Εννιά μεγάλα ερωτήματα για το 2019

Το 2018 ήταν ένα χορταστικό από όλες τις απόψεις μπασκετικό έτος. Το 2019 ήρθε και αναμένεται εξίσου «καυτό». Το sport-fm.gr ξεχώρισε πράγματα που με μεγάλη αγωνία περιμένουμε να δούμε στο νέο έτος. Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης.

-Τι θα κάνει η πλήρης Εθνική στο Παγκόσμιο της Κίνας;
Οι «στρατιώτες» που κλήθηκαν υπηρέτησαν άριστα το εθνόσημο και η Εθνική όχι απλώς δεν έπεσε από τα… παράθυρα, όπως επί παραδείγματι η πρωταθλήτρια Ευρώπης Σλοβενία, αλλά διέπρεψε εξασφαλίζοντας πρώτη από όλους το εισιτήριο για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν εξ αρχής, ωστόσο, κοινό μυστικό πως η «επίσημη αγαπημένη» θα παρουσιαστεί με… κανονική σύνθεση όταν γίνουν διαθέσιμοι οι παίκτες από Ευρωλίγκα και ΝΒΑ. Οι πληροφορίες θέλουν την Εθνική να κατεβαίνει πλήρης, δηλαδή ΚΑΙ με Γιάννη Αντετοκούνμπο, στα γήπεδα της Κίνας. Σε ένα ήδη εξαιρετικό ρόστερ με παίκτες όπως οι Καλάθης, Σλούκας, Πρίντεζης και Μπουρούσης, η προσθήκη του εκ των κορυφαίων σταρ του ΝΒΑ πια δημιουργεί προσδοκίες. Γι’ αυτό περιμένουμε με αγωνία να δούμε τι θα καταφέρει η ομάδα όλων των Ελλήνων…

-Πόσο θα πιάσει το… Pitino effect;
Η έλευση του Ρικ Πιτίνο στον Παναθηναϊκό λίγο πριν τη χαραυγή του 2019 ήρθε να δώσει πνοή σε μια χρονιά που έμοιαζε να βαίνει καταστροφικά στην Ευρωλίγκα για τον Παναθηναϊκό. Οι πρώτες επιδράσεις του γερόλυκου των πάγκων, που ουδείς θα φανταζόταν ποτέ ότι θα δούμε στα μέρη μας, είναι εντυπωσιακές. Όμως επειδή η διάρκεια κρίνει τους πάντες, ο Hall of Famer διάδοχος του Τσάβι Πασκουάλ θα κριθεί στην πορεία κι όχι από την πρώτη εντύπωση. Θα καταφέρει να μετατρέψει τον Παναθηναϊκό από τον κομπάρσο που ήταν για 14 αγωνιστικές σε μια ομάδα με αξιώσεις στην Ευρωλίγκα, θα λειτουργήσουν οι ιδέες του στο πρωτόγνωρο για τον ίδιο ευρωπαϊκό μπάσκετ, θα καταφέρει να γίνει ο πρώτος εισαγόμενος σπουδαίος προπονητής από τις ΗΠΑ που τα καταφέρνει στην Ευρώπη και θα μπορέσει σε αυτή την περίπτωση ο Παναθηναϊκός να τον πείσει ότι αξίζει να παραμείνει για περισσότερο από έξι μήνες; Μια σειρά από ερωτήματα που αναμένουμε με ενδιαφέρον να απαντηθούν.

-Ήρθε η ώρα του «Μίλου» για το μεγάλο ταξίδι;
Ποιος να το’ λεγε πως αυτός ο άγουρος ψηλός, που φάνταζε πολύ σοφτ, πολύ βαρύς και ανεπαρκής για τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού όταν ήρθε στα μέρη μας το καλοκαίρι του 2015, θα εξελισσόταν μέσα σε λίγα χρόνια σε βαρόμετρο της ομάδας, ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό από μεγέθη τύπου Σπανούλη και Πρίντεζη… Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ διανύει το καλύτερο φεγγάρι της καριέρας του. Στα ποιοτικά χαρακτηριστικά που είχε από την πρώτη στιγμή που ήρθε στα μέρη μας, έχει προσθέσει αθλητικότητα που σπανίζει στη δική του «συσκευασία», τσαμπουκά που αμφιβάλαμε όλοι πως είχε μέσα του και καταγράφει αριθμούς που τον κατατάσσουν μεταξύ των καλύτερων και πιο επιδραστικών παικτών της Ευρωλίγκας. Οι Σπερς (κάτι θα ξέρει αυτός ο Πόποβιτς) δεν τον άφησαν ποτέ, ακόμη κι όταν δεν έμοιαζε καθόλου με τον τωρινό παίκτη, από τα μάτια τους, τον παρακολουθούν στενά και είναι εξαιρετικά πιθανό να τον καλέσουν κοντά τους το καλοκαίρι. Ο Ολυμπιακός, που φρόντισε να τον «δέσει» μέχρι το 2020, καλείται να τον αξιοποιήσει όσο ακόμη τον απολαμβάνει, όπως και το περίπου 1 εκατ. που θα βάλει στα ταμεία του αν οι Σπερς ενεργοποιήσουν τη ρήτρα.

-Πόσο ακόμη θα αντέξει ο Μάκης Αγγελόπουλος;
Το 2018 ήταν ορόσημο για την ΑΕΚ. Μπορεί η εξαιρετική ταινία «1968» που βγήκε τον πρώτο μήνα του περασμένου έτους να αντιμετωπίστηκε από κακεντρεχείς ως αναφορά σε περασμένα μεγαλεία από τη στιγμή που το παρόν και το μέλλον δεν προσφέρει ανάλογη λάμψη, ωστόσο η ιστορία τούς διέψευσε πανηγυρικά δις, με κούπες σε Κύπελλο και Basketball Champions League. Το επόμενο βήμα μετά από μια τόσο μεγάλη επιτυχία είναι πάντα δυσκολότερο. Ο Μάκης Αγγελόπουλος, που έχει ξοδέψει δίχως αντίκρισμα χρόνο και χρήμα, βλέπει την πόρτα της Ευρωλίγκας ερμητικά κλειστή, τον κόσμο της ομάδας να μην ανταποκρίνεται με τη θέρμη που θα περίμενε και θα άξιζε η «Ένωση» μετά από τέτοιες επιτυχίες και την πολιτεία να αναιρεί διαρκώς υποσχέσεις για το γήπεδο της ομάδας, που έχει… μεταφερθεί από το Γαλάτσι και το τένις του ΟΑΚΑ μέχρι το ποδηλατοδρόμιο και τώρα τα Άνω Λιόσια. Ευτυχώς, για την ώρα, το αφεντικό της ΑΕΚ δεν δείχνει να έχει χάσει την κάψα του. Πόσο ακόμη όμως θα αντέξει ακόμη σε αυτό το μοναχικό δρόμο;

-Υπάρχει «φως» για ΠΑΟΚ και (κυρίως) Άρη;
Οι ομάδες που κυριαρχούσαν πριν 2-3 δεκαετίες απέχουν αρκετά χιλιόμετρα από την κορυφή. Λογικό, αφού απουσιάζει από την κεφαλή τους ένας μεγαλοπαράγοντας που θα τις εκτοξεύσει. Το 2019 είναι κρίσιμο για το μέλλον ΠΑΟΚ και Άρη. Για τον μεν πρώτο, μπορεί η ομάδα να προέρχεται από τρίτη θέση στο περσινό πρωτάθλημα και να έχει και φέτος μια καθ’ όλα καλή πορεία, αλλά οι αντοχές του Μπάνε Πρέλεβιτς στερεύουν και ο Ιβάν Σαββίδης δεν δείχνει-τουλάχιστον για την ώρα-πως θέλει μεγαλύτερη εμπλοκή στα της ΚΑΕ πέρα από κάποια «δώρα». Για τον δε Άρη τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Το πέρασμα Λάσκαρη άφησε συντρίμμια, ο Δημήτρης Γουλιέλμος προσπαθεί να βάλει τάξη, αλλά οι «καμπάνες» της FIBA βάζουν βαρίδια στην προσπάθεια του αγωνιστικού τμήματος, που κινδυνεύει πραγματικά με υποβιβασμό!

-Πού θα πάνε οι νέες δυνάμεις του μπάσκετ;
Την ώρα που παραδοσιακές δυνάμεις είναι στάσιμες ή φθίνουν, κάποιες νέες… ανατέλλουν. Με πρώτο τον Προμηθέα Πατρών, που συνεχώς ανεβαίνει επίπεδο, αλλά και ομάδες όπως τον Ήφαιστο Λήμνου και τον Χολαργό να μπαίνουν στον χάρτη, το νέο «αίμα» του ελληνικού μπάσκετ αφήνει υποσχέσεις. Ως… τέτοιο, μπορεί να εκληφθεί και το «παλιό» Περιστέρι, που αφήνοντας πίσω του τα πέτρινα προηγούμενα χρόνια έχει επιστρέψει δυνατό και πρωταγωνιστεί. Πόσο μπορούν να μας εκπλήξουν αυτές οι ομάδες;

-Υπάρχει διέξοδο στην κόντρα FIBA-Euroleague;
Το… σχίσμα παραμένει στο μπάσκετ. FIBA και Euroleague δεν έχουν κατορθώσει να βρουν κοινό έδαφος παρότι έχουν περάσει πλέον χρόνια από τη νέα μεγάλη ρήξη στις σχέσεις τους. Παρότι σε αυτή τη διαμάχη φαίνεται να υπάρχουν μόνο χαμένοι, με πρώτο το ίδιο το άθλημα, καμία πλευρά δεν δείχνει διατεθειμένη να κάνει όσο πίσω απαιτεί η άλλη για να βρεθεί η χρυσή τομή. Η μεν FIBA επιμένει στο format των «παραθύρων» παρά τις απουσίες μεγάλων αστέρων και ζητά αξιοκρατική εξασφάλιση της συμμετοχής στις μεγάλες διοργανώσεις, η δε Euroleague «κωφεύει» στις κλήσεις της παγκόσμιας ομοσπονδίας, διατηρεί κλειστή τη δική της λίγκα και μάλιστα από τη νέα σεζόν θα την επεκτείνει στις 18 ομάδες. Υπάρχει «φως» στην άκρη του τούνελ ή ακόμη δεν είδαμε τα χειρότερα;

-Πόσο ψηλά θα φτάσει ο Γιάννης και οι Μπακς;
Ο τύπος αυτός συνεχίζει να βάζει όλο και ψηλότερα τον πήχη και να περνά διαρκώς από πάνω. Αν και τα περιθώρια βελτίωσης μοιάζουν όλο και στενότερα και δεν απέχει πάρα πολύ από την τελειότητα, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κατορθώνει και παρουσιάζει κάθε χρόνο μια βελτιωμένη βερσιόν του εαυτού του. Πλέον δεν είναι απλώς ο ηγέτης των Μπακς, αλλά και αναμφίβολα στο Top 5 (για να μην πούμε στο Top 3) των σταρ του ΝΒΑ, ενώ δεν είναι υπερβολή πως διεκδικεί με αξιώσεις ακόμη και το βραβείο του MVP. Κι όλα αυτά όχι σε μια ομαδούλα της σειράς, όπως το Μιλγουόκι όταν πρωτοπήγε εκεί, αλλά πια σε ένα franchise που ξανάγινε εμπορικό και φιγουράρει στην κορυφή του ΝΒΑ περίπου στα μισά της regular season. Πού το πάνε, λοιπόν, φέτος ο Γιάννης και οι Μπακς του; Στα play offs, που κρίνονται όλα και… όλοι, θα είναι σίγουρα, αλλά η πρώτη πρόκριση της καριέρας του σε δεύτερη φάση φαντάζει το ελάχιστο που μπορούμε να περιμένουμε από τα «ελάφια» φέτος.

-Τι θα κάνουν οι Λέικερς του Λεμπρόν;
Βαδίζοντας προς τη δύση της καριέρας του, ο Λεμπρόν Τζέιμς πήρε το ρίσκο να φύγει για τη… Δύση αφήνοντας την Ανατολή, όπου κυριαρχούσε. Η έλευσή του στους Λέικερς έφερε άνεμο αισιοδοξίας σε ένα θρυλικό franchise που στη μετα-Κόμπι εποχή έψαχνε απεγνωσμένα για έναν ηγέτη να το απογειώσει ξανά. Παρά το… αμφιλεγόμενο supporting cast και το κάκιστο ξεκίνημα, οι «λιμνάνθρωποι» δείχνουν να ρολάρουν. Στα play offs, εκεί που αμφέβαλαν πολλοί αν θα τους βλέπαμε, θα είναι σίγουρα. Πόσο ψηλά, όμως, μπορεί να τους οδηγήσει η αύρα του «βασιλιά»;