Δεν είναι φούσκα και δεν πρόκειται να σκάσει, αλλά...

Ήδη από την πρώτη τριετία των τηλεοπτικών συμφωνιών, πίσω στο 1992 όταν ξεκίνησε η premier league, οι φωνές πως αυτό που συμβαίνει με τις μεταγραφές είναι τρελό ακούγονταν το ιδιο δυνατά! Τότε που ο Κένι Νταλγκλίς με τα χρήματα του ιδιοκτήτη της Μπλάκμπερν Ροβερς Τζάκι Γουόκερ ξόδευε πανω απο δεκα εκατομμύρια ευρω σε μεταγραφές με αιχμή του δόρατος τον Αλαν Σίρερ προκειμενου να μπορέσει να εκθρονίσει τη Μαντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Το κατόρθωσε έστω και προσωρινά το 1995,πριν αποχωρήσει και μεσα δέντρο χρονια η ομάδα υποβιβαστεί! Τότε περίπου, ειχε ξεκινήσει ξανα η εκτόξευση της Λιντς Γιουνάιτεντ που έφτασε μια ανάσα απο τον τελικό του Champions League το 2001 και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ ενα χρόνο νωρίτερα πριν τα αλόγιστα έξοδα την φέρουν σε αδιέξοδο με την πτώση να ειναι εκκωφαντική το 2004!

Από την άλλη τα χρήματα συνέχισαν να εισρέουν και πια δύο δεκαετίες αργότερα, μοιάζουν ως ψιχουλάκια μπροστα στα δις των τωρινών τηλεοπτικών συμβολαίων! Πλέον κακά τα ψέματα, δεν μιλάμε για μία φούσκα, τα χρήματα μπαίνουν στα ταμεία και είναι υπαρκτά και όχι άυλα ως μετοχές σε χρηματιστήριο! Και φυσικα επειδη υπάρχουν βγαίνουν και άκοπα απο εκει και πηγαίνουν σε μεταγραφές που πολλες φορές δεν χρειάζονται με αποτέλεσμα να γεμίζουν τα ρόστερ και οπως η Τσελσι ως κλασικό παράδειγμα να δινει 38 παικτες ως δανεικούς δεξια και αριστερά!

Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο πρώτο παζάρι στο οποίο ξοδεύτηκε πανω από 1 δισεκατομμύριο λιρες και η αλήθεια ειναι πως οι τιμές έφυγαν προς τα ύψη απλώς και μονο επειδη μια αγγλικη ομάδα έμπαινε στην εξίσωση και τη κουβεντα! Το έκπληκτικο ειναι πως αντίθετα με τις βασικές αρχές της οικονομίας στην περιπτωση του αγγλικου ποδοσφαιρου δεν τηρείται παντα η λογική της ζήτησης και της προσφοράς αλλα δημιουργούνται ανάγκες στην ιδια την αγορά που εκτοξεύουν τις τιμές! Έτσι φτάσαμε στο σημείο η 13 από τις 20 ομάδες στην premier league να κάνουν αυτό το καλοκαίρι νέο ρεκόρ μεταγραφής στην ιστορία του συλλόγου! Και είδαμε περιπτώσεις οπως η Μπορνμουθ που μολις μια εξαετία πριν βρισκόταν στα πρόθυρα χρεοκοπίας να ξοδεύει φετος 15 εκατομμύρια λιρες για εναν συμπαθητικό παίκτη όπως ο Τζόρντον Αιμπ απο τη Λιβερπουλ, και να δανειζεται τον Τζακ Γούιλσιρ απο την Αρσεναλ!

Όσο για τις περιπτώσεις όπως η Μαντσεστερ Γιουναιτεντ τα χρήματα δεν έλειπαν ποτέ αλλα αδυνατώ να σκεφτώ πως ο Σερ Άλεξ θα ξόδευε ποτέ τα ποσά που δόθηκαν τα τελευταία χρονια για τον Ντι Μαρία ή τον Πογκμπά αλλα η αντίθετη άποψη μπορει να ειναι και πως στην εποχή του Σκωτσεζου τεχνικού η ομάδα κέρδιζε τίτλους και όχι εντυπώσεις! Από την άλλη αυτό που επιχείρησε φέτος η διοίκηση των "κόκκινων Διαβόλων" έχει να κάνει με μία εμφατική σειρά κινήσεων που δείχνουνπως η ομάδα επιστρέφει, γι' αυτό εγινε η πρόσληψη Μουρινιο η απόκτηση Ζλάταν και κυριως η μεταγραφή Πογκμπά! Δηλαδή αυτο που επιχείρησε να κανει αυτο το καλοκαιρι η Γιουναιτεντ ειναι να πληρώσει (κοντράροντας τη Ρεαλ) όσα χρήματα χρειάζονταν για να παρει τον παίκτη που η ιδια άφησε να φυγει πάμφθηνα και να δείξει πως και εκτός Champions League παραμένει μία πολύ ελκυστική επιλογή!

Όσο για το εάν αυτή η καλοκαιρινή παράνοια θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, η απάντηση είναι προφανής και είναι καταφατική!

Πηγή: england365.gr