Αυτοί επίσημο, εμείς... φιλικό

Tο ντεμπούτο του Ρανιέρι στον πάγκο της Εθνικής από την αρχή έμοιαζε στραβό, αφού η ομάδα κουβαλούσε στην καμπούρα της την τιμωρία από τα προ τριετίας επεισόδια με την Κροατία. Χάνοντας το αβαντάζ του κόσμου στην εξέδρα είχε με το καλημέρα να ξεπεράσει τον πιο δύσκολο αντίπαλο που μας έβγαλε η κλήρωση στον όμιλο.

Ηταν στραβό το κλήμα το έφαγε και ένα ακόμη αψυχολόγητο πέναλτι που κάνει στην καριέρα του ο Χολέμπας. Από το δέκατο λεπτό ο Μάρικα ευστοχώντας μάς έβαλε με την πλάτη στον τοίχο. Η πρεμιέρα του Ιταλού τεχνικού είχε ομοιότητες με εκείνη του Σάντος όταν η Γεωργία του Κετσπάγια είχε προηγηθεί στο «Γ. Καραϊσκάκης».

Μια βραδιά επίσης δύσκολη όπου ο Πορτογάλος εγκατέλειψε νωρίς τον ρόμβο που επιχείρησε να παίξει και επέστρεψε στο γνώριμο για τους διεθνείς μας 4-3-3. Ο Ρανιέρι δεν είχει τέτοιες πολυτέλειες όσον αφορά το δικό του 4-3-3. Με εξαίρεση τη σταθερή αξία που είναι η άμυνά μας (πλην του πέναλτι οι Ρουμάνοι δεν μας έβγαλαν φάση) η αλήθεια είναι ότι η υπόλοιπη ομάδα δεν βάδισε όπως την ξέραμε.

Από τη μέση και μπροστά αγωνίστηκε με πρόσωπα που όλα μαζί δεν είχαν ξαναπαίξει. Με τον Μήτρογλου φανερά ανέτοιμο, με τον Σαλπιγγίδη σε ένα από τα χειρότερα βράδια του και με τον Σαμαρά ως παρουσία μόνο στο φύλλο αγώνα τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Απέμενε η προσπάθεια να γίνεται από τα χαφ, με τον Ταχτσίδη να κάνει παιχνίδι και τον Μάνταλο μετά το πρώτο εικοσάλεπτο να πραγματοποιεί αρκετά καλό ντεμπούτο.

Ο Σάμαρης είχε χρεωθεί από νωρίς κίτρινη κάρτα, γεγονός που του έβαζε φρένο στο πώς πήγαινε στην μπάλα και στο πώς μάρκαρε. Την κακή βραδιά στην οποία βρέθηκαν οι περισσότεροι παίκτες την έκανε άθελά του ακόμη χειρότερη ο Ιταλός τεχνικός, που σωστά έβαλε τον Διαμαντάκο αντί του Σαμαρά, αλλά στη συνέχεια στην προσπάθεια να διορθώσει ένα δικό του λάθος (απουσία Κονέ από την ενδεκάδα) βιάστηκε να βάλει τον Χριστοδουλόπουλο.

Από τον Λάζαρο όμως ήταν δύσκολο να πάρει άμεσα κάτι το θετικό έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση. Οι Ρουμάνοι αν και έπαιξαν ουσιαστικά στο δεύτερο μέρος με παίκτη λιγότερο πήραν σχετικά άνετα τη νίκη. Πέρασαν ένα μάλλον απρόσμενα εύκολο βράδυ, αφού φάνηκαν πιο έτοιμοι και συγκεντρωμένοι για ένα τέτοιο (επίσημο) παιχνίδι. Το δοκάρι του Τοροσίδη στο 88' θα μπορούσε να μας γλιτώσει τον πόντο, αλλά κακά τα ψέματα απλά θα σκέπαζε τις πολλές ατέλειες που εκ των πραγμάτων έχει αυτή η νέα Εθνική ομάδα.

Αυτό που θα έπρεπε να γίνει τις προηγούμενες μέρες θα ήταν ήταν ένα οποιοδήποτε φιλικό. Κάτι που έκαναν πολλές άλλες εθνικές ομάδες και που θα βοηθούσε τον Ρανιέρι να διαπιστώσει πράγματα. Είναι ένα λάθος που βαραίνει τη διοίκηση, το οποίο του έδεσε τα χέρια καθώς ψαχνόταν μέσα στο παιχνίδι να βρει τα σωστά κομμάτια ενός δύσκολου παζλ. Το καλό είναι ότι περνάνε δυο απευθείας. Η ομάδα έχει την ποιότητα να τους βάλει όλους από κάτω στον όμιλο, αλλά αυτό δεν αλλάζει ότι για πρώτη φορά από το 2004 η Εθνική κυνηγάει τους αντιπάλους της.