Φαβορί η Γιουνάιτεντ, αλλά σε έναν τελικό ποτέ δεν ξέρεις!

Κάπου στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '90 η διοργάνωση άρχισε να φθίνει και στο ξεκίνημα του νέου αιώνα πέρασε τη φάση της πλήρους απαξίωσης. Τα τελευταία δέκα χρόνια όμως επέστρεψε δυναμικά και ο Ζοσέ Μουρίνιο είναι ένας βασικός λόγος που το παρεξηγημένο Λιγκ Καπ πήρε και πάλι τα πάνω του αφού τόσο με την Τσέλσι όσο και με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τώρα, έδειξε μεγάλο σεβασμό στη διοργάνωση!

Απόψε στο Γουέμπλει ο Πορτογάλος μπορεί να γίνει ο πρώτος τεχνικός στα 139 χρόνια ιστορίας της Γιουνάιτεντ που στην πρώτη του χρονιά στον πάγκο θα κατακτά ένα τίτλο! Ακούγεται τρελό αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Και με την Τσέλσι ο πρώτος του τίτλος στο παρθενικό του πέρασμα και στην επιστροφή του ήρθε μέσω του Λιγκ Καπ και η ψύχωση που έχει ο Πορτογάλος με το να μετρά τις επιτυχίες του αποτελεί και το DNA του.

Από την άλλη πλευρά η Σαουθάμπτον επανέρχεται σε ένα τελικό στο Γουεμπλει μετά το 2003 όταν είχε ηττηθεί στο FA Cup σπό την Αρσεναλ 1-0 ενώ στο Λιγκ Καπ η μοναδική φορά που ήταν παρούσα βρίσκεται στο 1979. Αλλά η μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία του συλλόγου ήταν εναντίον της Γιουνάιτεντ το 1976 όταν ως ομάδα δεύτερης κατηγορίας πήρε το Κύπελλο με 1-0 σε μία μαγική μέρα που ακόμα μνημονεύεται στη νότια ακτή!

Σε αυτή τη διαδρομή των 45 χρόνων που παρακολουθω το Λιγκ Καπ πρέπει να χωρίσουμε τις εποχές σε πρό Πρέμιερ Λιγκ δηλαδή πριν το 1992, όταν όλοι θέλανε να πάρουν το Κύπελλο και μετά που η αδιαφορία άρχισε να επικρατεί.

Μέχρι λοιπόν το 1992 είχαμε αδιάφορα ματς (Τότεναμ-Νόριτς 1-0 το '73 ή Αστον Βίλα – Νόριτς 1-0 το '75, Λίβερπουλ - Εβερτον 0-0 το '84, Νόριτς - Σαντερλαντ 1-0 το '85, Σέφιλντ Γουένσντει-Μαν.Γιονάιτεντ 1-0 το 1991 και Γιουνάιτεντ – Νότιγχαμ 1-0 το1992), μέτρια ματς (Γούλβς- Μάντσεστερ Σίτι 2-1 το '74 ή Αστον Βίλα- Εβερτον 0-0 το '77, Οξφορντ- ΚΠΡ 3-0 το '86 και Νότιγχαμ – Ολνταμ 1-0 το 1990) αλλά και συγκλονιστικές κόντρες, όπως το 2-1 της Σίτι επί της Νιουκαστλ με ένα ονειρώδες ψαλίδι του Ντενις Τιουαρτ το '76 ή το 3-1 της Λίβερπουλ επί της Τότεναμ με τα δυο γκολ του (πιτσιρικά τότε) Ρόνι Γουίλαν το '82, και το 3-2 της Νότιγχαμ επί της Σαουθάμπτον το '79 ή την επικράτηση με το ίδιο σκορ της Λούτον επί της Αρσεναλ το 1988.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου στου england365.gr