Ένα τελευταίο αντίο στον αντισυμβατικό Ούντο Λάτεκ

Ο Ούντο Λάτεκ στα αλμανάκ του μέλλοντος θα αναφέρεται ως ο μοναδικός προπονητής που κατέκτησε και τα τρία Κύπελλα Ευρώπης με διαφορετικές ομάδες. Θα αποτελεί δύσκολη απάντηση στην ερώτηση: ποιος ήταν ο πρώτος προπονητής που οδήγησε γερμανική ομάδα στην κατάκτηση του Πρωταθλητριών.

Αυτό το πέτυχε τον Μάη του 1974 με την  Μπάγερν. Το πρώτο ματς το γλίτωσαν οι Βαυαροί με την ισοφάριση του Σβάρτσενμπεκ στο 120' κόντρα στην Ατλέτικο και δύο 24ωρα αργότερα την ισοπέδωσαν με 4-0. Μάλιστα επέτρεψε εκείνο το εορταστικό βράδυ Παρασκευής, δικαιολογημένα στους παίκτες του να πιουν. Το πρωί, τους επιβίβασε στο πούλμαν και κατευθύνθηκαν στο γήπεδο, αφού το απόγευμα στο τελευταίο ματς της Μπουντεσλίγκα η  Μπάγερν έπαιζε με την Γκλάντμπαχ. Φυσικά συνετρίβη με 5-0, αλλά ο Λάτεκ έχοντας ήδη οδηγήσει την ομάδα του σε ένα τρίτο σερί πρωτάθλημα, θεώρησε πως δεν άξιζε να στερήσει από τους παίκτες τη χαρά της διασκέδασης!

Αυτό ήταν ένα μικρό δείγμα της αντισυμβατικότητάς του.  Και επίσης ήταν με διαφορά και ο πιο μοντέρνος σε αντίθεση με την τευτονική λογική που εφάρμοζε ο Χέλμουτ Σεν στην εθνική ή την προσηλωμένη στην πειθαρχία τακτική του Χένες  Βαϊσβάιλερ, τον οποίο διαδέχτηκε στην Γκλάντμπαχ.

Το 1977 έγινε ο πρώτος προπονητής που πήγαινε με δεύτερη ομάδα στον τελικό του Πρωταθλητριών, αλλά η  Γκλάντμπαχ έπεσε πάνω στη Λίβερπουλ χάνοντας με 3-1. Το  1979 ωστόσο την οδήγησε στο βάθρο του νικητή στο ΟΥΕΦΑ επικρατώντας του Ερυθρού Αστέρα. Το 1982 με την Μπαρτσελόνα πήρε το Κυπελλούχων κόντρα στη Σταντάρ Λιέγης.

Μετά από μία πετυχημένη επιστροφή με τίτλους από την Μπάγερν  ασχολήθηκε στη δεκαετία του '90  με τον σχολιασμό αγώνων πριν επιστρέψει για λίγο στο πάγκο της Ντόρτμουντ,  γλιτώνοντάς την από τον υποβιβασμό το 2000! Συμπλήρωσε τα 80 του χρόνια στις 16 Γενάρη, όμως ταλαιπωρημένος από ένα εγκεφαλικό και παλεύοντας με τη νόσο του Πάρκινσον, έφυγε για το τελευταίο ταξίδι.   
Ελεγε πως «ήρθα από το  τίποτα, αλλά στο ποδόσφαιρο  χρωστάω τα πάντα» και αυτό κρατάμε ως κατευόδιο για κάποιον που δεν φοβήθηκε ποτέ να ακολουθήσει «τον δρόμο τον λιγότερο ταξιδεμένο»!