Από τα θρανία… στο παρκέ!

Οι κοπέλες που συμμετέχουν στις Κορασίδες δεν ξεπερνούν την ηλικία των 16 ετών. Αυτό δεν εμποδίζει την Έφη Πατούνη, γεννηθείσα το 2002, να ξεχωρίζει στην συγκεκριμένη κατηγορία.

Κατά μία έννοια μπορεί κάνεις να πει πως ισχύει και ο μύθος του Δαβίδ με το Γολιάθ, με τη διαφορά πως η 12χρονη αθλήτρια δεν διαπρέπει σε ηλικίες μεγαλύτερες από την δική της.

Η Έφη ανήκει στους Τιτάνες Παλαμά, οι οποίοι έχουν προκριθεί στην τελική φάση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Κορασίδων, που πραγματοποιείται στο Βόλο (25-29/6).

Αν και μόλις φέτος τελείωσε το δημοτικό και πριν καν συνειδητοποιήσει πως αφήνει πίσω τα πιο… ανέμελα χρόνια και πλησιάζει στη σοβαρότητα του Γυμνασίου, καλείται να ανέβει ταχύτατα τα σκαλιά των μικρότερων κατηγοριών του μπάσκετ για να φτάσει στον πρωταθλητισμό. Τουλάχιστον το αντιμετωπίζει με την αισιοδοξία της ηλικίας της: «Αισθάνομαι πολύ ωραία και νοιώθω πολύ τυχερή, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσω νέα κορίτσια που θα παίξουμε αντίπαλες τις μέρες που θα είμαστε εδώ στον Βόλο και είναι μια πολύ ωραία εμπειρία», δήλωσε στο επίσημο site της ΕΟΚ.

Όλα αυτά, λοιπόν, δεν την έχουν επηρεάσει, όπως και το γεγονός πως είναι η μικρότερη όλων στο φετινό πρωτάθλημα. Ο όποιος φόβος δηλαδή, για τον τρόπο που θα αντιμετώπιζε τις αντιπάλους της, αν και φυσιολογικός όπως λέει η ίδια δεν υφίσταται: «Όποτε πατήσω το παρκέ για να αγωνιστώ, θα πρέπει να αντιμετωπίσω παίκτριες που θα με περνάνε ακόμα και τέσσερα χρόνια, αλλά δεν φοβάμαι. Ίσως να αγχώνομαι λίγο, αλλά σίγουρα δεν φοβάμαι. Αλλά και το άγχος μου φεύγει από το μυαλό, γιατί η ομάδα μου, οι συμπαίκτριές μου με ενθαρρύνουν και μου αρέσει πολύ αυτό. Με κάνουν να αισθάνομαι πολύ καλύτερα».

Εκτός από την ίδια την γκαρντ των Τιτάνων, η ομάδα επιβεβαίωσε το όνομα της, νικώντας στην πρεμιέρα την Αμίλλα με σκορ 55-52. Βέβαια η νίκη δεν ήρθε από μόνη της ούτε εύκολα: « Φτάσαμε στον Βόλο λίγες ώρες πριν το τζάμπολ, δεν κάναμε προπόνηση σε αυτό το γήπεδο (σ.σ. κλειστό Νέας Ιωνίας) όπως έκαναν όλες οι υπόλοιπες ομάδες και παρότι βρεθήκαμε να χάνουμε από πολύ νωρίς με παραπάνω από δέκα πόντους διαφορά, καταφέραμε να επικρατήσουμε».

Η νοοτροπία της ομάδας είναι αυτή που αρμόζει για την ηλικία της μικρής Έφης και των συμπαικτριών της, αλλά και στο νόημα του αθλητισμού, που φέρνει όταν χρειάζεται και την νίκη, όπως στον αγώνα με την Αμίλλα: «Κάνοντας αυτό που κάνουμε πάντα. Εμείς παίζουμε το κάθε παιχνίδι για να το ευχαριστηθούμε. Αυτό κάναμε και στην πρεμιέρα και όλα τα υπόλοιπα μας βγήκαν στο παρκέ. Έτσι κάναμε και το πρώτο βήμα».

Η νίκη ήρθε για τους Τιτάνες, όμως οι παίκτριες κρατούν κάτω τα μάτια τους και κοιτούν τον επόμενο αγώνα: «Σίγουρα δεν λέμε πως ήρθαμε για να πάρουμε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα, αλλά ο στόχος μας είναι πάντα το καλύτερο και τι καλύτερο λοιπόν από το να ξεκινάμε μια τελική φάση με νίκη. Μακάρι να έρθουν όμως και άλλες».