέπω στον εαυτό μου να πέσει στην παγίδα να αναλύσω κάτι που απέχει δύο μήνες! Γιατί απλούστατα είναι ουτοπικό και παντελώς άχρηστο. Είναι άλλο πράγμα οι όμιλοι κι εντελώς άλλο τα νοκ άουτ στο Τσάμπιονς Λιγκ, αφού ομάδες που τον Οκτώβριο πετάνε, τον Μάρτιο σέρνονται. Τα φαβορί του φθινοπώρου τα βλέπει η άνοιξη και γελά. Ο Ολυμπιακός μπορεί να οπλιστεί με κουράγιο απέναντι στην ομάδα με τη βαριά φανέλα και ιστορία, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, από τις εμφανίσεις του στον όμιλο και ιδίως από το γεγονός πως αρκετοί στο εξωτερικό θα τον έχουν ήδη ξεγραμμένο! Μεγαλύτερο κίνητρο από αυτό δεν υπάρχει και επειδή κανείς δεν μπορεί να έχει την απαίτηση από τον Ολυμπιακό να αποκλείσει τη Γιουνάιτεντ, οι παίκτες του Μίτσελ θα είναι αποφορτισμένοι. Αντίθετα για την αγγλική ομάδα, που στο πρωτάθλημα κάνει τη χειρότερή της σεζόν εδώ και πάμπολλα χρόνια, μοιάζει με μονόδρομο η υποχρέωση να προκριθεί! Ποτέ δεν λειτούργησε άσχημα για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα να τη θεωρούν αουτσάιντερ.

Και μάλιστα αν ο αντίπαλος δεν είναι κατά τεκμήριο ανίκητος, όπως αν είχε κληρωθεί ο Ολυμπιακός με την Μπάγερν ή την Μπαρτσελόνα. Με αυτές τις δύο ειδικά, έχω την εντύπωση πως δεν θα είχε την παραμικρή τύχη η πρωταθλήτρια Ελλάδας αλλά με τη Γιουνάιτεντ χωρίς να πέφτω στην παγίδα να τη θεωρήσω βατή, η φετινή της εικόνα αφήνει παράθυρο στην ελπίδα. Ναι, σύμφωνοι στο Τσάμπιονς Λιγκ τερμάτισε πρώτη στον όμιλό της και πήγε στη Γερμανία και διέλυσε με 5-0 την Μπάγερ Λεβερκούζεν, πλην όμως η εικόνα της απέχει πολύ από το να θεωρηθεί αχτύπητη!

Για τη Γιουνάιτεντ θα είναι πρωτόγνωρη εμπειρία το «Γ. Καραϊσκάκης» αφού τα δύο προηγούμενα ματς, το 2001 και το 2002 έγιναν στο ΟΑΚΑ και στη Ριζούπολη. Μπορεί επίσης να μετρούν τέσσερις νίκες σε ισάριθμα ματς οι «κόκκινοι διάβολοι» εναντίον του Ολυμπιακού ωστόσο άλλο η εποχή του Μπέκαμ, του Φαν Νίστελροϊ, του Σκόουλς και του νεαρού ακόμη Γκιγκς κι άλλο η τωρινή. Ο σερ Αλεξ λείπει από τον πάγκο και η σκιά του σκεπάζει ακόμη τα πάντα, ενώ ο Ντέιβιντ Μόγες χωρίς πείρα στην Ευρώπη και με πολλά προβλήματα που χρειάζεται να λυθούν στο εσωτερικό νιώθει πίεση. Η αίσθησή μου είναι πως θα βελτιωθεί και μάλιστα αρκετά μέχρι τα ματς με τον Ολυμπιακό κι επίσης θα έχει προχωρήσει και σε κάποιες μεταγραφές, ωστόσο για την ελληνική ομάδα είναι μία κλήρωση που εξιτάρει και που δεν κλείνει εντελώς την πόρτα για πρόκριση, όπως θα έκανε ένα ζευγάρωμα με τους Βαυαρούς της Μπάγερν.

Για τον ΠΑΟΚ στο Γιουρόπα Λιγκ η κλήρωση έβγαλε την Μπενφίκα. Δεν είναι κάτι που το ακούς με ιδιαίτερο κέφι, αφού μιλάμε για τη φιναλίστ του περσινού Γιουρόπα Λιγκ που είδαμε κι απέναντι στον Ολυμπιακό πόσο καλή παραμένει. Ωστόσο ήταν προτιμότερη από τη Νάπολι, τη Βαλένθια ή τη Σαχτάρ, αλλά και χειρότερη από το να «ψάρευε» την Τραμπζονσπόρ ή την Γκενκ. Το ερώτημα είναι για ποιον ΠΑΟΚ θα κάνουμε κουβέντα, για αυτόν που στάθηκε όρθιος στη Γερμανία με τη Σάλκε ή στην Ολλανδία με την Αλκμααρ, ή αυτόν που δεν βλεπόταν στο Τελ Αβίβ και που δεν άλλαζε τρίτη σωστή πάσα με τους Ολλανδούς στο πρόσφατο ματς στην Τούμπα; Την απάντηση θα την έχουμε στο γήπεδο, εκεί που θα χρειαστεί ο «Δικέφαλος του Βορρά» εντός έδρας να μην επιδείξει την ίδια αφελή αμυντική συμπεριφορά που σε ευρωπαϊκά ματς δεν συγχωρείται κι αποτελεί τον μόνο σίγουρο δρόμο για την καταστροφή! Ο ΠΑΟΚ είχε αντιμετωπίσει την Μπενφίκα το 1999 στο ΟΥΕΦΑ χάνοντας 2-1 στην Τούμπα, αποκλειόμενος μετά αν και νίκησε 2-1 στη Λισσαβώνα στην «καταραμένη» διαδικασία των πέναλτι!

Όποια ανάλυση πάντως και να κάνουμε τώρα για τα ματς του Φλεβάρη, θα είναι λόγια του αέρα, που τα παίρνει ο άνεμος και τα πάει πολύ μακριά. Απλά ας θυμόμαστε πως το αν οι κληρώσεις είναι καλές ή κακές, το μαθαίνεις τη βραδιά που παίζεις και όχι στη θεωρία μόλις βγει το μπαλάκι από την κληρωτίδα!