Απορία: Γιατί άργησε τόσο να το κάνει;

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Κρίμα. Πραγματικά κρίμα που οι καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν σε περισσότερο κόσμο να έρθει στο Κλεάνθης Βικελίδης να παρακολουθήσει την καλύτερη φετινή εμφάνιση του Άρη στο εμφατικό 4-0 επί του Πανσερραϊκού. Τουλάχιστον υπήρχε η τηλεοπτική μετάδοση.

Για ένα ημίχρονο, το πρώτο, η ομάδα του Νίκου Αναστόπουλου ήταν να την πιεις στο ποτήρι. Δεν άφησε τον αντίπαλο να πάρει ανάσα, είχε συνεχώς κατοχή, αλλά όχι ανούσια και φλύαρη. Τι διαφορετικό έκανε που δεν έκανε σε άλλα εντός ή και εκτός έδρας αν θέλετε παιχνίδια που είτε «γκέλαρε» ή κέρδισε δύσκολα; Έπνιξε τον αντίπαλο από τον λαιμό. Πίεσε για πρώτη φορά τόσο ψηλά και καλά, με τις γραμμές κοντά, προκαλώντας πανικό στην αντίπαλη ομάδα που ειδικά στο διάστημα 20΄-30΄ έχασε τα αυγά και τα πασχάλια και φυσικά το ματς.

Δεν άφησε δηλαδή κανένα περιθώριο στον Πανσερραϊκό να πιστέψει ότι μπορούσε να πάρει πράγματα από το ματς, να διεκδικήσει κάτι παραπάνω από μια τιμητική ήττα. Βοήθησε βέβαια και το γεγονός ότι μπήκαν γρήγορα και μαζεμένα τα γκολ, διώχνοντας το άγχος και λύνοντας τα πόδια.

Κόντρα σε αυτές τις ομάδες, με όλο το σεβασμό για τον Πανσερραϊκό, ο Άρης πρέπει να παίζει όπως ακριβώς έπαιξε σήμερα στο πρώτο ημίχρονο. Πιεστικά, τσαμπουκαλίδικα. Μεταφέροντας το μήνυμα στον αντίπαλο ότι δεν έχει καμία τύχη στο Βικελίδης. Βλέποντας τέτοια διάθεση, τους παίκτες να βγάζουν τέτοια ενέργεια, σου δημιουργούνταν ακράδαντη η αίσθηση της επικράτησης. Εύκολης ή δύσκολης, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν εύκολη.

Στα επιμέρους αξίζει να σταθούμε και να απομονώσουμε από την σημερινή εμφάνιση την παρουσία δυο παικτών. Του Ντούνη και του Μπούρμπου. Ο πρώτος, κινούμενος μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας από το ξεκίνημα της σεζόν, έπαιξε σήμερα έτσι όπως πρέπει να παίζουν οι πλάγιοι επιθετικοί, πατώντας περιοχή, σκοράροντας δυο φορές και συμμετέχοντας σε όλο το μεσοεπιθετικό παιχνίδι της ομάδας. Χρειαζόταν ένα τέτοιο ματς, αρκεί να έχει και συνέχεια.

Για τον Μπούρμπο ήταν ζήτημα χρόνου να κάνει εμφάνιση όπως τη σημερινή. Ο πρώτος που το γνώριζε ήταν ο Αναστόπουλος και τον… περίμενε στωικά να ξεπεράσει τους τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν για να βρει ρυθμό. Με τέτοια εμπειρία και παραστάσεις από μεγάλες ομάδες στη Σούπερ Λιγκ, ο Άρης θα τον χρειαστεί και σήμερα έδειξε ότι μπορεί να στηριχτεί πάνω του.

Πλέον ο Άρης έχει μια δύσκολη έξοδο το Σάββατο στο Μενίδι κόντρα στον Αχαρναικό και μετά πηγαίνει για μια τριάδα αγώνων που θα κρίνει πολλά όσον αφορά την κορυφή και την συνέχεια του πρωταθλήματος εν γένει (ΟΦΗ εντός, Λαμία και Απόλλων εκτός) με ενδιάμεσα και το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό για το κύπελλο.

Η εύκολη σημερινή επικράτηση δεν αναιρεί την ανάγκη για ολοκλήρωση της ενίσχυσης. Ο δρόμος είναι μακρύς, θα υπάρξουν και πιο δύσκολα παιχνίδια και ο Άρης πρέπει να θωρακιστεί. Με την προσθήκη του Πίτου Γκαρσία, η ομάδα του Νίκου Αναστόπουλου γίνεται υπερπλήρης μεσοεπιθετικά και ιδίως στα χαφ. Υπάρχει ποσότητα και ποιότητα αρκετή ώστε να μην πονοκεφαλιάζει ο προπονητής για τυχόν τιμωρίες και τραυματισμούς και παράλληλα να κάνει όποτε κρίνει και το ροτέισον. Αμυντικά θα χρειαστεί σίγουρα ένας ακόμη στόπερ με την ελπίδα ο πορτογάλος Σόουζα που έχει ήδη αποκτηθεί και έχει να αγωνιστεί ένα οκτάμηνο να προσαρμοστεί και να μπει στο ροτέισον της ομάδας γρήγορα.

Υ.Γ Είναι και άτυχος ο Καρυπίδης… και ο ερασιτέχνης μαζί. Στα φετινά εντός έδρας παιχνίδια του Άρη, έχουν εμφανιστεί όλα τα καιρικά φαινόμενα. Κρύο, χιόνι, βροχή, αέρας με συνέπεια σχεδόν σε όλα να μην βγαίνουν ούτε τα έξοδα. Για να δούμε γιατί η άλλη εβδομάδα έχει Ολυμπιακό και ΟΦΗ.