Αυτοί δεν είναι «άγιοι», αλλά… διάβολοι!

Είναι η πιο ευχάριστη έκπληξη σε όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα της φετινής σεζόν και με τις εμφανίσεις της αποδεικνύει πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πάνε ακριβώς τριάντα χρόνια, από τη σεζόν που η Σαουθάμπτον διεκδίκησε μέχρι το τέλος το πρωτάθλημα τερματίζοντας τελικά δεύτερη πίσω μόνο από την (ασταμάτητη εκείνη την εποχή) Λίβερπουλ και το απίστευτο είναι πως συγκριτικά ακόμη και με τότε, η τωρινή ομάδα υπό τις οδηγίες του Μαουρίτσιο Ποκετίνο, κάνει ακόμη καλύτερο ξεκίνημα! Αν δηλαδή συγκρίνουμε τα αποτελέσματα της αντίστοιχης χρονικής περιόδου, θα διαπιστώσουμε πως οι τωρινοί 22 πόντοι ύστερα από 11 ματς βελτιώνουν το αντίστοιχο των 20 από ίδιο αριθμό παιχνιδιών το 1983-84.

Οι ομοιότητες όμως τελειώνουν κάπου εδώ. Τότε η ομάδα αγωνιζόταν στο παλιό γήπεδο, το «The Dell», τώρα έχει ένα μοντέρνο στάδιο το «St Mary’s», τότε ως ηγέτη είχε ένα μυθικό όνομα, τον Κέβιν Κίγκαν, έναν αληθινό σούπερ σταρ, νικητή της Χρυσής Μπάλας το 1978 και το 1979, με τη φανέλα του Αμβούργου. Ο Κίγκαν είχε επιστρέψει στην Αγγλία και επέλεξε τη Σαουθάμπτον παρά τις πάμπολλες προτάσεις που είχε γιατί πίστευε πως δίπλα σε έμπειρους παίκτες όπως τον γκολκίπερ Πίτερ Σίλτον (πρωταθλητή Ευρώπης με τη Νότιγχαμ Φόρεστ του Μπράιαν Κλαφ) τον αμυντικό Ράιτ, τον Γουίλιαμς, τον Αρμστρονγκ και τον ικανότατο επιθετικό Ντάνι Γουάλας που όλοι τους ήταν διεθνείς, οι «άγιοι» είχαν προοπτικές!

Η τωρινή ομάδα βασίζεται στο σύνολο και ίσως αυτό ακριβώς να είναι το μεγάλο της ατού! Και υπό οποιοδήποτε πρίσμα και αν δει κανείς το τι έχει πετύχει μέχρι αυτή τη στιγμή η Σαουθάμπτον, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Μία ομάδα που 24 μήνες πριν ήταν στη League One, μέσα σε αυτό το διάστημα γιγάντωσε τόσο που είναι στην τριάδα της Πρέμιερ Λιγκ και παίζει ταυτόχρονα εξαιρετικό ποδόσφαιρο.

Πιθανότατα δεν πρόκειται να παλέψει μέχρι το τέλος για τον τίτλο όπως είχε κάνει το 1984, με τη Λίβερπουλ και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τερματίζοντας δεύτερη, ωστόσο αυτό που θα κάνει θα είναι να βγάλει το… λάδι σε όποιον αντιμετωπίσει!

Μια ομοιότητα πάντως είναι στην προσωπικότητα του τεχνικού στον πάγκο. Η ομάδα του 1983, είχε τον κορυφαίο προπονητή στην ιστορία του κλαμπ, τον Λόρι ΜακΜένεμι, που εκείνη τη σεζόν αναδείχτηκε δύο φορές μάνατζερ του μήνα! Ηταν αυτός που το 1976 αν και αγωνίζονταν οι «άγιοι» στη Β' κατηγορία, τους οδήγησε μέχρι την κατάκτηση του Κυπελλου Αγγλίας, νικώντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0 στο «Γουέμπλεϊ».

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο πως αυτή τη χρονική στιγμή η Σαουθάμπτον έχει ξανά έναν προπονητή του μήνα, στο πρόσωπο του Ποκετίνο και για πρώτη φορά από τότε, από τις χρυσές μέρες του '83-'84 τρεις παίκτες της (ο Λάμπερτ, ο Ροντρίγκεζ και ο Λαλάνα) κλήθηκαν στην εθνική Αγγλίας!

Και παρ’ ότι ως ονόματα κανείς από τους τωρινούς άσους δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Κίγκαν ή τον Σίλτον, το σύνολο της ομάδας μοιάζει να είναι πολύ πιο ισορροπημένο. Ο Ποκετίνο έκανε πολύ σημαντικές προσθήκες το καλοκαίρι, σε μία ενδεκάδα που ήδη από πέρυσι, δηλαδή από τη στιγμή που έγραφα στο england365.gr πριν αρχίσει το πρωτάθλημα πως αν βελτίωνε την άμυνα της, θα ήταν έτοιμη για την δεκάδα. Ο Ποκετίνο δούλεψε πολύ στο ανασταλτικό κομμάτι. Η δυσκολοκατάβλητη άμυνα είναι πια η βάση αλλά το δημιουργικό κέντρο με τον ασταμάτητο Λάμπερτ στην επίθεση είναι κλειδιά. Πιθανώς πάντως δεν θα ήταν τόσο ψηλά η Σαουθάμπτον αν δεν είχε και την κατάλληλη νοοτροπία.

Το 1984 αυτός που έκανε την ομάδα να πιστέψει στην υπέρβαση ήταν ο Κίγκαν. Τώρα είναι ο Αργεντινός προπονητής της! Ο Ποκετίνο έπεισε την ομάδα πως μπορεί να παλέψει στα ίσια σε όλες τις έδρες. Ετσι έγινε η μόνη ομάδα που νίκησε στο «Ανφιλντ» φέτος, μετά πήρε ισοπαλία χωρίς να πιεστεί για μεγάλα διαστήματα του ματς στο «Ολντ Τράφορντ» και κυρίως έμαθε να κερδίζει εύκολα κάποια ματς. Η ευρεία νίκη με τη Χαλ είναι ενδεικτική του τι μπορεί να πετύχει. Φυσικά ο στόχος παραμένει ένας και σημαντικός: να μείνει ακόμη μία σεζόν στην Πρέμιερ Λιγκ. Υπάρχουν στιγμές μέσα στο γήπεδο που θαρρείς πως δεν είναι «άγιοι», αλλά…διάβολοι έτσι όπως τρέχουν!

Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, μπορεί να μην είναι μέσα στις ρεαλιστικές δυνατότητές τους να παραμείνουν στην τετράδα και να βγουν στο Τσάμπιονς Λιγκ, ωστόσο το να κρατηθούν σε μία θέση που να τους δίνει ειστήριο για την Ευρώπη, δεν είναι εκτός της εμβέλειάς τους! Και αυτό από μόνο του θα είναι υπέρβαση και για τη σημερινή εποχή θα ισοδυναμεί με τη δεύτερη θέση των ηρώων του 1984!